Prevodi za „hrabať“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

hrabia <rod. ‑iego, mn. ‑iowie> [xrabja] SAM. m. spol

hrabia

Graf m. spol

graba <rod. ‑by, mn. ‑by> [graba] SAM. ž. spol pog.

graba

Hand ž. spol

ściskać komuś grabę

jdm die Hand schütteln

raban <rod. ‑u, brez mn. > [raban] SAM. m. spol pog.

raban

Radau m. spol pog.

raban

Lärm m. spol

narobić rabanu

Radau machen pog.

narobić rabanu

radauen pog.

rabat <rod. ‑u, mn. ‑y> [rabat] SAM. m. spol

rabat EKON, TRG.

Rabatt m. spol

rabat EKON, TRG.

Preisnachlass m. spol

udzielić komuś pięć procent rabatu

jdm einen Rabatt von fünf Prozent gewähren

hrabina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [xrabina] SAM. ž. spol (żona hrabiego)

hrabina

Gräfin ž. spol

baraban <rod. ‑a, mn. ‑y> [baraban] SAM. m. spol ZGOD.

baraban

Pauke ž. spol

grabarz <rod. ‑a, mn. ‑e> [grabaʃ] SAM. m. spol

grabarz t. ZOOL.:

grabarz

Totengräber(in) m. spol (ž. spol)

fraza:

uciec grabarzowi spod łopaty šalj.

dem Tod von der Schippe springen šalj.

taraban <rod. ‑u, mn. ‑y> [taraban] SAM. m. spol (bęben)

taraban

[Kessel]pauke ž. spol

bić w tarabany

die Kesselpauken schlagen

trabant <rod. ‑a, mn. ‑y> [trabant] SAM. m. spol (samochód marki Trabant)

trabant

Trabant m. spol

trabant

Trabi m. spol pog.

jeździć trabantem

einen Trabi fahren pog.

hrabstwo <rod. ‑wa, mn. ‑wa> [xrapstfo] SAM. sr. spol

1. hrabstwo ZGOD.:

hrabstwo

Grafschaft ž. spol

2. hrabstwo ADMIN. JEZ.:

hrabstwo

County ž. spol

hrabstwo

Grafschaft ž. spol

I . rąbać <rąbie; pret. rąb> [rombatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rąbać < dov. obl. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą preg.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne preg.

2. rąbać več. dov. obl. < dov. obl. rąbnąć> pog. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen pog.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen pog.

3. rąbać < dov. obl. w‑> pog. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen pog.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich tož. hineingestopft

4. rąbać < dov. obl. wy‑> pog. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; pret. rąb dov. obl. rąbnąć się> [rombatɕ] GLAG. povr. glag. več. dov. obl. pog. (pomylić się)

rąbać

sich tož. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

trąba¹ <rod. ‑by, mn. ‑by> [tromba] SAM. ž. spol

1. trąba GLAS.:

trąba

Trompete ž. spol

trąby jerychońskie

Trompeten von Jericho

puścić kogoś w trąbę

jdn sitzen lassen

2. trąba METEOROL.:

trąba powietrzna

Windhose ž. spol

trąba powietrzna

Wirbelsturm m. spol

3. trąba ZOOL. (narząd: słonia):

trąba

Rüssel m. spol

rabata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [rabata] SAM. ž. spol

rabata

Rabatte ž. spol

rabata z krzewów ozdobnych

Rabatte mit Ziersträuchern

urąbać [urombatɕ]

urąbać dov. obl. od rąbać

glej tudi rąbać

I . rąbać <rąbie; pret. rąb> [rombatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rąbać < dov. obl. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą preg.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne preg.

2. rąbać več. dov. obl. < dov. obl. rąbnąć> pog. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen pog.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen pog.

3. rąbać < dov. obl. w‑> pog. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen pog.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich tož. hineingestopft

4. rąbać < dov. obl. wy‑> pog. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; pret. rąb dov. obl. rąbnąć się> [rombatɕ] GLAG. povr. glag. več. dov. obl. pog. (pomylić się)

rąbać

sich tož. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

I . wrąbać [vrombatɕ] dov. obl., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; pret. ‑buj> GLAG. preh. glag. pog.

1. wrąbać (szybko zjeść):

wrąbać

[rein]hauen pog.

wrąbać

[hinein]schaufeln pog.

wrąbać

verputzen pog.

szybko wrąbał śniadanie

er schaufelte das Frühstück schnell in sich tož. hinein pog.

2. wrąbać (uderzyć):

wrąbać komuś

jdn verdreschen pog.

przestań, bo ci wrąbię!

hör auf, sonst knallt’s [o. bekommst du was ab] ! pog.

II . wrąbać [vrombatɕ] dov. obl., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; pret. ‑buj> GLAG. povr. glag.

1. wrąbać pog. (znaleźć się w kłopotliwej sytuacji):

wrąbać

in die Klemme [o. Patsche] geraten pog.

to się wrąbałem w kłopoty

ich sitze ganz schön in der Patsche pog.

2. wrąbać (zaryć w coś):

wrąbać

sich tož. hineinbohren

3. wrąbać przest (rąbiąc, dostać się w głąb):

wrąbać

sich tož. hauend vorwärtsarbeiten [o. nach vorn arbeiten]

górnicy wrąbali się w skały

die Bergmänner m. spol mn. gruben sich tož. immer tiefer in die Felsen

zrąbać [zrombatɕ] dov. obl., zrąbywać [zrombɨvatɕ] <‑buje> GLAG. preh. glag.

1. zrąbać (ściąć):

zrąbać

fällen

2. zrąbać samo v dov. obl. pog. (ostrzelać):

zrąbać

beschießen

zrąbać

bombardieren

3. zrąbać samo v dov. obl. pog. (ostro skrytykować):

zrąbać

anfahren