poljsko » nemški

Prevodi za „upomnieni“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

upomnienie: samostalnik
upomnieć
napomnienie: samostalnik
wspomnienie: samostalnik
zapomnienie: samostalnik
upodobnienie: samostalnik
upoważnienie: samostalnik
przypomnienie: glagol
wspomnieniowy: pridevnik in prislov
uposażenie: samostalnik
zaplemnienie: samostalnik
upominać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
upominek: samostalnik
napomnieć
wspomnieć
wypominać: prehodni glagol
zapomnieć
upodlenie: samostalnik
upojenie: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: upomnienie , upomnieć , zapomnienie , wspomnienie , napomnienie , upoważnienie , upodobnienie , wspomnieniowy , przypomnienie , uposażenie , zaplemnienie , upojenie , upodlenie , zapomnieć , wypomnieć , wspomnieć , napomnieć , upominek in upominać

upomnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [upomɲeɲe] SAM. sr. spol

1. upomnienie (uwaga):

Ermahnung ž. spol

Verweis m. spol

udzielać komuś upomnienia

jdm einen Verweis erteilen

otrzymać upomnienie

einen Verweis bekommen [o. erhalten]

2. upomnienie ADMIN. JEZ. (pismo):

Mahnschreiben sr. spol

Mahnung ž. spol

upomnieć [upomɲetɕ]

upomnieć dov. obl. od upominać

glej tudi upominać

I . upominać <‑na; dov. obl. upomnieć> [upominatɕ] GLAG. preh. glag. (zwracać uwagę)

II . upominać <‑na; dov. obl. upomnieć> [upominatɕ] GLAG. povr. glag.

1. upominać (dopominać się):

upominać się o coś

etw fordern [o. anmahnen]

2. upominać ur. jez. (wstawiać się):

upominać się o kogoś [lub za kimś]

sich tož. für jdn einsetzen

upominać się o kogoś [lub za kimś]

für jdn eintreten

napomnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [napomɲeɲe] SAM. sr. spol

1. napomnienie ur. jez. (upomnienie):

napomnienie

Ermahnung ž. spol

poprawił się dopiero po moim napomnieniu

er hat sich erst nach meiner Ermahnung gebessert

2. napomnienie (monit):

napomnienie

Mahnung ž. spol

przysłano jej napomnienie z biblioteki

sie bekam eine Mahnung von der Bibliothek

wspomnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [fspomɲeɲe] SAM. sr. spol

1. wspomnienie (wspominanie: dzieciństwa):

wspomnienie

Erinnerung ž. spol

2. wspomnienie (napomknięcie):

wspomnienie

Erwähnung ž. spol

na samo wspomnienie o tym

schon beim bloßen Gedanken daran

na samo wspomnienie o tym

schon bei der bloßen Erwähnung davon

3. wspomnienie LIT.:

wspomnienie

Memoiren mn.

wspomnienie

[Lebens]erinnerungen ž. spol mn.

zapomnienie <rod. ‑ia, brez mn. > [zapomɲeɲe] SAM. sr. spol

1. zapomnienie (niepamięć):

zapomnienie

Vergessen sr. spol

pójść [lub odejść] w zapomnienie

in Vergessenheit geraten

wydobyć kogoś z zapomnienia

jdn dem Vergessen entreißen [o. vor dem Vergessen bewahren]

2. zapomnienie (roztargnienie):

zapomnienie

Vergesslichkeit ž. spol

upodobnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [upodobɲeɲe] SAM. sr. spol

1. upodobnienie (stanie się podobnym):

upodobnienie córki do matki

die Angleichung ž. spol der Tochter an die Mutter

2. upodobnienie LINGV.:

upodobnienie

Assimilation ž. spol

upodobnienie pod względem dźwięczności

Stimmassimilation ž. spol

upodobnienie pod względem dźwięczności

Assimilation in Bezug auf die Stimmhaftigkeit

upoważnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [upovaʒɲeɲe] SAM. sr. spol PRAVO

upoważnienie

Ermächtigung ž. spol

upoważnienie

Vollmacht ž. spol

upoważnienie

Prokura ž. spol

upoważnienie do czegoś

Ermächtigung zu etw

upoważnienie do zrobienia czegoś

Ermächtigung, etw zu tun

robić coś z czyjegoś upoważnienia

etw mit jds Vollmacht [o. in jds Auftrag] tun

przypomnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [pʃɨpomɲeɲe] GLAG. sr. spol

przypomnienie o czymś

die Erinnerung ž. spol an etw tož.

przypomnienie o zapłaceniu rachunku

Mahnung ž. spol

wspomnieniowy [fspomɲeɲovɨ] PRID.

wspomnieniowy

Erinnerungs-

wspomnieniowy charakter powieści

der Erinnerungscharakter m. spol des Romans

uposażenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [uposaʒeɲe] SAM. sr. spol ADMIN. JEZ.

uposażenie

Gehalt sr. spol

uposażenie

Bezüge mn.

uposażenie pracownika

Mitarbeitergehalt sr. spol

zaplemnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zaplemɲeɲe] SAM. sr. spol BIOL.

zaplemnienie

Befruchtung ž. spol

zaplemnienie

Bestäubung ž. spol

I . upominać <‑na; dov. obl. upomnieć> [upominatɕ] GLAG. preh. glag. (zwracać uwagę)

II . upominać <‑na; dov. obl. upomnieć> [upominatɕ] GLAG. povr. glag.

1. upominać (dopominać się):

upominać się o coś

etw fordern [o. anmahnen]

2. upominać ur. jez. (wstawiać się):

upominać się o kogoś [lub za kimś]

sich tož. für jdn einsetzen

upominać się o kogoś [lub za kimś]

für jdn eintreten

upominek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [upominek] SAM. m. spol ur. jez.

Mitbringsel sr. spol pog.

Andenken sr. spol

otrzymać coś w upominku od kogoś

etw als Andenken von jdm erhalten

napomnieć [napomɲetɕ]

napomnieć dov. obl. od napominać

glej tudi napominać

napominać <‑na; dov. obl. napomnieć> [napominatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

wiele razy musiała ją napominać, żeby posprzątała

sie musste sie oft zum Aufräumen ermahnen

wspomnieć [fspomɲetɕ]

wspomnieć dov. obl. od wspominać

glej tudi wspominać

I . wspominać <‑na; dov. obl. wspomnieć> [fspominatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wspominać (przypominać sobie):

wspominać kogoś/coś

sich tož. an jdn/etw erinnern

wspominać kogoś/coś

an jdn/etw zurückdenken

wspomnisz moje słowa pog.

du wirst noch an meine Worte [o. mich] denken

wspomnisz moje słowa pog.

du wirst dich noch daran erinnern, was ich dir gesagt habe

2. wspominać (napomykać):

II . wspominać <‑na; dov. obl. wspomnieć> [fspominatɕ] GLAG. nepreh. glag. (napomykać)

wspominać o czymś

etw beiläufig [o. nebenbei] erwähnen

[wyżej] wspomniany

oben erwähnt [o. genannt]

nie wspominając o kosztach

abgesehen von den Kosten

wypominać <‑na> [vɨpominatɕ], wypomnieć [vɨpomɲetɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

wypominać komuś coś

jdm etw vorhalten

wypominać komuś coś

jdm Vorwürfe wegen etw machen

zapomnieć [zapomɲetɕ]

zapomnieć dov. obl. od zapominać

glej tudi zapominać

I . zapominać <‑na; dov. obl. zapomnieć> [zapominatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zapominać (nie pamiętać):

zapominać o czymś

nigdy ci tego nie zapomnę!

das werde ich dir nie vergessen!

na śmierć zapomniałem

ich habe es völlig vergessen

zapomnieć o bożym świecie

die ganze Welt vergessen

zapomniał wół jak cielęciem był preg.

man bedenke, dass man auch einmal jung war

2. zapominać (zostawiać):

liegen [o. stehen] lassen

II . zapominać <‑na; dov. obl. zapomnieć> [zapominatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zapominać (tracić umiejętność):

zapomnieć niemieckiego/pływania

sein Deutsch/das Schwimmen verlernen

2. zapominać (zaniedbywać):

vernachlässigen

zapominać o rodzicach

die Eltern vernachlässigen

III . zapominać <‑na; dov. obl. zapomnieć> [zapominatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

sich tož. vergessen

zapomniał się w złości i uderzył go w twarz

er vergaß sich vor Wut und schlug ihm ins Gesicht

upodlenie <rod. ‑ia, brez mn. > [upodleɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

Erniedrigung ž. spol

Entwürdigung ž. spol

upojenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [upojeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

Rausch m. spol

Trunkenheit ž. spol

upojenie alkoholowe MED.

Alkoholrausch m. spol

upojenie zmysłów

Sinnesrausch m. spol

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski