poljsko » nemški

poljski)

zapora: samostalnik
zaparty: pridevnik in prislov
zapał: samostalnik
zapas: samostalnik
zapęd: samostalnik
zapis: samostalnik
zapić
zapach: samostalnik
zapaść: samostalnik
zapędy: samostalnik
zapiąć
zapiec
zapity: pridevnik in prislov
zapasy: samostalnik
zapiać
zapluć
zapłon: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: zapora , zaparty , zapłon , zapluć , zapiać , zapasy , zapity , zapiec , zapiąć , zapędy , zapaść , zapach , zapić , zapis , zapęd , zapas in zapał

zapora <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [zapora] SAM. ž. spol

1. zapora (tama):

zapora

Staudamm m. spol

2. zapora (przeszkoda):

zapora

Sperre ž. spol

3. zapora VOJ.:

zapora

Sperre ž. spol

zapora

Riegel m. spol

zaparty [zapartɨ] PRID.

z zapartym tchem

mit angehaltenem Atem

zapał <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapaw] SAM. m. spol več. lp

zapał

Begeisterung ž. spol

zapał

Enthusiasmus m. spol

z zapałem

begeistert

z zapałem

eifrig

pełen zapału

enthusiastisch

fraza:

słomiany zapał

Strohfeuer sr. spol

zapas <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapas] SAM. m. spol

1. zapas (rezerwa):

zapas

Vorrat m. spol

zapas

Reserve ž. spol

robić zapas czegoś

Vorräte von etw anlegen

mieć coś w zapasie

etw vorrätig [o. in Reserve] haben

na zapas

im Voraus

2. zapas pog. (część zapasowa):

zapas

Ersatzteil sr. spol

zapęd <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapent] SAM. m. spol ur. jez.

zapęd

[Auf]wallung ž. spol

zapęd

Ausbruch m. spol

hamować zapędy gniewu

Zorneswallungen książk [o. Wutausbrüche] bremsen

może w zapędzie zbyt wiele naobiecywaliśmy

vielleicht haben wir im Eifer zu viel versprochen

zapis <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapis] SAM. m. spol

1. zapis (zapisywanie):

zapis

Aufzeichnung ž. spol

zapis

Eintragung ž. spol

zapis danych

Datenaufzeichnung ž. spol

2. zapis (tekst):

zapis

Niederschrift ž. spol

zapis

Eintrag m. spol

3. zapis (nagranie):

zapis

Aufnahme ž. spol

zapis

Aufzeichnung ž. spol

4. zapis PRAVO:

zapis

Eintrag m. spol

zapis w testamencie

Vermächtnis sr. spol

zapis testamentowy prawa kupna

Kaufrechtsvermächtnis sr. spol

5. zapis RAČ.:

zapis

[Ab]speicherung ž. spol

zapis

Darstellung ž. spol

równomierny zapis rastrowy

gleichmäßige Pixeldarstellung ž. spol

medium zapisu

Speichermedium sr. spol

zapis magnetyczny

magnetische Speicherung

6. zapis nav. v mn. (sporządzanie listy):

zapis

Anmeldung ž. spol

zapis

Einschreibung ž. spol

zapisy do szkoły

Anmeldung zur Schule

zapisy na uczelnię

Immatrikulation ž. spol

zapisy na uczelnię

Einschreibung an der Hochschule

zapisy na kurs

Kursanmeldung ž. spol

zapis prawo jazdy

Anmeldung zur Fahrschule

zapić [zapitɕ]

zapić dov. obl. od zapijać

glej tudi zapijać

I . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

1. zapijać (popić):

zapijać

herunterschlucken

zapić tabletkę wodą

eine Tablette mit Wasser einnehmen [o. schlucken]

zapić sprawę

eine Angelegenheit begießen pog.

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

zapijać

saufen pog.

zapijać smutki

aus Kummer saufen pog.

3. zapijać (spić się):

zapijać

sich tož. besaufen pog.

zapijać

sich tož. volllaufen lassen pog.

II . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. zapijać več. dov. obl. (umrzeć od picia alkoholu):

zapijać

sich tož. zu Tode saufen pog.

zapił się na śmierć

er hat sich zu Tode gesoffen pog.

2. zapijać samo v nedov. obl. (pić czegoś dużo):

zapijać

etw literweise trinken pog.

zapijać się kawą

Unmengen [von] Kaffee trinken

zapach <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapax] SAM. m. spol

1. zapach:

zapach (woń)

Geruch m. spol

zapach (kwiatów)

Duft m. spol

2. zapach (substancja aromatyczna):

zapach

Aroma sr. spol

zapach do ciast

Backaroma sr. spol

zapaść¹ <rod. ‑ści, brez mn. > [zapaɕtɕ] SAM. ž. spol

1. zapaść MED.:

zapaść

[Kreislauf]kollaps m. spol

2. zapaść fig. ur. jez. (stan krytyczny):

zapaść

Zusammenbruch m. spol

wydobyć gospodarkę z zapaści

die Wirtschaft aus der Krise holen

zapędy [zapendɨ] SAM.

zapędy mn. < rod. mn. ‑dów> pog.:

zapędy

Absichten ž. spol mn.

zapędy

Bestrebungen ž. spol mn.

zapiąć [zapjoɲtɕ]

zapiąć dov. obl. od zapinać

glej tudi zapinać

I . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. preh. glag.

zapinać guziki

zuknöpfen

zapinać zamek błyskawiczny

hochziehen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

die [Sicherheits]gurte anlegen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

sich tož. anschnallen

fraza:

coś jest zapięte na ostatni guzik

etw ist bis in alle Einzelheiten vorbereitet

II . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. povr. glag.

zapiec <‑ecze> [zapjets]

zapiec dov. obl. od zapiekać

glej tudi zapiekać

I . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

zapiekać

überbacken

zapiekać makaron

Nudeln überbacken

II . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v dov. obl.

1. zapiekać:

zapiekać (wywołać pieczenie) (rana)

plötzlich [o. auf einmal] zu stechen [o. brennen] anfangen

2. zapiekać fig. (sprawić przykrość, ból):

zapiekać

schmerzen

jej słowa zapiekły go do żywego

ihre Worte ntpl reizten ihn bis aufs Blut

III . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapiekać GASTR.:

zapiekać

backen

kurczak zapieka się w piekarniku

das Hühnchen sr. spol backt im Ofen

2. zapiekać več. dov. obl. (zaschnąć):

zapiekać

vertrocknen

zapiekać

eintrocknen

wargi zapiekły się od gorączki

die Lippen ž. spol mn. trockneten durch das Fieber ein [o. aus]

3. zapiekać več. dov. obl. pog. (przywrzeć):

zapiekać

festkleben

zapiekać

anbacken

zardzewiałe śruby zapiekły się

die Schrauben ž. spol mn. sind festgerostet

4. zapiekać samo v dov. obl. fig. ur. jez. (zapamiętać się, zaciąć się):

zapiekać

sich tož. verbeißen [o. verbohren pog. ]

zapiec się w gniewie/uporze/nienawiści

sich in seinen Zorn/Widerstand/Hass verbohren pog.

zapity [zapitɨ] PRID. pog.

zapity głos

versoffen pog.

zapity człowiek

stockbesoffen pog.

zapasy <rod. mn. ‑sów> [zapasɨ] SAM. mn.

1. zapasy ŠPORT:

zapasy

Ringen sr. spol

zapasy

Ringsport m. spol

mistrz Polski w zapasach

polnischer Meister m. spol im Ringen

uprawiać zapasy

Ringer(in) m. spol (ž. spol) sein

2. zapasy ur. jez. (rywalizacja):

zapasy

Ringen sr. spol

zapasy

Ringkampf m. spol

[móc] iść z kimś w zapasy

es mit jdm aufnehmen [können]

zapiać [zapjatɕ]

zapiać dov. obl. od piać

glej tudi piać

piać <pieje; za‑> [pjatɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

1. piać (kogut):

piać

krähen

kur zapiał pog.

verdammt pog.

2. piać pog. (wydać wysoki dźwięk z radości):

piać

jauchzen

piać z radości/zachwytu

vor Freude/Begeisterung jauchzen

3. piać samo v nedov. obl. šalj. ur. jez. (chwalić kogoś/coś):

piać peany na czyjąś cześć

Lobeshymnen auf jdn singen

zapluć [zaplutɕ]

zapluć dov. obl. od zapluwać

glej tudi zapluwać

I . zapluwać <‑wa; dov. obl. zapluć> [zapluvatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

zapluwać

rotzen pog.

zapluwać

bespucken

chuligani zapluli chodnik

die Hooligans m. spol mn. rotzten auf den Gehweg pog.

II . zapluwać <‑wa; dov. obl. zapluć> [zapluvatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. zapluwać (zabrudzić się śliną):

zapluwać

sich tož. vollsabbern pog. [o. bespucken]

2. zapluwać (ubliżać komuś):

zapluwali się ze złości, ale nic nie mogli zrobić

sie geiferten sich an vor Wut, aber da war nichts zu machen

zapłon <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapwon] SAM. m. spol

1. zapłon AVTO.:

zapłon

Zündung ž. spol

zapłon

Zündanlage ž. spol

2. zapłon brez mn. TEH.:

zapłon

Zündung ž. spol

bomba z opóźnionym zapłonem

Zeitbombe ž. spol

mieć spóźniony zapłon pog.

eine lange Leitung haben pog.

mieć spóźniony zapłon pog.

langsam schalten pog.

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „zaporę“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

zapora <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [zapora] SAM. ž. spol

1. zapora (tama):

2. zapora (przeszkoda):

3. zapora VOJ.:

zaparty [zapartɨ] PRID.

zapał <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapaw] SAM. m. spol več. lp

fraza:

zapas <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapas] SAM. m. spol

1. zapas (rezerwa):

2. zapas pog. (część zapasowa):

zapęd <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapent] SAM. m. spol ur. jez.

zapis <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapis] SAM. m. spol

1. zapis (zapisywanie):

2. zapis (tekst):

3. zapis (nagranie):

4. zapis PRAVO:

5. zapis RAČ.:

6. zapis nav. v mn. (sporządzanie listy):

zapić [zapitɕ]

zapić dov. obl. od zapijać

glej tudi zapijać

I . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

1. zapijać (popić):

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

3. zapijać (spić się):

II . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. zapijać več. dov. obl. (umrzeć od picia alkoholu):

2. zapijać samo v nedov. obl. (pić czegoś dużo):

zapach <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapax] SAM. m. spol

1. zapach:

2. zapach (substancja aromatyczna):

zapaść1 <rod. ‑ści, brez mn. > [zapaɕtɕ] SAM. ž. spol

1. zapaść MED.:

2. zapaść fig. ur. jez. (stan krytyczny):

zapędy [zapendɨ] SAM.

zapędy mn. < rod. mn. ‑dów> pog.:

zapiąć [zapjoɲtɕ]

zapiąć dov. obl. od zapinać

glej tudi zapinać

I . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. preh. glag.

fraza:

II . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapinać (zapinać na sobie ubranie):

2. zapinać:

3. zapinać samo v nedov. obl. (mieć zapięcie):

zapiec <‑ecze> [zapjets]

zapiec dov. obl. od zapiekać

glej tudi zapiekać

I . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

II . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v dov. obl.

1. zapiekać:

2. zapiekać fig. (sprawić przykrość, ból):

III . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapiekać GASTR.:

2. zapiekać več. dov. obl. (zaschnąć):

3. zapiekać več. dov. obl. pog. (przywrzeć):

4. zapiekać samo v dov. obl. fig. ur. jez. (zapamiętać się, zaciąć się):

zapity [zapitɨ] PRID. pog.

zapasy <rod. mn. ‑sów> [zapasɨ] SAM. mn.

1. zapasy ŠPORT:

2. zapasy ur. jez. (rywalizacja):

zapiać [zapjatɕ]

zapiać dov. obl. od piać

glej tudi piać

piać <pieje; za‑> [pjatɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

1. piać (kogut):

2. piać pog. (wydać wysoki dźwięk z radości):

3. piać samo v nedov. obl. šalj. ur. jez. (chwalić kogoś/coś):

zapluć [zaplutɕ]

zapluć dov. obl. od zapluwać

glej tudi zapluwać

I . zapluwać <‑wa; dov. obl. zapluć> [zapluvatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

II . zapluwać <‑wa; dov. obl. zapluć> [zapluvatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. zapluwać (zabrudzić się śliną):

2. zapluwać (ubliżać komuś):

zapłon <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapwon] SAM. m. spol

1. zapłon AVTO.:

2. zapłon brez mn. TEH.:

Preiščite slovar.

zapaść¹ <rod. ‑ści, brez mn. > [zapaɕtɕ] SAM. ž. spol