Prevodi za „zawinił“ v slovarju poljsko » nemški

zawinić <‑ni; pret. ‑wiń> [zaviɲitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

zawinić

verschulden

zawinić

schuldig werden [o. sein]

I . zawinąć <‑nie> [zavinoɲtɕ]

zawinąć dov. obl. od zawijać

II . zawinąć <‑nie> [zavinoɲtɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (umrzeć)

zawinąć

abtreten pog.

zawinąć

den Löffel abgeben pog.

szybko się zawinął

er ist schnell abgetreten pog.

glej tudi zawijać

I . zawijać <‑ja; dov. obl. zawinąć> [zavijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zawijać (opakowywać):

zawijać paczkę, kanapkę

einwickeln

zawijać paczkę, kanapkę

einpacken

2. zawijać (skracać):

zawijać rękawy, nogawki

hochkrempeln

zawijać rękawy, nogawki

aufkrempeln

II . zawijać <‑ja; dov. obl. zawinąć> [zavijatɕ] GLAG. nepreh. glag. NAVT.

zawijać do portu

in den Hafen einlaufen

zawijać do portu

den Hafen anlaufen

III . zawijać <‑ja; dov. obl. zawinąć> [zavijatɕ] GLAG. povr. glag.

zawijać (zginać się) (kołnierzyk, róg kartki)

sich tož. aufrollen

zawiły [zaviwɨ] PRID. ur. jez.

zawiły

verworren

zawiły

wirr

zawiły

kompliziert

zawiły

verwickelt

zawiły problem

ein kompliziertes Problem sr. spol

zawile [zavile] PRISL. ur. jez.

zawile

verworren

zawile

kompliziert

zawile

wirr

wyjaśniać coś zawile

etw kompliziert erklären

zawilec <rod. ‑lca, mn. ‑lce> [zavilets] SAM. m. spol BOT.

zawilec

Anemone ž. spol

zawis <rod. ‑u, brez mn. > [zavis] SAM. m. spol ZRAČ. PROM.

zawis

Schwebeflug m. spol

I . zawiać <‑ieje> [zavjatɕ]

zawiać dov. obl. od zawiewać

II . zawiać <‑ieje> [zavjatɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos. pog. (spowodować przeziębienie)

zawiało mnie

ich habe Zug gekriegt pog.

glej tudi zawiewać

I . zawiewać <‑wa; dov. obl. zawiać> [zavjevatɕ] GLAG. preh. glag.

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

zuwehen

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

verwehen

śnieg zawiał drogi

der Schnee m. spol verwehte die Wege

II . zawiewać <‑wa; dov. obl. zawiać> [zavjevatɕ] GLAG. nepreh. glag. (wiatr)

zawiewać

aufkommen

zawiewać

wehen

zawias <rod. ‑u, mn. ‑y> [zavjas] SAM. m. spol

zawias

Scharnier sr. spol

zawias

[Tür]angel ž. spol

zawias

Drehgelenk sr. spol

drzwi na zawiasach

Scharniertür ž. spol

zawiść <rod. ‑ści, mn. ‑ści> [zaviɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

zawiść

Neid m. spol

zawiść

Missgunst ž. spol ur. jez.

budzić zawiść

Neid erwecken

zawity [zavitɨ] PRID. PRAVO

termin zawity

Präklusivfrist ž. spol

zawiany [zavjanɨ] PRID. pog. (nietrzeźwy)

zawiany

angeheitert

zawiany

angesäuselt pog.

zawieja <rod. ‑ei, mn. ‑je> [zavjeja] SAM. ž. spol

zawieja [śnieżna]

Schneesturm m. spol

zawieja [śnieżna]

Schneegestöber sr. spol

zawieja [śnieżna]

Schneeverwehung ž. spol

zawieźć [zavjeɕtɕ]

zawieźć dov. obl. od zawozić

glej tudi zawozić

zawozić <‑ozi; pret. ‑wóź [lub ‑oź]; dov. obl. zawieźć> [zavoʑitɕ] GLAG. preh. glag.

zawozić (samochodem)

hinfahren

zawozić (samochodem)

hinbringen

zawozić (pociągiem)

hinschaffen

zawozić (pociągiem)

transportieren

I . zawijać <‑ja; dov. obl. zawinąć> [zavijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zawijać (opakowywać):

zawijać paczkę, kanapkę

einwickeln

zawijać paczkę, kanapkę

einpacken

2. zawijać (skracać):

zawijać rękawy, nogawki

hochkrempeln

zawijać rękawy, nogawki

aufkrempeln

II . zawijać <‑ja; dov. obl. zawinąć> [zavijatɕ] GLAG. nepreh. glag. NAVT.

zawijać do portu

in den Hafen einlaufen

zawijać do portu

den Hafen anlaufen

III . zawijać <‑ja; dov. obl. zawinąć> [zavijatɕ] GLAG. povr. glag.

zawijać (zginać się) (kołnierzyk, róg kartki)

sich tož. aufrollen

zawisać <‑sa; dov. obl. zawisnąć> [zavisatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zawisać (zostać zawieszonym):

zawisać

hängen

zawisać

aufgehängt werden

zawisnąć na włosku

am seidenen Faden hängen

2. zawisać:

zawisać (zatrzymywać się w locie) (ptak)

schweben

3. zawisać (wisieć):

zawisać

hängen

zawisnąć nad urwiskiem

am Felsvorsprung hängen

4. zawisać (zagrażać):

groźba zawisła nad kimś

jd schwebte in Gefahr

groźba zawisła nad kimś

jd war [von einer Gefahr] bedroht

zawisły [zaviswɨ] PRID. ur. jez.

1. zawisły (wiszący):

zawisły

hängend

transparent zawisły na płocie

ein am Zaun hängendes Transparent sr. spol

2. zawisły fig. (zagrażający):

zawisły

schwebend

konflikt zawisły nad krajem

ein über dem Land schwebender Konflikt m. spol

3. zawisły przest (zależny):

zawisły

abhängig

kraje zawisłe

abhängige Länder ntpl

4. zawisły PRAVO:

zawisły

anhängig

zawisły

rechtshängig

zawisły proces

anhängiges Verfahren sr. spol

zawitać <‑ta> [zavitatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

zawitać

kommen

zawitać

eintreffen

zawieść [zavjeɕtɕ]

zawieść dov. obl. od zawodzić

glej tudi zawodzić

I . zawodzić <‑dzi; pret. ‑wódź dov. obl. zawieść> [zavodʑitɕ] GLAG. preh. glag.

1. zawodzić (sprawiać zawód):

zawodzić

enttäuschen

2. zawodzić przest < dov. obl. zawieść> (zaprowadzić):

zawodzić

[hin]führen

zawodzić

[hin]bringen

II . zawodzić <‑dzi; pret. ‑wódź> [zavodʑitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zawodzić < dov. obl. zawieść>:

zawodzić (być często niesprawnym) (samochód, urządzenie)

nicht funktionieren

zawodzić (być często niesprawnym) (samochód, urządzenie)

versagen

zawodzić (pamięć)

trügen

zawodzić (plan)

fehlschlagen

2. zawodzić (wyć, lamentować):

zawodzić

jammern

zawodzić

klagen

III . zawodzić <‑dzi; pret. ‑wódź dov. obl. zawieść> [zavodʑitɕ] GLAG. povr. glag. (doznawać zawodu)

zawodzić się [na kimś/czymś]

[von jdm/etw] enttäuscht werden

zawijas <rod. ‑a, mn. ‑y> [zavijas] SAM. m. spol

zawijas

Schnörkel m. spol