Prevodi za „anr��cken“ v slovarju nemško » poljski

I . ạn|rücken GLAG. nepreh. glag. +sein (Truppen, Polizei)

anrücken

zbliżać [dov. obl. zbliżyć] się

anrücken

nadciągać [dov. obl. nadciągnąć]

II . ạn|rücken GLAG. preh. glag.

anrücken Möbel:

anrücken

przysuwać [dov. obl. przysunąć]

einen Tisch an die Wand anrücken

przysunąć stół do ściany

I . ạb|rücken GLAG. nepreh. glag. +sein

1. abrücken (wegrücken):

[von jdm/etw] abrücken

odsuwać [dov. obl. odsunąć] się [od kogoś/czegoś]

2. abrücken (sich distanzieren):

von einer Meinung abrücken

zdystansować się od jakiegoś poglądu

3. abrücken VOJ. (abmarschieren):

abrücken

odmaszerowywać [dov. obl. odmaszerować]

II . ạb|rücken GLAG. preh. glag. (wegschieben)

etw [von etw] abrücken Bett, Stuhl

odsuwać [dov. obl. odsunąć] coś [od czegoś]

ạn|docken GLAG. nepreh. glag.

andocken

cumować [dov. obl. przy‑ lub za‑]

andocken

dokować [dov. obl. za‑]

ạn|gucken GLAG. preh. glag. pog.

angucken

patrzeć [dov. obl. po‑]

sich daj. etw angucken

oglądać [dov. obl. obejrzeć] sobie coś

ạn|locken GLAG. preh. glag.

anlocken Tier

wabić [dov. obl. z‑]

anlocken Personen, Käufer fig

przyciągać [dov. obl. przyciągnąć ]fig

I . ạn|packen GLAG. preh. glag.

1. anpacken (anfassen):

anpacken

łapać [dov. obl. z‑]

anpacken

chwytać [dov. obl. chwycić]

2. anpacken (beginnen):

etw anpacken Aufgabe, Projekt

zabierać [dov. obl. zabrać] się [do czegoś/za coś]

eine Arbeit richtig/falsch anpacken

zabrać się odpowiednio/nieodpowiednio do pracy

3. anpacken pog. (behandeln):

anpacken

traktować [dov. obl. po‑]

jdn hart anpacken

ostro kogoś potraktować

II . ạn|packen GLAG. nepreh. glag. (helfen)

[mit] anpacken

włączać [dov. obl. włączyć] się

ạb|decken GLAG. preh. glag.

1. abdecken (abräumen):

den Tisch abdecken

sprzątać [dov. obl. sprzątnąć] ze stołu

2. abdecken (bedecken):

etw [mit etw] abdecken

nakrywać [dov. obl. nakryć] coś [czymś]

3. abdecken (die Dachziegel entfernen):

das Dach abdecken

zdejmować [dov. obl. zdjąć] dach

(ein Dach zerstören) bei dem Orkan wurde das ganze Dach abgedeckt

huragan m. spol zerwał cały dach

4. abdecken FINAN. (bezahlen):

abdecken Schulden

spłacać [dov. obl. spłacić]

etw [mit etw] abdecken

pokrywać [dov. obl. pokryć] coś [czymś]

etw [mit etw] abdecken (absichern) Risiko

zabezpieczać [dov. obl. zabezpieczyć]

5. abdecken Thema:

abdecken

wyczerpywać [dov. obl. wyczerpać]

ạb|ducken GLAG. nepreh. glag. ŠPORT

abducken (im Boxen)

robić [dov. obl. z‑] unik

I . ạb|gucken GLAG. preh. glag.

abgucken pog. (übernehmen):

eine Lösung [von jdm] abgucken

ściągać [dov. obl. ściągnąć] rozwiązanie [od kogoś]

jdm etw abgucken, etw bei , [o. von] jdm abgucken

podpatrywać [dov. obl. podpatrzyć] coś u kogoś

fraza:

ich guck dir nichts ab šalj. alt, pog.

nie wstydź się!

II . ạb|gucken GLAG. nepreh. glag. sl

[bei [o. von] jdm] abgucken (Schüler)

ściągać [dov. obl. ściągnąć] [od kogoś] pog.

ạb|hacken GLAG. preh. glag.

einen Ast abhacken

odrąbywać [dov. obl. odrąbać] gałąź

einen Baum abhacken

ścinać [dov. obl. ściąć] drzewo

jdm den Kopf abhacken pog. (enthaupten)

ściąć komuś głowę

sich daj. den Daumen abhacken

odciąć sobie kciuk

eher lasse ich mir die Hand abhacken!

po moim trupie!

ạb|lecken GLAG. preh. glag.

1. ablecken (entfernen):

ablecken

zlizywać [dov. obl. zlizać]

den Honig mit der Zunge ablecken

zlizywać miód językiem

2. ablecken (säubern):

ablecken

oblizywać [dov. obl. oblizać]

der Hund leckte mir die Füße ab

pies m. spol oblizał mi stopy

sich daj. die Finger ablecken

oblizywać sobie palce

ạb|locken GLAG. preh. glag.

ablocken Geld

wyłudzać [dov. obl. wyłudzić]

ablocken Geheimnis

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

ihre Antwort lockte ihm nur ein müdes Lächeln ab

jej odpowiedź ž. spol wywowała u niego tylko znudzony uśmiech

ạb|packen GLAG. preh. glag.

abpacken

paczkować

ạb|sacken GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

1. absacken:

absacken (absinken) (Boden)

obsuwać [dov. obl. obsunąć] się

absacken (Blutdruck, Umsatz)

spadać [dov. obl. spaść]

2. absacken (Flugzeug):

absacken

opadać [dov. obl. opaść]

absacken

tracić [dov. obl. s‑] na wysokości

3. absacken (sich verschlechtern):

absacken

opuszczać [dov. obl. opuścić] się pog.

sie ist in Chemie stark abgesackt

[ona] bardzo opuściła się w chemii

sie ist in Chemie stark abgesackt (herunterkommen)

schodzić [dov. obl. zejść] na psy pog.

er sackte völlig ab

on zupełnie zszedł na psy pog.

ạb|zocken GLAG. preh. glag. pog. (im Spiel)

abzocken

oskubać pog.

erwẹcken* GLAG. preh. glag.

1. erwecken (hervorrufen):

erwecken Interesse, Zweifel

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić]

Vertrauen erweckend

wzbudzający zaufanie

einen Vertrauen erweckenden Eindruck machen

sprawiać wrażenie osoby godnej zaufania

das erweckte den Anschein, als ob ...

to sprawiało wrażenie [lub tak wyglądało] , jakby...

2. erwecken ur. jez. (aufwecken):

erwecken

budzić [dov. obl. o‑ ]ur. jez.

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] GLAG. preh. glag.

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [dov. obl. rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken pog.

podnosić [dov. obl. podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken pog.

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken pog. (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [dov. obl. rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] GLAG. povr. glag.

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [dov. obl. rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [dov. obl. przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt pog.

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang pog.

droga ž. spol ciągnie się kilometrami

I . strịcken [ˈʃtrɪkən] GLAG. preh. glag.

stricken

robić [dov. obl. z‑] na drutach

selbst gestrickt

własnoręcznie dziergany pog.

ist dieser Pullover selbst gestrickt?

czy ten sweter m. spol jest [własno]ręcznie wydziergany? pog.

eine gestrickte Jacke

wdzianko sr. spol zrobione na drutach

sie strickt einen Schal

ona robi szalik na drutach

II . strịcken [ˈʃtrɪkən] GLAG. nepreh. glag.

stricken

robić na drutach

stricken

dziergać pog.

an einem Pullover stricken

zajmować się dzierganiem swetra pog.

an einem Pullover stricken

dziergać sweter pog.

I . herạn|rücken GLAG. nepreh. glag. +sein

heranrücken

przysuwać [dov. obl. przysunąć] się

heranrücken

zbliżać [dov. obl. zbliżyć] się

mit einem Stuhl an den Kamin heranrücken

przysunąć się z krzesłem do kominka

II . herạn|rücken GLAG. preh. glag.

heranrücken

przysuwać [dov. obl. przysunąć]

einen Stuhl an den Kamin heranrücken

przysunąć krzesło do kominka