Prevodi za „einsieden“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

e̱i̱n|frieden [ˈaɪnfriːdən] GLAG. preh. glag.

einfrieden

ogradzać [dov. obl. ogrodzić]

er hat sein Grundstück mit Mauer eingefriedet

ogrodził [lub otoczył] swoją działkę murem

e̱i̱n|senden GLAG. preh. glag. irr

einsenden

nadsyłać [dov. obl. nadesłać]

e̱i̱n|sinken GLAG. nepreh. glag. irr +sein

[in etw tož. o daj.] einsinken

zapadać [dov. obl. zapaść] się [w coś]

e̱i̱n|sitzen GLAG. nepreh. glag. irr južnem., avstr., švic. PRAVO

einsitzen (Sträfling)

odbywać karę więzienia form

I . e̱i̱n|reden GLAG. preh. glag.

jdm etw einreden

wmawiać [dov. obl. wmówić] komuś coś

wer hat dir denn den Blödsinn eingeredet?

kto ci wcisnął te głupoty? pog.

sich daj. einreden, dass ...

wmawiać [dov. obl. wmówić] sobie, że...

II . e̱i̱n|reden GLAG. nepreh. glag.

auf jdn einreden

perswadować komuś

auf jdn einreden

nalegać na kogoś

E̱i̱nsiedler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) a. fig

Einsiedler(in)

pustelnik(-ica) m. spol (ž. spol)

e̱i̱n|sickern GLAG. nepreh. glag. +sein

einsickern

wsiąkać [dov. obl. wsiąknąć]

einsickern

wnikać [dov. obl. wniknąć]

I . e̱i̱n|schneiden GLAG. preh. glag. irr

1. einschneiden (einen Schnitt machen):

einschneiden Papier, Stoff

nacinać [dov. obl. naciąć]

2. einschneiden (einritzen):

einen Namen/ein Zeichen [in etw tož.] einschneiden

wyryć nazwisko/znak [w/na czymś]

3. einschneiden (hineintun):

etw [in die Suppe] einschneiden

wkrajać [dov. obl. wkroić] coś [do zupy]

4. einschneiden GEO:

in den Fels eingeschnitten [sein] (Tal, Flussbett)

wrzynać się w skałę

II . e̱i̱n|schneiden GLAG. nepreh. glag. irr

[in die Haut] einschneiden Kleidungsstück, Gummiband

wrzynać [dov. obl. werżnąć] się [w skórę]

I . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

geschieden pp von scheiden

II . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] PRID.

geschieden

rozwiedziony

glej tudi scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] GLAG. preh. glag.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [dov. obl. rozwieść]

scheiden

udzielać [dov. obl. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta ž. spol

ihr geschiedener Mann

jej były mąż m. spol

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [dov. obl. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [dov. obl. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy m. spol mn.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pog.

od tamtego momentu nasze drogi ž. spol mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. scheiden ur. jez. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [dov. obl. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

scheiden

rozstawać [dov. obl. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [dov. obl. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie sr. spol jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] GLAG. povr. glag.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [dov. obl. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [dov. obl. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden ur. jez. (Wege):

scheiden

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie ž. spol mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . e̱i̱nsiedlerisch PRID.

einsiedlerisch

pustelniczy

II . e̱i̱nsiedlerisch PRISL.

einsiedlerisch

pustelniczo

hienieden PRISL.

Geslo uporabnika

hienieden ur. jez.

na tym świecie

er wurde verspottet, da er hienieden in Lumpen wandelt prim.

został wyśmiany, bo chodził po tym świecie w łachmanach