Prevodi za „fegnest“ v slovarju nemško » poljski

I . fe̱gen [ˈfeːgən] GLAG. preh. glag.

1. fegen (kehren, säubern):

fegen Straße, Zimmer

zamiatać [dov. obl. zamieść]

fegen Schornstein

czyścić [dov. obl. wy‑]

2. fegen švic. (blank reiben):

fegen Töpfe

czyścić [dov. obl. wy‑]

fegen mit Bürste

szorować [dov. obl. wy‑]

II . fe̱gen [ˈfeːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. fegen +haben (säubern):

fegen

zamiatać [dov. obl. zamieść]

2. fegen +sein pog. (jagen):

die Straße entlang fegen

pędzić ulicą

über die Dächer fegen (Wind)

pędzić nad dachami

I . fẹst [fɛst] PRID.

1. fest (hart):

fest

stały

fest werden (Lava)

tężeć [dov. obl. s‑]

2. fest (konstant, geregelt):

fest Preis, Gehalt

stały

fest Geld, Kurs

silny

fest Geld, Kurs

stabilny

feste Kundschaft

stali klienci m. spol mn.

feste Börse

stabilna giełda ž. spol

3. fest (endgültig):

fest Angebot

wiążący

fest Termin

ustalony

fest Entschluss

mocny

fest Absicht

niezłomny

fest Plan

dokładny

es gibt dafür keine festen Regeln

nie ma na to żadnych ustalonych reguł

etw nimmt langsam feste Formen an

coś nabiera powoli konkretnych kształtów

4. fest (nicht locker):

fest Händedruck, Knoten

mocny

5. fest (ständig):

fest Anstellung, Einkommen

stały

festes Gehalt

stała pensja ž. spol

einen festen Wohnsitz haben

mieć stałe miejsce zamieszkania

er ist in festen Händen pog.

on jest w stałym związku

er hat seit einem Jahr eine feste Freundin

on od roku ma dziewczynę

in diesem Haus hat alles seinen festen Platz

w tym domu wszystko ma swoje stałe miejsce

II . fẹst [fɛst] PRISL.

1. fest (kräftig):

fest drücken

silnie

fest drücken

mocno

die Tür fest schließen

mocno zamknąć drzwi

etw fest anziehen

mocno coś pociągnąć

2. fest (nicht locker):

fest zubinden

dobrze

fest zubinden

mocno

etw fest zudrehen

mocno coś zakręcić

3. fest (nachdrücklich):

fest zusagen, glauben

święcie

das hat er fest versprochen

uroczyście przyrzekł

4. fest (eindeutig):

fest vereinbaren

jasno

fest vereinbaren

jednoznacznie

5. fest (unerschütterlich):

sie ist fest entschlossen

ona jest mocno zdecydowana

fest umrissen

dokładnie zdefiniowany [lub określony]

sich daj. etw fest vornehmen

mieć mocny zamiar coś zrobić

jdn fest anblicken

utkwić w kimś spojrzenie

jdn fest anblicken

wbić w kogoś wzrok

6. fest (dauerhaft):

jdn fest anstellen

zatrudniać [dov. obl. zatrudnić] kogoś na stałe

fest angestellt

zatrudniony na stałe

fest angelegtes Kapital

kapitał m. spol unieruchomiony [lub ulokowany terminowo]

7. fest (tief):

fest schlafen

twardo

sie hatte schon fest geschlafen

spała już twardo

sie hatte schon fest geschlafen

była już pogrążona w mocnym śnie ur. jez.

zu̱gfest PRID. TEH.

zugfest

wytrzymały na rozciąganie

fe̱i̱st [faɪst] PRID. a. slabš.

feist Mensch, Gesicht, Wangen:

feist

tłusty pog.

Fẹrnọst [ˈfɛrn​ˈʔɔst] SAM. ohne čl.

Fernost

Daleki Wschód m. spol

in Fernost

na Dalekim Wschodzie

nach Fernost

na Daleki Wschód

e̱hest [ˈeːəst] PRISL. avstr. (baldmöglichst)

ehest

jak najwcześniej [lub najprędzej]

Ge̱e̱st <‑, ‑en> [geːst] SAM. ž. spol

Geest [ˈgeːstlant] SAM. sr. spol <‑[e]s, brez mn. >:

Geest GEO, GEO

wysoko położony płaski obszar wybrzeża w północnych Niemczech, północnej Holandii i Danii

Se̱htest <‑s, ‑s [o. ‑e]> SAM. m. spol

Sehtest

badanie sr. spol wzroku

Ge̱gner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈgeːgnɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

1. Gegner a. VOJ. (Feind):

Gegner(in)

nieprzyjaciel m. spol

2. Gegner a. ŠPORT:

Gegner(in) (Gegenspieler)

przeciwnik(-iczka) m. spol (ž. spol)

Gegner(in) (Konkurrent)

rywal(ka) m. spol (ž. spol)

3. Gegner (Vertreter einer anderen Meinung):

Gegner(in)

oponent(ka) m. spol (ž. spol)

4. Gegner (Verfechter: der Todesstrafe, Rassendiskriminierung):

Gegner(in)

przeciwnik(-czka) m. spol (ž. spol)

5. Gegner (Widersacher):

Gegner(in)

antagonista(-tka) m. spol (ž. spol)

re̱gnen [ˈreːgnən] GLAG. brezos. (Regen)

regnen

padać

es regnet

pada deszcz m. spol

es regnet durchs Dach

dach m. spol przecieka

es regnet in Strömen

leje jak z cebra fig pog.

es regnete Protestbriefe bei den Politikern fig

sypnęły [lub posypały] się protestacyjne listy m. spol mn. do polityków

se̱gnen [ˈzeːgnən] GLAG. preh. glag.

1. segnen a. REL.:

segnen

błogosławić [dov. obl. po‑]

der Pfarer segnet das Brautpaar

ksiądz m. spol błogosławi młodą parę

das Zeitliche segnen ur. jez.

przenieść się do wieczności ur. jez.

2. segnen ur. jez.:

Gott segne dich!

niech Bóg cię błogosławi!

ich segne die Stunde, in der ich dich traf

błogosławiona godzina, w której cię spotkałem

3. segnen ur. jez. (ausstatten, beglücken):

segnen

obdarzać [dov. obl. obdarzyć]

mit Glück gesegnet sein

mieć szczęście

die Familie wurde mit fünf Kindern gesegnet

rodzina ž. spol ma pięcioro dzieci

einen gesegneten Schlaf haben

mieć zdrowy sen