Prevodi za „fortmehmen“ v slovarju nemško » poljski

fọrt|nehmen GLAG. preh. glag. irr

fortnehmen

zabierać [dov. obl. zabrać]

Klaus nimmt seiner kleinen Schwester das Spielzeug fort

Klaus zabiera swojej siostrzyczce zabawkę

fọrt|gehen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fortgehen (weggehen):

fortgehen

odchodzić [dov. obl. odejść]

fortgehen

iść [dov. obl. pójść] precz

von jdm fortgehen

odejść od kogoś

aus einer Stadt fortgehen

opuszczać [dov. obl. opuścić] miasto

2. fortgehen (sich fortsetzen):

fortgehen

trwać

fọrt|müssen GLAG. nepreh. glag. irr pog.

1. fortmüssen (weggehen müssen):

fortmüssen

musieć iść

ich muss fort, mein Bus wartet nicht!

muszę iść, autobus m. spol na mnie nie zaczeka

2. fortmüssen (weggebracht werden müssen):

das Paket muss vor 17 Uhr fort

paczkę należy wysłać przed godziną 17.00

der Abfall müsste schon längst fort

już dawno należało wynieść śmieci

die Briefe müssen heute noch fort

listy m. spol mn. trzeba wysłać jeszcze dziś

3. fortmüssen (entfernt werden müssen):

das Brot muss fort, es ist schimmelig

ten chleb m. spol jest do wyrzucenia, on jest spleśniały

der Diktator muss fort

dyktator m. spol musi odejść

fọrt|kommen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fortkommen (sich entfernen):

fortkommen

odchodzić [dov. obl. odejść]

mach, dass du fortkommst! pog.

wynoś się! pog.

mach, dass du fortkommst! pog.

wynocha! pog.

2. fortkommen (Erfolg haben):

fortkommen

robić [dov. obl. z‑] postępy

3. fortkommen (weggebracht werden):

fortkommen

zostać zabranym [lub usuniętym]

4. fortkommen (abhanden kommen):

fortkommen

ginąć [dov. obl. z‑]

fọrt|räumen GLAG. preh. glag.

forträumen → wegräumen

glej tudi wegräumen

wẹg|räumen GLAG. preh. glag.

wegräumen

usuwać [dov. obl. usunąć]

wegräumen (im Schrank)

sprzątać [dov. obl. sprzątnąć]

könntest du wohl deine Sachen wegräumen?

[czy] mógłbyś sprzątnąć swoje rzeczy?

fọrt|geben GLAG. preh. glag. irr

fortgeben

oddawać [dov. obl. oddać]

fọrt|leben GLAG. nepreh. glag.

in jdm/etw fortleben

istnieć [lub żyć] dalej w kimś/czymś

in jdm/etw fortleben

trwać w kimś/czymś

I . fọrt|fahren GLAG. nepreh. glag.

1. fortfahren +sein (wegfahren):

fortfahren

odjeżdżać [dov. obl. odjechać]

fortfahren

wyjeżdżać [dov. obl. wyjechać]

2. fortfahren +haben o sein (weitermachen):

fortfahren

kontynuować

fortfahren zu lesen

kontynuować czytanie

fortfahren zu lesen

czytać dalej

fortfahren etw zu tun

robić coś dalej

II . fọrt|fahren GLAG. preh. glag.

fortfahren Person

odwozić [dov. obl. odwieźć]

fortfahren Gegenstand

wywozić [dov. obl. wywieźć]

fọrtgelten GLAG. nepreh. glag. a. PRAVO

fortgelten

obowiązywać nadal [lub w dalszym ciągu]

I . fọrt|setzen GLAG. preh. glag. (weitermachen)

fortsetzen

kontynuować

fortsetzen

prowadzić dalej

fortgesetzt werden

być kontynuowanym

unser Spielfilm wird am nächsten Samstag fortgesetzt

następną część naszego filmu będzie można zobaczyć w najbliższą sobotę

fortgesetzte jährliche Abschreibung FINAN.

kontynuowany roczny odpis m. spol amortyzacyjny

II . fọrt|setzen GLAG. povr. glag.

fortsetzen (andauern)

trwać

fortsetzen (sich erstrecken)

ciągnąć się dalej

der Wald setzt sich da noch weit fort

las m. spol rozciąga się tu jeszcze bardzo daleko

I . fọrt|ziehen GLAG. nepreh. glag. irr +sein (umziehen)

fortziehen

wyprowadzać [dov. obl. wyprowadzić] się

II . fọrt|ziehen GLAG. preh. glag. irr (wegziehen)

fortziehen

cofać [dov. obl. cofnąć]

fortziehen

wycofywać [dov. obl. wycofać]

seinen Arm fortziehen

cofnąć rękę

fọrt|führen GLAG. preh. glag.

1. fortführen (fortsetzen):

fortführen

kontynuować

fortführen

prowadzić dalej

fortgeführter Anschaffungspreis FINAN.

utrzymana cena ž. spol nabycia

2. fortführen von einem Ort:

fortführen (wegführen, wegbringen)

wywozić [dov. obl. wywieźć]

fortführen (wegführen, wegbringen)

zabierać [dov. obl. zabrać]

fortführen (einen Gefangenen)

odtransportować