Prevodi za „jaren“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

ga̱ren [ˈgaːrən] GLAG. preh. glag. GASTR.

garen Fleisch, Gemüse

dogotowywać [dov. obl. dogotować]

auf kleiner Flamme garen

gotować na małym ogniu

Ta̱ren SAM.

Taren mn. od Tara

glej tudi Tara

Ta̱ra <‑, Taren> [ˈtaːra] SAM. ž. spol TRG.

Tara

tara ž. spol

I . ja̱gen [ˈjaːgən] GLAG. preh. glag.

1. jagen (Wild verfolgen):

Hasen jagen

polować na zające

2. jagen (verfolgen):

jagen Verbrecher

ścigać

ein Unglück jagt das andere fig

nieszczęścia ntpl chodzą parami fig

3. jagen (vertreiben):

jdn aus dem Bett jagen pog.

wyrzucać [dov. obl. wyrzucić] kogoś z łóżka pog.

jdn aus dem Land/Haus jagen

wypędzać [dov. obl. wypędzić] kogoś z kraju/domu

4. jagen (treiben):

jdn in die Flucht jagen

pogonić kogoś

jdn in die Flucht jagen

zmusić kogoś do ucieczki

mit Fleisch kann man ihn jagen pog.

on w życiu nie tknie mięsa pog.

II . ja̱gen [ˈjaːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. jagen +haben (Jagd ausüben):

jagen

polować

2. jagen +sein pog. (rasen):

durch die Stadt/zum Flughafen jagen

pędzić przez miasto/na lotnisko

er kam plötzlich aus dem Haus gejagt

nagle pędem wyleciał z domu pog.

3. jagen fig (ersehnen):

jagen

gonić pog.

nach Geld/Ruhm jagen

gonić za pieniądzem/sławą pog.

4. jagen pog. (in einen Körperteil stoßen):

jagen

pakować [dov. obl. w‑ ]pog.

jdm/sich daj. eine Kugel durch den Kopf jagen

wpakować komuś/sobie kulkę w głowę pog.

jdm eine Spritze in den Hintern jagen

wbijać [dov. obl. wbić] komuś zastrzyk w tyłek pog.

jä̱hren [ˈjɛːrən] GLAG. povr. glag.

etw jährt sich zum zehnten Mal[e]

jest dokładnie dziesiąta rocznica ž. spol czegoś

ha̱a̱ren [ˈhaːrən] GLAG. nepreh. glag., povr. glag.

[sich] haaren (Tier)

linieć [dov. obl. wy‑]

[sich] haaren (Tier)

lenieć [dov. obl. wy‑]

[sich] haaren (Teppich)

wylinieć pog.

[sich] haaren (Teppich)

wylenieć pog.

I . pa̱a̱ren [ˈpaːrən] GLAG. preh. glag.

1. paaren (Zuchttiere):

paaren

łączyć [dov. obl. po‑] w pary

2. paaren (paarweise zusammenstellen):

paaren

ustawiać [dov. obl. ustawić] parami

zwei ungleiche Mannschaften [miteinander] paaren

ustawić dwie nierówne drużyny parami [ze sobą]

3. paaren (verbinden):

paaren

łączyć

er paarte Arroganz mit Unnachgiebigkeit zu einer unerträglichen Kombination

jego arogancja ž. spol i nieustępliwość ž. spol tworzą kombinację nie do zniesienia

II . pa̱a̱ren [ˈpaːrən] GLAG. povr. glag.

1. paaren (Tiere):

paaren

parzyć się

diese Tiere paaren sich im Frühling

te zwierzęta ntpl parzą się na wiosnę

2. paaren (sich verbinden):

paaren

iść w parze

bei ihr paart sich Talent mit Fleiß

u niej talent m. spol idzie w parze z pracowitością

I . spa̱ren [ˈʃpaːrən] GLAG. preh. glag.

1. sparen (zurücklegen):

für etw sparen Betrag

odkładać [dov. obl. odłożyć] na coś

für etw sparen Geld

oszczędzać [dov. obl. oszczędzić] na coś

sie spart jeden Monat 100 Euro

ona odkłada 100 euro w każdym miesiącu

2. sparen (einsparen, nicht verwenden):

sparen Gas, Zeit, Nerven

oszczędzać [dov. obl. oszczędzić]

den Weg hätte ich mir sparen können

mogłem sobie zaoszczędzić tę drogę

3. sparen (unterlassen):

spar dir deine Ratschläge

oszczędź sobie tych rad

die Bemerkung hättest du dir sparen können!

tą uwagę mogłeś sobie oszczędzić!

II . spa̱ren [ˈʃpaːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. sparen (Geld zurücklegen):

auf etw tož. sparen

oszczędzać [dov. obl. oszczędzić] na coś

auf etw tož. sparen

zbierać [dov. obl. u‑] na coś

wir sparen für ein Haus

oszczędzamy na dom

2. sparen (sparsam sein):

an/mit etw daj. sparen

oszczędzać [dov. obl. oszczędzić] na czymś

wir sparen am Essen

oszczędzamy na jedzeniu

3. sparen (zurückhalten):

sparen

skąpić fig

sie hat nicht mit Lob gespart

nie szczędziła pochwał

jạpsen [ˈjapsən] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. japsen (stoßweise atmen):

japsen

sapać

nach Luft japsen

łapać powietrze

2. japsen (japsend sagen, fragen):

japsen

wysapać

jạssen GLAG. nepreh. glag. švic.

jassen

grać [dov. obl. za‑] w jass (szwajcarską grę w karty)

ja̱u̱len [ˈjaʊlən] GLAG. nepreh. glag. (Hund)

jaulen

skomleć [dov. obl. za‑]

jazzen GLAG. nepreh. glag. MUS

jazzen (Jazz spielen)

jazzować

jazzen (Jazz spielen)

dżezować

der Musiker jazzte damals in Düsseldorf

muzyk m. spol dżezował [lub jazzował] wtedy w Düsseldorfie

ja̱u̱sen [ˈjaʊzən] GLAG. nepreh. glag. avstr.

jausen

jeść podwieczorek

Kạrren <‑s, ‑> [ˈkarən] SAM. m. spol

1. Karren (kleiner Wagen):

Karren

taczka ž. spol

2. Karren (Leiterwagen):

Karren

wóz m. spol drabiniasty

sich nicht vor jds Karren spannen lassen pog.

nie dawać [dov. obl. dać] się komuś wykorzystywać

jdm an den Karren fahren pog.

zjechać kogoś pog.

den Karren [für jdn] aus dem Dreck ziehen

załatwić [za kogoś] sprawę

3. Karren slabš. (Auto):

Karren

wóz[ek] m. spol pog.

Bạrren <‑s, ‑> [ˈbarən] SAM. m. spol

1. Barren (Turngerät):

Barren

poręcze ž. spol mn.

2. Barren (Stufenbarren):

Barren

poręcz ž. spol

3. Barren (Goldbarren):

Barren

sztaba ž. spol

dạrren [ˈdarən] GLAG. preh. glag.

darren Hanf:

darren

suszyć

hạrren [ˈharən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. harren (warten):

jds/etw [o. auf jdn/etw] harren

wyczekiwać kogoś/czegoś [lub na kogoś/coś]

jds/etw [o. auf jdn/etw] harren

[on] wyczekiwał jej

2. harren (bevorstehen):

jds/etw rod. harren

czekać kogoś/coś

eine schwere Aufgabe harrt unser

czeka nas trudne zadanie sr. spol

kạrren [ˈkarən] GLAG. preh. glag.

1. karren (etw befördern):

karren

wozić [dov. obl. z‑] taczkami

die Sandsäcke wurden an die Bruchstelle des Deiches gekarrt

worki z piaskiem zwożono taczkami w miejsce przerwania wału

2. karren pog. (fahren):

von überall her wurden Studenten zur Kundgebung gekarrt

zewsząd zwożono studentów na manifestację

nạrren [ˈnarən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. narren (zum Narren halten):

jdn narren

drwić [dov. obl. za‑] z kogoś

jdn narren

kpić [dov. obl. za‑] z kogoś

jdn narren

wodzić kogoś za nos

jdn narren

wystrychnąć kogoś na dudka

jdn narren

robić [dov. obl. z‑] z kogoś durnia

2. narren (täuschen):

narren

wprowadzać [dov. obl. wprowadzić] w błąd

narren

dezinformować

narren

oszukiwać [dov. obl. oszukać]

I . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. gären +haben o sein (Wein):

gären

fermentować

2. gären +haben fig:

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

burzyć się fig

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

wrzeć fig

II . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] GLAG. preh. glag.

gären Bier:

gären

poddawać [dov. obl. poddać] fermentacji

Ja̱gen <‑s, ‑> SAM. sr. spol (Forstwirtschaft)

Jagen

myślistwo sr. spol