Prevodi za „uitkeringen“ v slovarju nemško » poljski

mịt|bringen GLAG. preh. glag. irr

1. mitbringen (besorgen):

mitbringen

przynosić [dov. obl. przynieść] ze sobą

ich habe euch etwas mitgebracht

coś wam przyniosłem

sollen wir den Nachbarn ein Andenken mitbringen?

czy mamy przywieźć sąsiadom jakąś pamiątkę?

soll ich dir etwas aus der Stadt mitbringen?

czy mam tobie coś przynieść z miasta?

ihr habt schönes Wetter mitgebracht

przywieźliście ze sobą piękną pogodę

2. mitbringen (begleitet werden von):

mitbringen

przyprowadzić ze sobą

darf ich noch jemanden mitbringen?

czy mogę jeszcze kogoś ze sobą przyprowadzić?

ich möchte dich zu meinen Eltern mitbringen

chciałbym ciebie wziąć do moich rodziców

3. mitbringen (aufweisen):

mitbringen Erfahrungen, Wissen

wnosić

für diesen Job muss man viel Idealismus mitbringen

do tej pracy potrzeba wiele idealizmu

berịngen* GLAG. preh. glag.

beringen

obrączkować [dov. obl. za‑]

umrịngen* GLAG. preh. glag.

umringen

otaczać [dov. obl. otoczyć]

umringen

obstępować [dov. obl. obstąpić]

entrịngen* GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

I . ụm|bringen GLAG. preh. glag. irr

1. umbringen (töten):

umbringen

zabijać [dov. obl. zabić]

jdn mit einem Messer umbringen

zabić kogoś nożem

2. umbringen fig:

diese Hitze bringt einen noch um!

upał m. spol daje się we znaki!

diese Arbeit bringt mich noch um pog.

ta robota ž. spol kiedyś mnie wykończy pog.

II . ụm|bringen GLAG. povr. glag. irr

1. umbringen (Selbstmord begehen):

umbringen

popełniać samobójstwo

umbringen

zabić się

2. umbringen pog. (es übertreiben):

sich [fast] umbringen vor Freundlichkeit

przesadzać [dov. obl. przesadzić] z uprzejmością

er bringt sich um vor Hilfsbereitschaft

[on] jest przesadnie uczynny

I . e̱i̱n|bringen GLAG. preh. glag. irr

1. einbringen (eintragen) Gewinn, Zinsen, Werte:

[jdm] etw einbringen

coś [komuś] przynosić [dov. obl. przynieść]

das wird ihm viel Erfahrung einbringen

zdobędzie przez to duże doświadczenie

das bringt nichts ein

to nie przyniesie żadnego zysku

2. einbringen (beitragen):

einbringen Kapital, Know-how

wnosić [dov. obl. wnieść]

sie hat 20.000 Euro in die Firma eingebracht

wniosła do firmy kapitał o wartości 20 000 euro

er brachte viele Ideen in das Projekt ein

wniósł wiele pomysłów do tego projektu

ethische Werte einbringen

wnosić wartości etyczne

3. einbringen (einfahren):

einbringen Ernte

zwozić

einbringen Ernte

zwieźć

4. einbringen (vorschlagen) Gesetz, Antrag:

etw im Parlament einbringen

wnieść coś w parlamencie

5. einbringen (wettmachen):

einbringen Zeit

nadrabiać [dov. obl. nadrobić]

Verluste [wieder] einbringen

powetować straty

II . e̱i̱n|bringen GLAG. povr. glag. irr

sich [bei etw/in etw tož.] einbringen

wnosić [dov. obl. wnieść] swój wkład [do czegoś]

sich in die Diskussion einbringen

włączyć się do dyskusji

E̱i̱ndringen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Eindringen

wtargnięcie sr. spol

gewaltsames Eindringen

gwałtowne wtargnięcie

Lo̱thringen <‑s, brez mn. > [ˈloːtrɪŋən] SAM. sr. spol

Lothringen

Lotaryngia ž. spol

ụm|springen [ˈʊmʃprɪŋən] GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. umspringen:

umspringen (plötzlich wechseln) (Wind)

zmieniać [dov. obl. zmienić] kierunek

auf Nordwest umspringen

zmienić kierunek na północno-zachodni

2. umspringen:

umspringen (umschalten) (Anzeige)

zmieniać [dov. obl. zmienić] się

von Gelb auf Rot umspringen (Ampel)

przełączyć się z żółtego na czerwone [światło]

3. umspringen slabš. (verfahren):

mit jdm grob umspringen

traktować [dov. obl. po‑] kogoś obcesowo

so kannst du nicht mit ihr umspringen

nie możesz jej tak traktować

e̱i̱n|dringen [ˈaɪndrɪŋən] GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. eindringen (ohne Erlaubnis):

in etw tož. eindringen (Einbrecher)

wdzierać [dov. obl. wedrzeć] się do czegoś

in etw tož. eindringen (Truppen, Wasser)

wtargnąć do czegoś

in den Tunnel ist Grundwasser eingedrungen

do tunelu przeniknęły wody ž. spol mn. gruntowe

2. eindringen fig (sich einarbeiten):

in die Materie eindringen

wnikać [dov. obl. wniknąć] w materię

3. eindringen VOJ. (bestürmen):

[mit etw] auf jdn eindringen

zaatakować kogoś [czymś]

mit Fäusten/einem Messer auf jdn eindringen

zaatakować kogoś pięściami/nożem

sie drangen mit Fragen auf mich ein fig

spuścili na mnie grad pytań fig

ạb|ringen GLAG. preh. glag. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [dov. obl. wymusić]

sich daj. ein Lächeln abringen

zmuszać [dov. obl. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [dov. obl. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

errịngen* GLAG. preh. glag. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [dov. obl. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [dov. obl. zdobyć]

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [dov. obl. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [dov. obl. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [dov. obl. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [dov. obl. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [dov. obl. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [dov. obl. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [dov. obl. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [dov. obl. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [dov. obl. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [dov. obl. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [dov. obl. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen RAČ.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [dov. obl. rzucić] się pog.

springen

skakać pog.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen švic., južnem. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza pog.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! pog.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [dov. obl. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw tož. springen (Zeiger)

przeskakiwać [dov. obl. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła mn. zmieniły się na zielone pog.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt pog.

sedno sr. spol sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] GLAG. preh. glag. +haben o sein

springen ŠPORT:

springen vier Meter

skakać [dov. obl. skoczyć]

einen Salto springen

robić [dov. obl. z‑] salto

fraza:

etw [für jdn] springen lassen pog.

stawiać [dov. obl. postawić] coś [komuś] pog.

für jdn eine Runde Bier springen lassen pog.

fundować [dov. obl. za‑] komuś kolejkę piwa pog.

ạn|bringen GLAG. preh. glag. irr

1. anbringen pog. (herbringen):

anbringen

przynosić [dov. obl. przynieść]

2. anbringen (befestigen, montieren):

etw [an etw daj.] anbringen

przymocowywać [dov. obl. przymocować] coś [do czegoś]

ein Regal an der Wand anbringen

wieszać [dov. obl. powiesić] półkę na ścianie

3. anbringen (installieren):

anbringen Telefon

podłączać [dov. obl. podłączyć]

4. anbringen (vorbringen):

etw [als Argument] anbringen

przytaczać [dov. obl. przytoczyć] coś [jako argument]

etw [als Argument] anbringen Gründe

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

etw [als Argument] anbringen Beschwerde

składać [dov. obl. złożyć]

etw [als Argument] anbringen Änderungen

wprowadzać [dov. obl. wprowadzić]

5. anbringen (äußern):

anbringen Bemerkung

wyrażać [dov. obl. wyrazić]

erbrịngen* [ɛɐ̯​ˈbrɪŋən] GLAG. preh. glag. irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

uregulować

erbringen Kaution

wpłacać [dov. obl. wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [dov. obl. dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [dov. obl. przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [dov. obl. wykazać]

4. erbringen PRAVO:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [dov. obl. dowieść] czegoś

zu̱|bringen GLAG. preh. glag. irr

1. zubringen (verbringen):

eine Nacht im Freien zubringen

spędzić noc pod gołym niebem

2. zubringen pog. → zubekommen

glej tudi zubekommen

zu̱|bekommen* GLAG. preh. glag. irr pog.

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [dov. obl. zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [dov. obl. zapiąć] [z trudem]

ạb|bringen GLAG. preh. glag. irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [dov. obl. sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [dov. obl. odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [dov. obl. odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

Thü̱ringen <‑s, brez mn. > [ˈtyːrɪŋən] SAM. sr. spol

Thüringen

Turyngia ž. spol

I . ạn|springen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. anspringen (in Gang kommen):

[schwer] anspringen (Fahrzeug, Motor)

[ciężko] zapalać

2. anspringen pog. (reagieren):

auf etw tož. anspringen

przystawać [dov. obl. przystać] na coś

sie sprang auf den Vorschlag an

[ona] przystała na propozycję

II . ạn|springen GLAG. preh. glag. irr (anfallen)

jdn anspringen (Raubtier)

naskakiwać [dov. obl. naskoczyć] na kogoś

jdn anspringen (Hund)

skakać [dov. obl. skoczyć] na kogoś

an|dringen GLAG.

Geslo uporabnika

andringen gegen jdn nepreh. glag. ur. jez.

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn nepreh. glag. ur. jez.

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an prim.

wroga armia natarła na miasto