poljsko » nemški

Prevodi za „odaad“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

odpady: samostalnik
odkąd: zaimek
odtąd: zaimek
oda: samostalnik
oddać
odwód: samostalnik
odpadać: neprehodni glagol
oddalać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
oddawać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
odpadki: samostalnik
podkład: samostalnik
odarty: pridevnik in prislov
oddany: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: odpady , odwód , oddać , oda , odtąd , odkąd , podkład , odpadki , oddawać , oddalać , odpadać , oddany in odarty

odpady [otpadɨ] SAM.

odpady mn. < rod. mn. ‑dów> (zanieczyszczenia):

Abfall m. spol

odpady do usunięcia

Abfall zur Beseitigung

odpady do wtórnego wykorzystania

Abfall zur Wiederverwertung

odpady produkcyjne/metalowe

Produktions-/Metallabfall m. spol

odpady wymagające szczególnego nadzoru

besonders überwachungsbedürftiger Abfall

utylizacja odpadów

Abfallverwertung ž. spol

odkąd [otkont] ZAIM.

1. odkąd (od jak dawna?):

odkąd tam studiujesz?

seit wann studierst du dort?

2. odkąd (od czasu gdy):

seit daj.

odkąd pamiętam

seitdem ich mich erinnern kann

odkąd zachorował

seitdem er krank wurde

3. odkąd (skąd?):

von wo an?

wo?

odkąd mam zacząć?

wo soll ich anfangen?

odtąd [ottont] ZAIM.

1. odtąd (od tamtego momentu):

odtąd już go nie widywała

seitdem hat sie ihn nicht mehr gesehen

2. odtąd (od tego momentu):

odtąd wszystko się zmieni

von nun an wird alles anders

3. odtąd (od tego miejsca):

von da an

zacznij odtąd

oda <rod. ody, mn. ody, rod. mn. ód> [oda] SAM. ž. spol LIT.

oda

Ode ž. spol

oddać [oddatɕ]

oddać dov. obl. od oddawać

glej tudi oddawać

I . oddawać <oddaje; dov. obl. oddać> [oddavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. oddawać (zwracać):

oddawać książkę

oddawać resztę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać majątek

oddawać majątek

oddać, co się komuś należy

jdm geben, was ihm zusteht

2. oddawać (przekazywać w jakimś celu):

oddawać film do wywołania

den Film entwickeln lassen

oddawać zegarek do naprawy

die Uhr reparieren lassen

oddawać krew

oddać duszę Bogu

seine Seele dem Herrn widmen

oddać komuś serce

jdm sein Herz schenken

oddać władzę [lub rządy] w czyjeś ręce

jdm die Macht übergeben [o. übertragen]

oddać głos

3. oddawać (zostawiać na przechowanie):

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

aufbewahren lassen

4. oddawać (pozostawiać pod opieką):

oddać chorego do szpitala

den Kranken ins Krankenhaus geben

oddawać kogoś pod czyjąś opiekę

jdn in jds Obhut geben

5. oddawać (przyznawać):

oddawać głos

oddawać pierwszeństwo

oddawać pierwszeństwo

oddać komuś pole

jdm das Feld räumen [o. überlassen]

oddać honory

jdm die Ehren[bezeigungen] erweisen

6. oddawać (odwzajemniać):

oddawać uścisk, pocałunek

7. oddawać (rewanżować się):

oddawać cios

zurückschlagen

8. oddawać (odzwierciedlać):

oddawać uczucia, znaczenie, podobieństwo, nastrój

fraza:

oddawać komuś przysługę

jdm einen Gefallen tun

oddać kogoś w czyjeś ręce

jdn jdm anvertrauen

oddać życie za kogoś/coś

für jdn/etw sein Leben opfern [o. hingeben]

oddać komuś rękę

die Hand fürs Leben reichen ur. jez., przest

oddać komuś rękę

II . oddawać <oddaje; dov. obl. oddać> [oddavatɕ] GLAG. povr. glag.

1. oddawać (poddawać się):

oddać się w ręce sprawiedliwości

sich tož. den Justizbehörden stellen

oddać się pod czyjeś rozkazy

sich tož. jds Befehlen unterstellen

2. oddawać:

oddawać (zgadzać się na stosunek płciowy) (kobieta)

sich tož. hingeben

3. oddawać (pogrążać się):

oddać się smutkowi/nałogowi/lenistwu

sich tož. der Trauer/der Sucht/der Faulheit hingeben [o. anheimgeben ur. jez. ]

4. oddawać (angażować się):

oddać się pracy/badaniom/rozmyślaniu

sich tož. der Arbeit/der Forschung/den Überlegungen widmen [o. verschreiben] [o. hingeben]

oddać się czemuś całym sercem

sich tož. mit ganzem Herzen etw daj. widmen [o. verschreiben]

odwód <rod. odwodu, mn. odwody> [odvut] SAM. m. spol

odwód VOJ.:

Reserve ž. spol

fraza:

mieć coś w odwodzie

etw in der Hinterhand [o. in Reserve] haben

odpadać <‑da; dov. obl. odpaść> [otpadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. odpadać (odrywać się):

2. odpadać (być wyeliminowanym):

odpadać z zawodów/na egzaminie

aus dem Wettkampf ausscheiden/bei der Prüfung durchfallen

3. odpadać (przegrywać):

odpadać w wyborach

die Wahlen verlieren

4. odpadać pog. (nie wchodzić w rachubę):

[to] odpada

[das] kommt gar nicht in Frage [o. in die Tüte pog. ]

I . oddalać <‑la; dov. obl. oddalić> [oddalatɕ] GLAG. preh. glag.

1. oddalać (zwiększać odległość):

2. oddalać PRAVO:

oddalać wniosek, powództwo, roszczenia

oddalać wniosek, powództwo, roszczenia

oddalać wniosek, powództwo, roszczenia

oddalać powództwo

die Klage abweisen

II . oddalać <‑la; dov. obl. oddalić> [oddalatɕ] GLAG. povr. glag.

1. oddalać (odchodzić):

sich tož. entfernen

2. oddalać (odjeżdżać):

3. oddalać (odlatywać):

4. oddalać:

oddalać (odpływać) (statek)

oddalać (odpływać) (statek)

5. oddalać:

oddalać (odsuwać się) (brzeg)

sich tož. entfernen

I . oddawać <oddaje; dov. obl. oddać> [oddavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. oddawać (zwracać):

oddawać książkę

oddawać resztę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać majątek

oddawać majątek

oddać, co się komuś należy

jdm geben, was ihm zusteht

2. oddawać (przekazywać w jakimś celu):

oddawać film do wywołania

den Film entwickeln lassen

oddawać zegarek do naprawy

die Uhr reparieren lassen

oddawać krew

oddać duszę Bogu

seine Seele dem Herrn widmen

oddać komuś serce

jdm sein Herz schenken

oddać władzę [lub rządy] w czyjeś ręce

jdm die Macht übergeben [o. übertragen]

oddać głos

3. oddawać (zostawiać na przechowanie):

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

aufbewahren lassen

4. oddawać (pozostawiać pod opieką):

oddać chorego do szpitala

den Kranken ins Krankenhaus geben

oddawać kogoś pod czyjąś opiekę

jdn in jds Obhut geben

5. oddawać (przyznawać):

oddawać głos

oddawać pierwszeństwo

oddawać pierwszeństwo

oddać komuś pole

jdm das Feld räumen [o. überlassen]

oddać honory

jdm die Ehren[bezeigungen] erweisen

6. oddawać (odwzajemniać):

oddawać uścisk, pocałunek

7. oddawać (rewanżować się):

oddawać cios

zurückschlagen

8. oddawać (odzwierciedlać):

oddawać uczucia, znaczenie, podobieństwo, nastrój

fraza:

oddawać komuś przysługę

jdm einen Gefallen tun

oddać kogoś w czyjeś ręce

jdn jdm anvertrauen

oddać życie za kogoś/coś

für jdn/etw sein Leben opfern [o. hingeben]

oddać komuś rękę

die Hand fürs Leben reichen ur. jez., przest

oddać komuś rękę

II . oddawać <oddaje; dov. obl. oddać> [oddavatɕ] GLAG. povr. glag.

1. oddawać (poddawać się):

oddać się w ręce sprawiedliwości

sich tož. den Justizbehörden stellen

oddać się pod czyjeś rozkazy

sich tož. jds Befehlen unterstellen

2. oddawać:

oddawać (zgadzać się na stosunek płciowy) (kobieta)

sich tož. hingeben

3. oddawać (pogrążać się):

oddać się smutkowi/nałogowi/lenistwu

sich tož. der Trauer/der Sucht/der Faulheit hingeben [o. anheimgeben ur. jez. ]

4. oddawać (angażować się):

oddać się pracy/badaniom/rozmyślaniu

sich tož. der Arbeit/der Forschung/den Überlegungen widmen [o. verschreiben] [o. hingeben]

oddać się czemuś całym sercem

sich tož. mit ganzem Herzen etw daj. widmen [o. verschreiben]

odpadki <rod. mn. ‑ków> [otpatki] SAM. mn.

1. odpadki (zanieczyszczenia):

Abfälle m. spol mn.

2. odpadki (śmieci):

Abfälle m. spol mn.

Müll m. spol

kosz na odpadki

Mülleimer m. spol

kosz na odpadki

Abfalleimer m. spol

podkład <rod. ‑u, mn. ‑y> [potkwat] SAM. m. spol

1. podkład t. TEH.:

Untergrund m. spol

Unterlage ž. spol

podkład betonowy

Unterbeton m. spol

2. podkład (pod farbę):

Grundierung ž. spol

3. podkład fig. (tło):

podkład muzyczny

musikalische Untermalung ž. spol

podkład muzyczny

Musik ž. spol zu etw

4. podkład (pod makijaż):

Grundlage ž. spol

5. podkład (element toru):

Schwelle ž. spol

drewniane podkłady

hölzerne Schwellen

odarty [odartɨ] PRID.

odarty z przyzwoitości/honoru fig.

ohne jeden Anstand/jedes Ehrgefühl

odarty z przyzwoitości/honoru fig.

bar jeden Anstandes/jedes Ehrgefühls ur. jez.

oddany [oddanɨ] PRID.

1. oddany (gotów do poświęceń):

oddany przyjaciel

treu

oddany przyjaciel

szczerze oddany

oddany komuś/czemuś bez reszty

jdm/etw restlos ergeben

2. oddany (zaabsorbowany):

być oddanym pracy

in seiner Arbeit aufgehen

być oddanym pracy

sich tož. voll und ganz seiner Arbeit widmen

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski