Prevodi za „postnatale“ v slovarju poljsko » nemški

postradać <‑da> [postradatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

postradać majątek:

postradać

verlieren

postradać

einbüßen

fraza:

postradać zmysły

den Verstand verlieren

postradać zmysły

von allen guten Geistern verlassen sein pog.

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić dov. obl. od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. postawić (przeciwstawić się):

postawić się komuś/wobec czegoś

sich tož. jdm/etw widersetzen

postawić się komuś/wobec czegoś

sich tož. gegen jdn/etw sträuben

2. postawić (wczuć się):

postaw się w mojej sytuacji

versetze dich in meine Situation [o. Lage]

glej tudi stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. stawiać (umieszczać):

stawiać

stellen

stawiać bańki

schröpfen

stawiać bańki

Schröpfköpfe ansetzen

stawiać horoskop

ein Horoskop erstellen

stawiać karty/pasjansa

Karten/Patiencen legen

stawiać kropkę/średnik

Punkt/Semikolon setzen

stawiać stopnie

benoten

stawiać stopnie

bewerten

stawiać sobie jakiś cel

sich tož. [irgend]ein Ziel setzen

stawiać coś na głowie

etw auf den Kopf stellen

stawiać kroki

Schritte setzen

to cię postawi na nogi

das bringt dich [wieder] auf die Beine

stawiać kogoś w trudnym położeniu [lub przykrej sytuacji]

jdn in eine schwierige Lage versetzen

stawiać znak równości między kimś/czymś a kimś/czymś

jdn/etw mit jdm/etw gleichsetzen

stawiać coś pod znakiem zapytania

etw in Frage stellen

stawiać kogoś przed faktem dokonanym

jdn vor vollendete Tatsachen stellen

stawiać pierwsze kroki

erste Schritte tun

stawiać na swoim

auf seine[r] Meinung bestehen

stawiać na kogoś/coś

auf jdn/etw setzen

2. stawiać (podnosić do góry):

stawiać kołnierz

hochstellen

stawiać kołnierz

aufstellen

stawiać żagle

die Segel setzen

3. stawiać (wznosić):

stawiać budowlę

bauen

stawiać budowlę

errichten

4. stawiać (przedstawiać):

stawiać diagnozę, pytanie

stellen

stawiać wniosek

einen Antrag stellen

stawiać żądanie

eine Forderung stellen

stawiać czyjąś kandydaturę

jdn als Kandidaten aufstellen

stawiać kogoś/coś za przykład

jdn/etw als Beispiel anführen

5. stawiać (zakładać się):

stawiać [jakąś kwotę] na kogoś/coś

auf jdn/etw [eine Summe] wetten [o. setzen]

stawiać wszystko na jedną kartę

alles auf eine Karte setzen

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. stawiać < dov. obl. stawić> pis. jez. (zgłaszać się):

stawiać

sich tož. stellen

stawiać

sich tož. melden

stawiać

sich tož. einfinden

stawiać

erscheinen

stawiać się na rozprawę

sich tož. zur Verhandlung einfinden

2. stawiać pog. (przeciwstawiać się):

stawiać

sich tož. widersetzen

stawiać

trotzen

3. stawiać (wczuwać się):

stawiać się w czyimś położeniu

sich tož. in jds Lage versetzen

stawiać na równi z kimś

sich tož. mit jdm auf eine [o. die gleiche] Stufe stellen

postawny [postavnɨ] PRID.

postawny człowiek:

postawny

stattlich

postękać [posteŋkatɕ]

postękać dov. obl. od stękać

glej tudi stękać

stękać <‑ka> [steŋkatɕ], stęknąć [steŋknoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. stękać < dov. obl. za‑> (wzdychać, jęczeć):

stękać

[auf]stöhnen

2. stękać samo v nedov. obl. (dukać):

stękać

stotternd lesen

stękać

[hervor]stammeln

3. stękać samo v nedov. obl. pog. (narzekać):

stękać

jammern

stękać

stöhnen

postrach <rod. ‑u, brez mn. > [postrax] SAM. m. spol

1. postrach (strach):

postrach

Angst ž. spol

postrach

Furcht ž. spol

postrach

Schrecken m. spol

wzbudzać postrach

Angst wecken

na postrach

zur Abschreckung

siać postrach

Schrecken verbreiten

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrach

Schrecken m. spol

postrach sąsiadów

der Schrecken der Nachbarschaft

być postrachem kogoś

jds Schrecken sein

postrzał <rod. ‑u, mn. ‑y> [postʃaw] SAM. m. spol

1. postrzał (rana):

postrzał

Schussverletzung ž. spol

2. postrzał MED.:

postrzał

Lumbago ž. spol

postrzał

Hexenschuss m. spol pog.

postukać [postukatɕ]

postukać dov. obl. od stukać

glej tudi stukać

I . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. nepreh. glag.

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi

an die Tür klopfen

stukać czymś o coś

mit etw an etw tož. klopfen

fraza:

stuknąć w kalendarz

ins Gras beißen pog.

stuknęła mu czterdziestka

er ist vierzig [Jahre alt] geworden

II . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. stukać več. nedov. obl. (uderzyć się wzajemnie):

stukać

sich tož. gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami

[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć

sich tož. den Ell[en]bogen [an]stoßen

stuknij się [w czoło/głowę]! pog.

du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

postulat <rod. ‑u, ‑y> [postulat] SAM. m. spol

1. postulat pis. jez. (żądanie):

postulat

Forderung ž. spol

postulat

Verlangen sr. spol

wysunąć postulat czegoś

eine Forderung auf etw tož. stellen [o. erheben]

wysunąć postulat czegoś

etw fordern

2. postulat MAT.:

postulat

Axiom sr. spol

postarzać <‑rza; dov. obl. postarzyć> [postaʒatɕ] GLAG. preh. glag.

postarzać

älter machen

postarzyć [postaʒɨtɕ]

postarzyć dov. obl. od postarzać

glej tudi postarzać

postarzać <‑rza; dov. obl. postarzyć> [postaʒatɕ] GLAG. preh. glag.

postarzać

älter machen

postrącać [postrontsatɕ]

postrącać dov. obl. od strącać

glej tudi strącać

I . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. strącać (zrzucić):

strącać wazon, liść

hinabstoßen

strącać wazon, liść

hinunterstoßen

2. strącać (zestrzelić):

strącać samolot

abschießen

3. strącać KEM. (wydzielić):

strącać substancję

[aus]fällen

strącać substancję

niederschlagen

II . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. KEM.

strącać (wydzielić się) (substancja)

[aus]gefällt werden

strącać (wydzielić się) (substancja)

sich tož. niederschlagen

postarzały [postaʒawɨ] PRID.

postarzały

gealtert

postarzały

alt geworden

postarzali rodzice

gealterte Eltern mn.