Prevodi za „rýchle“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

rychło [rɨxwo] PRISL.

1. rychło ur. jez. (prędko):

rychło

schnell

rychło

umgehend

rychło zrozumiał swój błąd

er hat schnell seinen Fehler eingesehen

2. rychło przest (wcześnie):

rychło

bald

rychło w czas

reichlich spät

rychło w czas

viel zu spät

rychły [rɨxwɨ] PRID. ur. jez.

rychły

baldig

rychły

nah

oschle [osxle] PRISL.

oschle pożegnać:

oschle

trocken

oschle

reserviert

prychać <‑cha> [prɨxatɕ], prychnąć [prɨxnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. prychać:

prychać (parskać) (koń, pies)

schnauben

prychać (człowiek)

schnauben

prychać (człowiek)

prusten

prychnąć śmiechem

in Lachen ausbrechen

prychnąć śmiechem

losprusten pog.

2. prychać:

prychać (dawać opryskliwą odpowiedź) (człowiek)

[an]fauchen pog.

prychać (dawać opryskliwą odpowiedź) (człowiek)

kurz angebunden sein fig.

wychlać [vɨxlatɕ]

wychlać dov. obl. od chlać

glej tudi chlać

chlać <‑leje [lub chla]; pret. chlej [lub chlaj]; dov. obl. wy‑> [xlatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

chlać

saufen pog.

chlać

picheln pog.

rycerz <rod. ‑a, mn. ‑e> [rɨtseʃ] SAM. m. spol

rycerz

Ritter(in) m. spol (ž. spol)

rycina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [rɨtɕina] SAM. ž. spol

rycina

Illustration ž. spol

rycina

Abbildung ž. spol

rycyna <rod. ‑ny, brez mn. > [rɨtsɨna] SAM. ž. spol pog. (olej rycynowy)

rycyna

Rizinus m. spol

rycyna

Rizinusöl sr. spol

ryczeć <‑czy; pret. rycz; dov. obl. ryknąć> [rɨtʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. ryczeć < dov. obl. za‑>:

ryczeć (wydawać głos) (lew, osioł)

brüllen

ryczeć (krowa, byk)

muhen

ryczeć (krowa, byk)

brüllen

krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje preg.

Hunde m. spol mn. , die bellen, beißen nicht preg.

2. ryczeć < dov. obl. za‑>:

ryczeć (hałasować) (syrena, silnik)

heulen

ryczeć (radio)

dröhnen

3. ryczeć < dov. obl. za‑> pog. (wrzeszczeć, wybuchać):

ryczeć ze śmiechu

vor Lachen brüllen

4. ryczeć pog. (płakać):

ryczeć

heulen pog.

ryczeć

flennen pog.

nie rycz!

heule nicht!

ryc.

ryc. skr od rycina

ryc.

Abb. ž. spol

glej tudi rycina

rycina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [rɨtɕina] SAM. ž. spol

rycina

Illustration ž. spol

rycina

Abbildung ž. spol

rylec <rod. ‑lca, mn. ‑lce> [rɨlets] SAM. m. spol

1. rylec (dawne narzędzie z krzemienia):

rylec

Schaber m. spol

rylec

Kratzer m. spol

2. rylec TEH.:

rylec

Stichel m. spol

rylec

Radiernadel ž. spol

3. rylec ZGOD.:

rylec

Griffel m. spol

chleb <rod. ‑a, mn. ‑y> [xlep] SAM. m. spol

1. chleb (pieczywo):

chleb

Brot sr. spol

chleb z masłem

Butterbrot sr. spol

czarny chleb

Schwarzbrot sr. spol

kromka chleba

Brotscheibe ž. spol

być komuś potrzebnym jak chleb

etw [so] nötig haben wie das tägliche Brot

chleba i igrzysk

Brot und Spiele

chleb kogoś bodzie

der Wohlstand m. spol steigt jdm zu Kopf

chleb powszedni

das tägliche Brot

dzielić się z kimś ostatnim kawałkiem chleba

sich mit jdm das letzte Stück Brot teilen

o chlebie i wodzie

bei Wasser und Brot

przeciętny zjadacz chleba

Otto Normalverbraucher m. spol

to dla mnie chleb z masłem

das mache ich mit links pog.

z niejednego pieca chleb jadać

viel Erfahrung haben

z tej mąki chleba nie będzie

das wird nicht funktionieren

z tej mąki chleba nie będzie

daraus wird nichts

żyć o suchym chlebie

Hunger leiden

głodnemu chleb na myśli preg.

das war ein Freud‘scher Versprecher m. spol

kto dobrze orze, ma chleb w komorze preg.

wer gut arbeitet, leidet keinen Hunger

nie samym chlebem żyje człowiek preg.

der Mensch m. spol lebt nicht vom Brot allein preg.

u wdowy chleb gotowy preg.

wer eine Witwe freit, der findet fertig Brot preg.

2. chleb brez mn. fig. (utrzymanie):

chleb

Brot sr. spol

zarabiać na chleb

sein Brot verdienen

ciężki kawałek chleba

[es ist] ein hartes Brot

odbierać komuś chleb

jdm das Brot aus dem Mund nehmen

pójść na swój chleb

sein eigen Brot essen

chlew <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑y> [xlef] SAM. m. spol

1. chlew (pomieszczenie dla świń):

chlew

Koben m. spol

chlew

[Schweine]stall m. spol

2. chlew fig. (niechlujne miejsce):

chlew

Saustall m. spol slabš. pog.

robić z czegoś chlew

aus etw einen Saustall machen

ryczenie <rod. ‑ia, brez mn. > [rɨtʃeɲe] SAM. sr. spol

ryczenie

Brüllen sr. spol

ryczenie

Gebrüll[e] sr. spol

ryczenie

Gedröhn[e] sr. spol pog.

ryczenie

Heulerei ž. spol slabš.