Prevodi za „uje“ v slovarju poljsko » nemški

ująć [ujoɲtɕ]

ująć dov. obl. od ujmować

glej tudi ujmować

I . ujmować <‑muje; dov. obl. ująć> [ujmovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. ujmować (chwytać):

ujmować za coś

nach etw daj. greifen

ujmować za coś

etw tož. anfassen

2. ujmować (aresztować):

ujmować

ergreifen

ujmować

festnehmen

policjantom udało się ująć sprawcę wypadku

den Polizisten gelang es, den Unfallverursacher zu ergreifen

3. ujmować (formułować):

ujmować myśli

seine Gedanken in Worte fassen [o. kleiden]

ująć coś krótko

etw zusammenfassen

4. ujmować (pozyskiwać sympatię):

ujmować kogoś czymś

jdn durch etw einnehmen [o. gewinnen]

5. ujmować (zmniejszać):

nie ujmując mu zasług

ohne seine Verdienste herabzusetzen

niczego nie ujmując...

ohne etw auszulassen ...

II . ujmować <‑muje; dov. obl. ująć> [ujmovatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. ujmować (chwytać się):

ujęli się za ręce

sie fassten sich tož. an den Händen

2. ujmować (wstawiać się):

ujmować się za kimś

für jdn eintreten

ujma <rod. ‑my, mn. ‑my> [ujma] SAM. ž. spol ur. jez.

ujma

Abbruch m. spol

ujma

Beeinträchtigung ž. spol ur. jez.

ujma na honorze

Ehrverlust m. spol

przynosić komuś ujmę

jdm Unehre machen [o. zur Unehre gereichen ur. jez. ]

I . ujść <ujdzie; pret. ujdź> [ujɕtɕ]

ujść dov. obl. od uchodzić

II . ujść <ujdzie; pret. ujdź> [ujɕtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. (przejść)

ujść

schaffen [zu gehen]

ujść kawałek drogi

ein Stück des Weges schaffen

glej tudi uchodzić

I . uchodzić <‑dzi; pret. ‑odź; dov. obl. ujść> [uxodʑitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. uchodzić samo v dov. obl. ur. jez. (przejść jakiś odcinek drogi):

zdołał ujść tylko kilka kroków

er konnte nur einige Schritte gehen

2. uchodzić (uciekać):

uchodzić komuś

jdm entkommen [o. entrinnen ur. jez. ]

ujść czyjejś uwadze

jds Aufmerksamkeit entgangen sein

3. uchodzić (unikać):

uchodzić czegoś [lub czemuś]

einer Sache daj. entkommen [o. entrinnen ur. jez. ]

ujść śmierci

dem Tod entkommen [o. entrinnen ur. jez. ]

4. uchodzić:

uchodzić (wydobywać się) (dym, gaz)

entweichen

5. uchodzić samo v nedov. obl. GEOGR.:

uchodzić (wpływać) (rzeka)

sich ergießen

uchodzić (wpływać) (rzeka)

münden

6. uchodzić samo v nedov. obl. pog. (być uważanym):

uchodzić za kogoś

für jdn gehalten werden

uchodzić za kogoś

als jd gelten

on uchodzi za mądrego człowieka

er gilt als kluger Mensch m. spol

7. uchodzić samo v nedov. obl. (być stosownym):

takie zachowanie nie uchodzi dziewczynie

solch ein Verhalten sr. spol ist für ein Mädchen nicht angemessen

8. uchodzić (nie ponosić konsekwencji):

coś uchodzi komuś bezkarnie

jd kommt ungestraft davon

nie ujdzie ci to płazem [lub na sucho]!

damit kommst du nicht durch!

9. uchodzić samo v dov. obl. pog. (być do przyjęcia):

te buty nie są zupełnie czyste, ale jeszcze ujdą

diese Schuhe m. spol mn. sind nicht ganz sauber, aber es geht [noch]

niezbyt to wygląda, ale jakoś ujdzie

das sieht nicht berauschend aus, aber es geht [noch]

jaki jest ten nowy szef? – ujdzie w tłoku

wie ist der neue Chef m. spol ? – nicht übel

II . uchodzić <‑dzi; pret. ‑odź; dov. obl. ujść> [uxodʑitɕ] GLAG. brezos. (nie wypadać)

nie uchodzi rozmawiać głośno podczas spektaklu

es gehört sich nicht, sich tož. während der Aufführung so laut zu unterhalten

moje [moje] ZAIM. svoj.

moje → mój

glej tudi mój

I . mój [muj] ZAIM. svoj.

1. mój (stosunek własności lub pokrewieństwa):

mój brat

mein Bruder m. spol

moja siostra

meine Schwester ž. spol

moje dziecko

mein Kind sr. spol

moi rodzice

meine Eltern mn.

to jest mój samochód/moja gazeta/moje łóżko

das ist mein Wagen m. spol /meine Zeitung ž. spol /mein Bett sr. spol

moja obecność/mój przyjazd

meine Anwesenheit ž. spol /Ankunft ž. spol

moje uszanowanie!

[ich] habe die Ehre!

2. mój pog. (ulubiony):

to mój kolor

das ist meine Lieblingsfarbe ž. spol

II . mój <rod. mojego, brez mn. > [muj] SAM. sr. spol

moje

Mein[ig]e sr. spol

fraza:

wyszło na moje, moje na wierzchu pog.

ich habe Recht behalten

ujemny [ujemnɨ] PRID. ur. jez.

1. ujemny (negatywny):

ujemny ocena, wpływ

negativ

ujemny ocena, wpływ

schlecht

2. ujemny (oznaczony znakiem ujemnym):

ujemny biegun

negativ

ujemny liczba, temperatura

Minus-

bilans ujemny FINAN.

Negativbilanz ž. spol

wynik ujemny MED.

negativer Befund m. spol

ujęcie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [ujeɲtɕe] SAM. sr. spol

1. ujęcie ur. jez. (forma opracowania: postaci, tematu):

ujęcie

Auffassung ž. spol

2. ujęcie FILM:

ujęcie

Aufnahme ž. spol

aktorzy na stanowiska, powtarzamy ujęcie!

alle Schauspieler m. spol mn. auf die Plätze, wir wiederholen die Aufnahme!

3. ujęcie TEH.:

ujęcie wody [lub wodne]

Wasserentnahmestelle ž. spol

ubek <rod. ‑a, mn. ‑ecy [lub ‑i]> [ubek] SAM. m. spol slabš. pog. ZGOD.

ubek

Mitarbeiter des polnischen Amtes für Staatssicherheit

ulec [ulets]

ulec dov. obl. od ulegać

glej tudi ulegać

ulegać <‑ga; dov. obl. ulec> [ulegatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. ulegać (przegrać walkę):

ulec komuś

jdm unterliegen

ulec komuś

gegen jdn verlieren

2. ulegać (podporządkowywać się):

ulegać komuś/czemuś

sich tož. jdm/etw unterordnen

ulegać czyimś namowom

sich tož. von jdm überreden lassen

ulegać prośbom

den Bitten nachgeben

3. ulegać (doznawać jakiegoś stanu):

ulegać nastrojom

Gefühlsschwankungen unterliegen

ulegać halucynacjom

Halluzinationen haben

ulegać czyjemuś urokowi

jds Zauber erliegen

ulegać pokusie zrobienia czegoś

der Versuchung erliegen, etw zu tun

4. ulegać (podlegać działaniu):

ulegać przemianom

Veränderungen unterliegen

ulegać przemianom

sich tož. verändern

ulec wypadkowi

verunglücken

ulec wypadkowi

einen Unfall erleiden

ulec zakażeniu

sich tož. anstecken

ulec zepsuciu

verderben

ulec zniszczeniu

zerstört werden

ulegać obcym wpływom

fremden Einflüssen unterliegen

nie ulega wątpliwości, że...

es ist unzweifelhaft [o. steht außer Zweifel] , dass ...

5. ulegać ur. jez. (oddawać się):

ulegać komuś

sich tož. jdm hingeben

I . ujrzeć <‑rzy; pret. ‑rzyj> [ujʒetɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

ujrzeć ur. jez.:

ujrzeć

erblicken

fraza:

ujrzeć coś/kogoś oczami [lub oczyma] wyobraźni

etw/jdn als etw sehen

ujrzeć coś/kogoś oczami [lub oczyma] wyobraźni

sich daj. etw/jdn [als etw] vorstellen

ujrzeć coś/kogoś oczami [lub oczyma] wyobraźni

von etw/jdm träumen

II . ujrzeć <‑rzy; pret. ‑rzyj> [ujʒetɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. ujrzeć (wyobrazić sobie):

ujrzeć

sich tož. sehen [o. erblicken]

ujrzeć się w roli nauczyciela

sich in der Lehrerrolle sehen

2. ujrzeć (zobaczyć siebie wzajemnie):

ujrzeć

sich tož. sehen [o. erblicken]

3. ujrzeć (zobaczyć swoje odbicie):

ujrzeć się w lustrze

sich tož. im Spiegel erblicken

ujście <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [ujɕtɕe] SAM. sr. spol

1. ujście:

ujście (wylot)

Auslauf m. spol

ujście (wylot)

Abzug m. spol

ujście (rynny)

Ausgang m. spol

ujście (sztolni)

Mundloch sr. spol

dać ujście czemuś

einer Sache daj. freien Lauf lassen

2. ujście (delta: rzeki):

ujście

Mündung ž. spol

ejże! [ejʒe] MEDM.

1. ejże! (ostrzeżenie):

ejże!

na!

2. ejże! (powątpiewanie):

ejże!

na?