Prevodi za „vognen“ v slovarju poljsko » nemški

volumen [volumen] SAM. m. spol

volumen → wolumen

glej tudi wolumen , wolumen

wolumen² <rod. ‑minu, mn. ‑miny> [volumen] SAM. m. spol

wolumen → wolumin

wolumen¹ <rod. ‑u, mn. ‑y> [volumen] SAM. m. spol

1. wolumen:

wolumen TRG., FINAN.

Volumen sr. spol

2. wolumen GLAS.:

wolumen

[Stimm]volumen sr. spol

volley [volej] SAM. m. spol

volley → wolej

glej tudi wolej

wolej <rod. ‑a, mn. ‑e> [volej] SAM. m. spol ŠPORT

wolej

Volley m. spol

wolej

Flugball m. spol

neogen <rod. ‑u, brez mn. > [neogen] SAM. m. spol GEOGR.

neogen

Neogen sr. spol

ognik <rod. ‑a, mn. ‑i> [ogɲik] SAM. m. spol

1. ognik (płomyk):

ognik

kleine Flamme ž. spol

błędny ognik

Irrlicht sr. spol

2. ognik pog. (blask oczu):

ognik

Feuer sr. spol

ognik

Glanz m. spol

dognać [dognatɕ]

dognać dov. obl. od doganiać

glej tudi doganiać

doganiać <‑ia; dov. obl. dogonić [lub dognać]> [dogaɲatɕ] GLAG. preh. glag.

1. doganiać (doścignąć):

doganiać

einholen

doganiać

erreichen

i w sto koni nie dogoni preg.

der ist weg [o. nicht mehr einzuholen]

2. doganiać fig. (dorównać):

doganiać

einholen

kognat <rod. ‑a, mn. ‑aci> [kognat] SAM. m. spol

kognat ZGOD., PRAVO (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Kognat m. spol

kognat ZGOD., PRAVO (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Blutsverwandte(r) mf

I . pognać [pognatɕ] dov. obl.

pognać → pogonić

II . pognać [pognatɕ] GLAG. preh. glag. fig. ur. jez. (być przyczyną wyjazdu lub powrotu)

pognać

hintreiben

bieda pognała ich na Zachód

die Armut ž. spol hat sie nach Westen [hin]getrieben

III . pognać [pognatɕ] GLAG. nepreh. glag. fig. pog. (pomyśleć o kimś/czymś)

jej myśli pognały ku rodzinie

ihre Gedanken m. spol mn. führten sie zu ihrer Familie

glej tudi pogonić

I . pogonić [pogoɲitɕ]

pogonić dov. obl. od poganiać

II . pogonić [pogoɲitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. pogonić pog. (popędzać w jakimś kierunku):

pogonić

treiben

pogonić bydło na łąkę

das Vieh auf die Weide treiben

2. pogonić pog. (zmuszać do pracy):

pogonić

antreiben

pogonić dzieci do lekcji

Kinder zum Hausaufgabenmachen antreiben

3. pogonić pog. (zmuszać do ucieczki):

pogonić

vertreiben

pogonić złodziei

Diebe vertreiben

pogonić komuś kota

jdm auf die Füße treten

4. pogonić fig. ur. jez. (spowodować przemieszczenie się):

pogonić chmury

abtreiben

III . pogonić [pogoɲitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. pogonić (popędzić):

pogonić

rennen

pogonili do kina

sie rannten ins Kino

pogoniło kogoś

jd musste mal

2. pogonić (pobiec za kimś/czymś):

pogonić za kotem

einer Katze nachlaufen

3. pogonić fig. ur. jez. (zacząć myśleć o czymś):

pogonić myślą w przyszłość

in die Zukunft schauen

pognić [pogɲitɕ]

pognić dov. obl. od gnić

glej tudi gnić

gnić <‑ije; pret. ‑ij> [gɲitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. gnić < dov. obl. z‑> (ulegać rozkładowi):

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

[ver]faulen

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

verwesen

2. gnić < dov. obl. z‑> (ulegać degeneracji):

gnić

degenerieren

3. gnić < dov. obl. z‑> pog. (gnuśnieć, przebywać):

gnić w łóżku pog.

zu lange im Bett liegen bleiben

gnić w więzieniu pog.

im Gefängnis schmachten

bagnet <rod. ‑u, mn. ‑y> [bagnet] SAM. m. spol VOJ.

bagnet

Bajonett sr. spol

bagnet

Seitengewehr sr. spol

magnes <rod. ‑u, mn. ‑y> [magnes] SAM. m. spol t. fig.

magnes

Magnet m. spol

dla czytelników magnesem jest nazwisko autora

der Name m. spol des Autors ist ein Magnet für die Leser

magnez <rod. ‑u, brez mn. > [magnes] SAM. m. spol KEM.

magnez

Magnesium sr. spol

sygnet <rod. ‑u, mn. ‑y> [sɨgnet] SAM. m. spol

sygnet

Siegelring m. spol

ogień <rod. ognia, mn. ognie> [ogjeɲ] SAM. m. spol

1. ogień brez mn. (płomienie):

ogień

Feuer sr. spol

ogień olimpijski

olympisches Feuer

gotować na wolnym ogniu

auf kleiner Flamme kochen

ogień namiętności

das Feuer der Leidenschaft

ogień i woda

Feuer und Wasser sr. spol

coś pali kogoś jak żywym ogniem

etw brennt jdm wie Feuer

dolać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen

iść na pierwszy ogień

als Allererste[r] mf etw tun

bać się kogoś jak ognia

jdn fürchten wie der Teufel m. spol das Weihwasser pog.

igrać z ogniem

mit dem Feuer spielen

skoczyłby dla niej w ogień

er würde für sie durchs Feuer gehen

skoczyć za kimś w ogień

für jdn durchs Feuer gehen

stanęła w ogniu

die Glutröte ž. spol stieg ihr ins Gesicht

stanęła w ogniu

sie wurde feuerrot

smażyć się w ogniu piekielnym

in der Hölle schmoren

upiec dwie pieczenie na jednym ogniu

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pog.

upiec własną pieczeń przy czyimś ogniu

sein Süppchen am Feuer der anderen kochen

wpaść jak po ogień

auf einen Sprung vorbeikommen

wyciągać [lub wyjmować] dla kogoś kasztany z ognia

für jdn die Kastanien aus dem Feuer holen

dostać się między dwa ognie

zwischen die Fronten geraten

nie ma dymu bez ognia preg.

wo Rauch ist, [da] ist auch Feuer preg.

2. ogień brez mn. (pożar):

ogień

Feuer sr. spol

ogień

Brand m. spol

podłożyć ogień

Feuer legen

3. ogień pog. (materiał palny):

ma pan/pani ogień?

haben Sie Feuer?

sztuczne [lub zimne] ognie

Wunderkerze ž. spol

dać ognia

Feuer geben

4. ogień brez mn. (zapalony stos, ognisko):

ogień

Lagerfeuer sr. spol

ognie świętojańskie

Johannisfeuer sr. spol

ogień rewolucji

Feuer der Revolution

ogniem i mieczem

mit Feuer und Schwert

5. ogień brez mn. pog. (zapał):

ogień

Feuer sr. spol

słomiany ogień

Strohfeuer sr. spol

ogień polemiki

Feuereifer m. spol der Polemik

6. ogień brez mn. (strzały):

ogień

Beschuss m. spol

ogień

Feuer sr. spol

ognia! VOJ.

Feuer!

przerwać ogień! VOJ.

Feuer einstellen!

krzyżowy ogień pytań

Kreuzverhör sr. spol

próba ognia

Feuerprobe ž. spol

wymiana ognia

Feuerwechsel m. spol

otworzyć ogień

das Feuer eröffnen

7. ogień IGRE:

w dwa ognie

Völkerball m. spol