Prevodi za „vognen“ v slovarju nemško » poljski

re̱gnen [ˈreːgnən] GLAG. brezos. (Regen)

regnen

padać

es regnet

pada deszcz m. spol

es regnet durchs Dach

dach m. spol przecieka

es regnet in Strömen

leje jak z cebra fig pog.

es regnete Protestbriefe bei den Politikern fig

sypnęły [lub posypały] się protestacyjne listy m. spol mn. do polityków

e̱i̱gnen [ˈaɪgnən] GLAG. povr. glag.

sich für etw [o. zu etw] eignen

nadawać się do czegoś

sich für eine bestimmte Arbeit eignen

nadawać się do jakiejś określonej pracy

er eignet sich nicht zum [o. als] Lehrer

on nie nadaje się na nauczyciela

die CD eignet sich [sehr gut] zum Verschenken

płyta ž. spol kompaktowa nadaje się [bardzo dobrze] na prezent

glej tudi geeignet

gee̱i̱gnet [gə​ˈʔaɪgnət] PRID.

geeignet Bewerber

spełniający kryteria

geeignet Maßnahme, Mittel

właściwy

geeignet Moment

stosowny

geeignet Geschenk, Mann

odpowiedni

jdn für geeignet halten

uważać, że ktoś się nadaje

im geeigneten Augenblick

w odpowiedniej chwili

für eine Arbeit geeignet sein

nadawać się do jakiejś pracy

er ist für diese Arbeit nicht geeignet

on nie nadaje się do tej pracy

se̱gnen [ˈzeːgnən] GLAG. preh. glag.

1. segnen a. REL.:

segnen

błogosławić [dov. obl. po‑]

der Pfarer segnet das Brautpaar

ksiądz m. spol błogosławi młodą parę

das Zeitliche segnen ur. jez.

przenieść się do wieczności ur. jez.

2. segnen ur. jez.:

Gott segne dich!

niech Bóg cię błogosławi!

ich segne die Stunde, in der ich dich traf

błogosławiona godzina, w której cię spotkałem

3. segnen ur. jez. (ausstatten, beglücken):

segnen

obdarzać [dov. obl. obdarzyć]

mit Glück gesegnet sein

mieć szczęście

die Familie wurde mit fünf Kindern gesegnet

rodzina ž. spol ma pięcioro dzieci

einen gesegneten Schlaf haben

mieć zdrowy sen

Ko̱nen SAM.

Konen mn. od Konus

glej tudi Konus

Ko̱nus <‑, ‑se [o. Konen]> [ˈkoːnʊs] SAM. m. spol MATH

Konus

stożek m. spol

Voge̱sen [vo​ˈgeːzən] SAM. mn.

die Vogesen

Wogezy mn.

le̱u̱gnen [ˈlɔɪgnən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

etw leugnen

przeczyć [dov. obl. za‑] czemuś

es ist nicht zu leugnen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

Vo̱gel <‑s, Vögel> [ˈfoːgəl, pl: ˈføːgəl] SAM. m. spol

1. Vogel (Tier):

Vogel

ptak m. spol

flugunfähiger Vogel

nielot m. spol

friss, Vogel, oder stirb pog.

wóz m. spol albo przewóz m. spol pog.

der Vogel ist ausgeflogen pog.

ktoś wymknął [lub ulotnił fig się] się niepostrzeżenie pog.

[mit etw] den Vogel abschießen pog.

bić [dov. obl. po‑] kogoś [w czymś] na głowę

einen Vogel haben pog.

mieć bzika [lub fioła] pog.

jdm den Vogel zeigen pog.

pukać [dov. obl. po‑] się w czoło pog.

einen toten Vogel Vogel in der Tasche haben pog.

puszczać bąki pog.

2. Vogel a. šalj. pog. (Mensch):

ein schräger Vogel [o. linker] [o. komischer]

dziwny typ m. spol fig pog.

3. Vogel sl (Flugzeug):

Vogel

samolot m. spol

vö̱geln [ˈføːgəln] GLAG. nepreh. glag. vulg.

mit jdm vögeln

pieprzyć się z kimś vulg.

Vo̱ta [ˈvoːta] SAM., Vo̱ten [ˈvoːtən] SAM.

Vota mn. od → Votum

glej tudi Votum

Vo̱tum <‑s, Voten [o. Vota]> [ˈvoːtʊm] SAM. sr. spol ur. jez.

1. Votum PARLAMENTAR. (Stimme):

Votum

głos m. spol

2. Votum:

Votum (Entscheidung)

wynik m. spol głosowania

Votum (für die Regierung)

wotum sr. spol zaufania

Votum (gegen die Regierung)

wotum sr. spol nieufności

einstimmiges Votum

jednomyślne wotum

I . nẹnnen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] GLAG. preh. glag.

1. nennen (benennen, anreden):

nennen

nazywać [dov. obl. nazwać]

jdn bei seinem Vornamen nennen

mówić [lub zwracać się] do kogoś po imieniu

wie wollt ihr das Kind nennen?

jak chcecie nazwać dziecko?

Katharina, genannt die Große

Katarzyna II, zwana Wielką

das Kind beim rechten Namen nennen pog.

nazywać rzeczy po imieniu

2. nennen (bezeichnen):

wie nennt man das?

jak to się nazywa?

das nenne ich Mut

to się nazywa odwaga ž. spol

das nennst du schön?

to nazywasz pięknym?

diese Einheiten nennt man Morpheme

te jednostki ž. spol mn. nazywają się morfemami

sie nannten ihn einen Lügner

nazwali go kłamcą

deine so genannten Freunde

twoi tak zwani przyjaciele m. spol mn.

3. nennen (angeben):

nennen

podawać [dov. obl. podać]

die genannten Personen ...

wymienione osoby ž. spol mn. ...

kannst du mir Beispiele dafür nennen?

możesz mi podać na to przykłady?

unten genannt

podane poniżej

4. nennen (empfehlen):

nennen

polecać [dov. obl. polecić]

können Sie mir einen guten Arzt nennen?

czy może mi pan/pani polecić jakiegoś dobrego lekarza?

II . nẹnnen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] GLAG. povr. glag.

sich Maler/Musiker nennen

uważać się za malarza/muzyka

und so was nennt sich Christ/Freund? pog.

i to się nazywa [lub ma być] katolik m. spol /przyjaciel m. spol ?

I . de̱nen [deːnən] ZAIM. kaz.,

denen daj. pl von

denen

tym

II . de̱nen [deːnən] ZAIM. rel,

denen daj. pl von

denen

którym

glej tudi die , die , der , der , das , das

I . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz., f, im. sing

die

ta

die weiß das doch nicht!

ona tego przecież nie wie!

wer ist die?

kim jest ta?

die dort

ta tam

das war die, deren Mann gestorben ist

to była ta, której mąż m. spol umarł

II . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz., f, tož. sing

die

tę

III . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz.,

die im. pl von

die

ci

die

te

die wissen das doch nicht!

oni/one przecież o tym nie wiedzą!

wer sind die?

kim są oni/one?

IV . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz.,

die tož. pl von

die

tych

die

te

V . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, f, im. sing

die

która

eine Frau, die es eilig hatte

kobieta ž. spol , która się spieszyła

warst du diejenige, die ...?

czy to ty byłaś tą, która...?

sie war die Erste, die ...

ona była pierwszą, która...

VI . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, f, tož. sing

die

którą

eine Frau, die man schätzt

kobieta ž. spol , którą się ceni

VII . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, im. mn.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

którzy

Menschen, die es eilig hatten

ludzie m. spol mn. , którzy się spieszyli

sie waren die Ersten, die ...

oni byli pierwszymi, którzy...

VIII . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, tož. mn.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

których

drei Städte, die wir besichtigen werden

trzy miasta ntpl , które będziemy zwiedzać

Leute, die wir kennen

ludzie m. spol mn. , których znamy

IX . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz. o rel, f, im. sing

die

która

die dieses Amt anstrebt, ist jetzt krank

ta, która ubiega się o tę funkcję, jest teraz chora

I . di̱e̱¹ [diː] ČL. def, f, im./tož. sing

die

nie występuje w języku polskim

die Freundin der Mutter

przyjaciółka ž. spol matki

II . di̱e̱¹ [diː] ČL. def,

die im./tož. pl von

die

p. tam

die Männer/Frauen/Kinder

mężczyźni m. spol mn. /kobiety ž. spol mn. /dzieci ntpl

die Eltern der Kinder

rodzice mn. dzieci

I . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz., m, im. sing

der

ten m. spol

der Mann da

ten mężczyzna m. spol tam

beißt der?

[czy ten pies] gryzie?

der Angeber!

ten pyszałek m. spol !

der dort

ten tam

der war es

to był on

der mit dem Koffer

ten z [tą] walizką

der und arbeiten?

on i praca?

das war der, dem man das Auto gestohlen hat

to był ten, któremu skradziono samochód

II . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. rel, m, im. sing

der

który

ein Mann, der es eilig hatte

mężczyzna m. spol , który się spieszył

der Mensch, der das getan hat

człowiek m. spol , który to uczynił

III . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz., f,

der rod. sing von die

der

tej

IV . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz., f,

der daj. sing von die

der

tej

mit der Freundin verstehe ich mich gut

z tą przyjaciółką rozumiem się dobrze

glaub der bloß nicht!

tylko jej nie wierz!

zu der und der Zeit

o godzinie takiej a takiej

V . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz.,

der rod. pl von die

der

tych

VI . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. rel, f,

der daj. sing von

der

której

die Freundin, mit der ich mich gut verstehe

przyjaciółka ž. spol , z którą się dobrze rozumiem

die Kälte, unter der sie leiden

zimno sr. spol , z powodu którego oni cierpią

die Unterdrückung, unter der sie leiden

jarzmo sr. spol , pod którym cierpią fig ur. jez.

die Wohnung, über der wir wohnen

mieszkanie sr. spol , nad którym mieszkamy

I . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def, m, im. sing

der

rodzajnik określony dla rodzaju męskiego

der Mann

mężczyzna m. spol

II . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def, f,

der rod. sing von die

der

p. tam

III . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def, f,

der daj. sing von die

der

p. tam

IV . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def,

der rod. pl von die

der

p. tam

I . dạs² [das] ZAIM. kaz., nt, im./tož. sing

1. das (in Bezug auf eine Person/Sache):

das Kind da

to dziecko sr. spol tam

das Fahrrad gehört dem Jungen da

ten rower m. spol należy do tamtego chłopca

das hier/da

to tu/tam

2. das (selbständig, unmittelbar hinweisend):

was ist das?

co to jest?

was ist denn das da?

a to, cóż to jest?

das bin ich

to jestem ja

auch das noch

i jeszcze to

weißt du noch das, was du mich fragen wolltest?

czy pamiętasz, o co chciałeś mnie zapytać?

ist das Ihr Auto?

czy to jest pani/pana samochód m. spol ?

II . dạs² [das] ZAIM. rel, nt, im./tož. sing

das

które

ein Kind, das alle mögen

dziecko sr. spol , które wszyscy lubią

dạs¹ [das] ČL. def, nt, im./tož. sing

1. das:

das kleine Mädchen

ta mała dziewczynka ž. spol

das Gefieder des Vogels

upierzenie sr. spol ptaka

das Haus gehört der Schwester

ten dom m. spol należy do siostry

er gibt dem Hund das Fressen

ona daje psu jedzenie

sie bringt dem Kranken das Essen

ona przynosi choremu jedzenie

2. das mit Substantivierungen:

das Arbeiten

pracowanie

das Schöne

piękno

das Angenehme mit dem Nützlichen verbinden

łączyć [dov. obl. po‑] przyjemne z pożytecznym

pẹnnen [ˈpɛnən] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. pennen (schlafen):

pennen

kimać [dov. obl. kimnąć ]pog.

pennen

spać

2. pennen (nicht aufpassen):

pennen

nie uważać

ich habe gerade ein bisschen gepennt

akurat nie uważałem

3. pennen (Beischlaf haben):

mit jdm pennen

przespać się z kimś pog.

di̱e̱nen [ˈdiːnən] GLAG. nepreh. glag.

1. dienen (nützlich sein):

der Verteidigung daj. dienen

służyć obronie

wozu soll das alles dienen?

czemu ma to wszystko służyć?

das dient einem guten Zweck

to służy dobrej sprawie

lass dir das zur Warnung dienen

niech to posłuży ci za ostrzeżenie

etw dient jdm nur als Vorwand

coś jest dla kogoś tylko wymówką

2. dienen (helfen):

mit etw dienen [können]

[móc] czymś służyć

womit kann ich dienen?

czym mogę służyć?

damit ist mir nicht gedient

to mi się nie przyda

mit dieser Auskunft ist mir wenig gedient

ta informacja niewiele mi pomogła

als Ersatz dienen

zastąpić coś

3. dienen (verwendet werden):

[jdm] als Brieföffner dienen

posłużyć [komuś] jako nóż do rozcinania listów

sein Ärmel diente ihm als Serviette

użył swojego rękawa jako serwetki

4. dienen (untergeben sein):

[bei jdm] dienen

służyć [u kogoś]

5. dienen VOJ.:

bei der Marine dienen

służyć w marynarce wojennej

kẹnnen <kennt, kannte, gekannt> [ˈkɛnən] GLAG. preh. glag.

1. kennen (mit jdm/etw bekannt sein):

kennen

znać

kennen Sie Herrn X?

czy zna pan/pani pana X?

kennen Sie ihren Namen?

czy zna pan/pani jej nazwisko?

sie kennt ihn von früher

ona zna go nie od wczoraj

ich kenne sie vom Sehen

znam ją [lub ich] [lub je] z widzenia

sich kennen

znać się

wir kennen uns schon

my już się znamy

kennst du mich noch?

pamiętasz mnie jeszcze?

sie kennt uns nicht mehr

ona już nas nie zna

alle kennen sie als zuverlässige Kollegin

wszyscy znają ją jako niezawodną koleżankę

so kenne ich sie gar nicht

nie znam jej z tej strony

wie ich ihn/sie kenne ...

o ile go/ją znam...

jdn nicht kennen wollen

nie chcieć kogoś znać

er kennt kein Erbarmen

on nie wie co to litość

da kenne ich nichts! pog.

nic mnie nie powstrzyma!

das kennen wir schon slabš. pog.

to nie jest dla nas nic nowego iron.

sich vor Zorn nicht mehr kennen

nie posiadać się ze złości

2. kennen (mit jdm/etw bekannt werden):

kennen lernen Person, Land, Kultur

poznawać [dov. obl. poznać]

ich habe ihn in Berlin kennen gelernt

poznałem go w Berlinie

ich freue mich, Sie kennen zu lernen! [o. es freut mich Sie kennen zu lernen]

miło mi pana/panią poznać!

die Einführung dient dazu die Methoden kennen zu lernen

wprowadzenie sr. spol służy do tego, aby poznać metody

sich kennen lernen

poznawać [dov. obl. poznać] się

der wird mich noch kennen lernen! pog.

ten mnie jeszcze popamięta! pog.

Ple̱nen SAM.

Plenen mn. od Plenum

glej tudi Plenum

Ple̱num <‑s, Plenen> [ˈpleːnʊm] SAM. sr. spol

Plenum

plenum sr. spol form

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [dov. obl. po‑]

rennen

gnać [dov. obl. po‑]

gerannt kommen

przybiegać [dov. obl. przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [dov. obl. wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen slabš. pog. (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca pog.

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. preh. glag. +haben o sein

1. rennen ŠPORT:

hundert Meter rennen

startować [dov. obl. wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen pog. (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch pog.

Rẹnnen <‑s, ‑> SAM. sr. spol

Rennen (Autorennen)

rajd m. spol [lub wyścig m. spol ] samochodowy

Rennen (Pferderennen)

wyścigi m. spol mn. konne

ins Rennen gehen

startować [dov. obl. wy‑] w wyścigu [lub wyścigach]

einen Kandidaten ins Rennen schicken fig

wystawiać [dov. obl. wystawić] kandydata pog.

mit etw daj. gut im Rennen liegen fig

mieć dobre widoki na coś pog.

fraza:

ein totes Rennen sl

brak m. spol rozstrzygnięcia

das Rennen ist gelaufen pog.

i po zawodach pog.

das Rennen machen pog.

prześcignąć wszystkich

a̱hnen [ˈaːnən] GLAG. preh. glag.

1. ahnen (vermuten, vorausfühlen):

etw ahnen Ereignis

domyślać [dov. obl. domyślić] się [czegoś]

etw ahnen Gefahr

przeczuwać [dov. obl. przeczuć] coś

nichts ahnend

nic nie podejrzewając

sie lachten nichts ahnend

śmiali się nic nie przeczuwając

das konnte er/sie doch nicht ahnen!

nie mógł/mogła tego przecież przewidzieć!

nichts Böses ahnen

nie przeczuwać nic złego

so etwas habe ich doch geahnt

właśnie czegoś takiego się spodziewałem

du ahnst es nicht! pog.

nie może być!

2. ahnen (undeutlich wahrnehmen):

ahnen Umrisse

z trudem rozpoznawać [dov. obl. rozpoznać]

A̱hnen SAM.

Ahnen mn. od Ahn

glej tudi Ahn

A̱hn <‑[e]s [o. ‑en], ‑en> [aːn] SAM. m. spol meist mn. ur. jez.

Ahn

przodek m. spol

unsere Ahnen

nasi przodkowie

e̱bnen [ˈeːbnən] GLAG. preh. glag.

ebnen

wyrównywać [dov. obl. wyrównać]

ebnen

prostować [dov. obl. wy‑]

jdm den Weg ebnen

torować [dov. obl. u‑] komuś drogę