Prevodi za „Baugebrechen“ v slovarju nemško » poljski

gebrẹchen* [gə​ˈbrɛçən] GLAG. brezos. irr ur. jez.

jdm gebricht es an etw daj.

nie staje komuś czegoś alt, ur. jez.

obwohl sie viel verdient, gebricht es ihr immer an Geld

choć ona dużo zarabia, brakuje jej zawsze pieniędzy

ra̱debrechen [ˈraːdəbrɛçən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

radebrechen

kaleczyć język

Deutsch/Englisch radebrechen

mówić łamanym niemieckim/angielskim

I . a̱u̱f|brechen GLAG. preh. glag. irr

1. aufbrechen Verschluss:

aufbrechen

wyłamywać [dov. obl. wyłamać]

ein Auto aufbrechen

włamywać [dov. obl. włamać] się do samochodu

die Tür war mit Gewalt aufgebrochen worden

drzwi mn. zostały wyważone siłą

2. aufbrechen (auseinander brechen):

aufbrechen Straßendecke

rozkopywać [dov. obl. rozkopać]

II . a̱u̱f|brechen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. aufbrechen:

aufbrechen (aufreißen) (Eisdecke)

pękać [dov. obl. pęknąć]

aufbrechen (Wunde)

otwierać [dov. obl. otworzyć] się

die Wunden brachen in ihm auf a. fig

odnowiły mu się rany ž. spol a. fig

2. aufbrechen:

aufbrechen (sich öffnen) (Knospen)

otwierać [dov. obl. otworzyć] się

3. aufbrechen (sich auf den Weg machen):

[zu einer Reise/nach Prag] aufbrechen

wyruszać [dov. obl. wyruszyć] [w podróż/do Pragi]

ich glaube, wir müssen aufbrechen

myślę, że musimy ruszać [w drogę]

ich glaube, wir müssen aufbrechen

komu w drogę, temu czas preg.

I . a̱u̱s|brechen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. ausbrechen (entkommen):

[aus dem Gefängnis] ausbrechen

uciec [z więzienia]

[aus dem Käfig] ausbrechen

wydostać się [z klatki]

2. ausbrechen fig (sich lösen):

aus der Ehe/einer Beziehung ausbrechen

zerwać małżeństwo/związek

3. ausbrechen:

ausbrechen (zur Eruption gelangen) (Vulkan)

wybuchnąć

4. ausbrechen:

ausbrechen (losbrechen) (Krieg, Hass, Seuche)

wybuchać [dov. obl. wybuchnąć]

ausbrechen Sturm

zrywać [dov. obl. zerwać] się

5. ausbrechen (austreten):

ausbrechen

występować [dov. obl. wystąpić]

ihm brach der Schweiß aus

[on] zlał się potem

6. ausbrechen (verfallen in):

in Jubel ausbrechen

zagrzmieć brawami

in Jubel ausbrechen

rozbrzmiewać radością

in Tränen ausbrechen

wybuchnąć płaczem

in Gelächter ausbrechen

parsknąć [lub wybuchnąć] śmiechem

II . a̱u̱s|brechen GLAG. preh. glag. irr

1. ausbrechen (herausbrechen):

ausbrechen

wyłamywać [dov. obl. wyłamać]

eine Wand ausbrechen

wyburzyć ścianę

sich daj. einen Zahn ausbrechen

złamać sobie ząb

2. ausbrechen (erbrechen):

ausbrechen Essen

zwymiotować

Gebrẹchen <‑s, ‑> [gə​ˈbrɛçən] SAM. sr. spol ur. jez.

Gebrechen

ułomność ž. spol

Gebrechen

kalectwo sr. spol

e̱he|brechen GLAG. nepreh. glag. irr alt, ur. jez.

ehebrechen

cudzołożyć alt

ehebrechen

łamać [dov. obl. z‑] wiarę małżeńską ur. jez.

du sollst nicht ehebrechen! REL.

nie cudzołóż!

I . ạb|brechen GLAG. preh. glag. irr

1. abbrechen (lösen):

abbrechen Ast

odłamywać [dov. obl. odłamać]

abbrechen Blüte

zrywać [dov. obl. zerwać]

ein Stück [von etw] abbrechen

odrywać [dov. obl. oderwać] kawałek [czegoś]

ich habe mir ein Stück Zahn abgebrochen

odłamałem sobie kawałek zęba

sich daj. einen abbrechen pog. (sich ungeschickt anstellen)

zachować się niezręcznie

sich daj. einen abbrechen (sich sehr anstrengen)

bardzo się wysilać

sich daj. einen abbrechen (sich übertrieben vornehm benehmen)

zachowywać się zbyt dostojnie

nun brich dir mal keinen ab! pog.

nie przesadzaj! pog.

nun brich dir mal keinen ab! pog.

nie szalej! pog.

2. abbrechen (abbauen):

abbrechen Lager, Zelt

zwijać [dov. obl. zwinąć]

3. abbrechen (niederreißen):

abbrechen Gebäude

rozbierać [dov. obl. rozebrać]

abbrechen Gebäude

wyburzać [dov. obl. wyburzyć]

4. abbrechen (beenden):

abbrechen Kontakt, Beziehungen

zrywać [dov. obl. zerwać]

abbrechen Spiel, Gespräch

przerywać [dov. obl. przerwać]

die geschäftlichen Beziehungen abbrechen

zerwać kontakty służbowe

der Wettkampf wurde mittendrin abgebrochen

zawody przerwano w połowie

5. abbrechen RAČ.:

abbrechen

anulować

abbrechen

przerwać

ein Programm abbrechen

przerwać działanie programu

die Dateneingabe abbrechen

przerwać wpisywanie danych

II . ạb|brechen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. abbrechen:

abbrechen (kaputtgehen) (Ast, Stückchen)

odłamywać [dov. obl. odłamać] się

2. abbrechen:

abbrechen (beendet werden) (Verhandlungen, Kontakte)

urywać [dov. obl. urwać] się

ụm|brechen² [ˈ---] GLAG. preh. glag. irr

1. umbrechen (umknicken):

umbrechen

łamać [dov. obl. z‑]

umbrechen

połamać

2. umbrechen (umpflügen):

umbrechen

przeorać

I . ạn|brechen GLAG. nepreh. glag. irr +sein ur. jez.

anbrechen (beginnen) (Jahreszeit, Tag, Epoche)

nastawać [dov. obl. nastać]

die Nacht ist angebrochen

nastała noc ž. spol

was machen wir mit diesem angebrochenen Abend? pog.

co zrobimy z tym rozpoczętym wieczorem?

II . ạn|brechen GLAG. preh. glag. irr

1. anbrechen (öffnen):

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

napoczynać [dov. obl. napocząć]

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

otwierać [dov. obl. otworzyć]

2. anbrechen (teilweise brechen):

anbrechen

nadłamywać [dov. obl. nadłamać]

angebrochen sein (Stuhlbein, Knochen)

być lekko złamanym

Aufbrechen SAM.

Geslo uporabnika

hydraulisches Aufbrechen sr. spol TEH.

szczelinowanie hydrauliczne sr. spol