Prevodi za „flacken“ v slovarju nemško » poljski

flạnken GLAG. nepreh. glag. ŠPORT

flanken

dośrodkowywać [dov. obl. dośrodkować]

flịcken [ˈflɪkən] GLAG. preh. glag.

flicken Kleidung

cerować [dov. obl. za‑]

flicken Fahrradschlauch

łatać [dov. obl. za‑]

flicken Schuhe

reperować [dov. obl. z‑]

das Dach/die Reifen flicken

łatać dach/opony

lạcken [ˈlakən] GLAG. preh. glag.

lacken → lackieren

glej tudi lackieren

lacki̱e̱ren* [la​ˈkiːrən] GLAG. preh. glag.

1. lackieren Holz, Auto:

lackieren

lakierować [dov. obl. po‑]

sich daj. die Fingernägel lackieren

malować [dov. obl. po‑] sobie paznokcie

frisch lackiert!

świeżo malowane!

2. lackieren pog. (hereinlegen):

sie haben ihn bei dem Kauf ganz schön lackiert

nieźle go nabrali przy tym zakupie pog.

fraza:

jdm eine lackieren pog.

spoliczkować [lub trzepnąć pog. ] kogoś

klạcken [ˈklakən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klacken

klapać [dov. obl. klapnąć]

plạcken [ˈplakən] GLAG. povr. glag. pog.

placken

męczyć [dov. obl. na‑] się

placken

mordować [dov. obl. na‑] się pog.

er hat sich heute sehr placken müssen

[on] musiał się dzisiaj bardzo namęczyć

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] SAM. m. spol

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

Flecken

miasteczko sr. spol

glej tudi Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] SAM. m. spol

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

Fleck

plama ž. spol

blauer Fleck

siniak m. spol

einen Fleck entfernen

usuwać [dov. obl. usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

Fleck

łata ž. spol

3. Fleck pog.:

Fleck (Stelle)

miejsce sr. spol

Fleck (Stück Land)

zakątek m. spol

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [dov. obl. ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [dov. obl. posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

Fleck

skaza ž. spol

Fleck

plama ž. spol

Flịcken <‑s, ‑> [ˈflɪkən] SAM. m. spol

Flicken (Stück Stoff)

łata ž. spol

Flicken (Stück Gummi)

flek m. spol

einen Flicken aufsetzen

nałożyć [lub przykleić] łatę

flạggen GLAG. nepreh. glag.

flaggen

wywieszać [dov. obl. wywiesić] flagę [lub banderę]

halbmast flaggen

opuszczać [dov. obl. opuścić] flagę do połowy masztu

flapsen [ˈflapsən] GLAG. nepreh. glag. pog.

flapsen

żartować [dov. obl. za‑]

Pạcken <‑s, ‑> SAM. m. spol

ein Packen Bücher

pakiet m. spol książek

ein Packen Arbeit ist liegen geblieben fig pog.

została jeszcze kupa ž. spol roboty pog.

I . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] GLAG. preh. glag.

backen Brot, Kuchen:

backen

piec [dov. obl. u‑]

selbst gebacken

własnej [lub domowej] roboty

das Brot ist frisch gebacken

chleb m. spol jest świeżo upieczony

die frisch gebackenen Eheleute fig

świeżo upieczeni małżonkowie mn. pog.

II . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] GLAG. nepreh. glag. (gar werden)

backen

piec [dov. obl. u‑] się

I . hạcken [ˈhakən] GLAG. preh. glag.

1. hacken (zerkleinern):

hacken Petersilie

siekać [dov. obl. po‑]

hacken Holz

rąbać [dov. obl. po‑]

etw klein hacken

posiekać coś

etw in Stücke hacken

porąbać coś na kawałki

2. hacken Boden (auflockern):

hacken

spulchniać [dov. obl. spulchnić]

3. hacken (mit Hacke herstellen):

ein Loch im Eis hacken

wyrąbywać [dov. obl. wyrąbać] dziurę w lodzie

II . hạcken [ˈhakən] GLAG. nepreh. glag.

1. hacken (stechen):

[nach jdm/etw] hacken (Vogel)

dziobać [dov. obl. dziobnąć] [kogoś/coś]

2. hacken (den Boden bearbeiten):

im Garten hacken

motykować w ogrodzie pog.

3. hacken pog. RAČ.:

hacken

włamywać [dov. obl. włamać] się do komputera

das Hacken

włam[yw]anie sr. spol się do komputera

Nạcken <‑s, ‑> [ˈnakən] SAM. m. spol

Nacken

kark m. spol

einen steifen Nacken haben

mieć sztywny [lub twardy] kark

fraza:

jdm im Nacken sitzen

śledzić kogoś

jdm im Nacken sitzen (jdn bedrängen)

siedzieć komuś na karku

das Finanzamt sitzt ihnen ständig im Nacken

urząd m. spol skarbowy siedzi im ciągle na karku

die Konkurrenz sitzt uns im Nacken

konkurencja ž. spol siedzi nam na karku

mir sitzt die Angst im Nacken

strach m. spol chwyta [lub ściska] mnie za gardło

mir sitzt die Angst im Nacken

mam duszę na ramieniu

ihr sitzt der Schalk im Nacken

głupie żarty m. spol mn. jej się trzymają [lub w głowie]

ihr sitzt der Schalk im Nacken

[ona] ma diabła za skórą

jdn im Nacken haben

mieć kogoś na karku

jdm den Nacken beugen ur. jez.

ugiąć kogoś

jdm den Nacken beugen ur. jez.

zmusić kogoś do ustąpienia

vor jdm/etw den Nacken beugen ur. jez.

zginać [dov. obl. zgiąć] kark przed kimś/czymś

I . pạcken [ˈpakən] GLAG. preh. glag.

1. packen Koffer:

packen (einpacken)

pakować [dov. obl. s‑]

packen (in Gefäße)

wkładać [dov. obl. włożyć]

packen (in Papier)

owijać [dov. obl. owinąć]

packen (in Papier)

pakować [w papier]

seine Sachen packen

pakować swoje rzeczy

etw voll packen

napakować [lub napchać] coś

2. packen (ergreifen):

packen

dopaść

jdn am Arm packen

chwycić kogoś za ramię

jdn bei der Hand packen

chwycić kogoś za rękę

jdn beim Kragen packen pog.

rozprawić się z kimś pog.

3. packen (überkommen):

jdn packen (Angst, Wut)

ogarniać [dov. obl. ogarnąć] kogoś

mich packt die Leidenschaft/die Reiselust/das Entsetzen

ogarnia mnie namiętność ž. spol /chęć ž. spol podróżowania/przerażenie sr. spol

dich hat es ja ganz schön gepackt! pog.

nieźle cię wzięło! pog.

4. packen fig:

packen (fesseln) (Buch)

fascynować [dov. obl. za‑]

5. packen pog. (schaffen):

etw packen Schule, Hürde

radzić [dov. obl. po‑] sobie z czymś

hast du die Prüfung gepackt?

poradziłeś sobie z egzaminem?

er packt es nie

[on] nigdy nie da sobie z tym rady

6. packen pog. (begreifen):

packen

kapować [dov. obl. s‑]

er packt’s nicht!

[on] tego nie kapuje! pog.

II . pạcken [ˈpakən] GLAG. nepreh. glag.

packen

pakować [dov. obl. s‑] się

ich muss noch packen

muszę się jeszcze spakować

III . pạcken [ˈpakən] GLAG. povr. glag. pog. (abhauen)

pack dich!

spadaj! pog.

sạcken [ˈzakən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. sacken:

sacken (sich senken, sinken) (Erdboden)

obsuwać [dov. obl. obsunąć] się

sacken (Gebäude, Mauer)

runąć

2. sacken (sinken):

zur Seite sacken

opadać [dov. obl. opaść] na bok

nach hinten sacken

opadać do tyłu

kạcken GLAG. nepreh. glag. vulg.

kacken

srać [dov. obl. na‑ ]vulg.

Zạcken <‑s, ‑> [ˈtsakən] SAM. m. spol REG

er ist einen Zacken klüger als sie fig

on jest sporo mądrzejszy od niej

fraza:

ihm bricht [o. fällt] kein Zacken aus der Krone pog.

korona ž. spol mu z głowy nie spadnie fig pog.

einen Zacken [weg]haben pog.

być na gazie pog.

Krạcken <‑s, brez mn. > [ˈkrakən] SAM. sr. spol KEM.

Kracken

kraking m. spol

Kracken

krakowanie sr. spol

I . zwạcken [ˈtsvakən] GLAG. nepreh. glag. pog.

zwacken (sich in die Haut eindrücken) (Kleidung)

wpijać [dov. obl. wpić] się

zwacken (sich in die Haut eindrücken) (Kleidung)

wrzynać [dov. obl. werżnąć] się

II . zwạcken [ˈtsvakən] GLAG. preh. glag. pog. (kneifen)

zwacken

szczypać [dov. obl. uszczypnąć]

Tacken SAM.

Geslo uporabnika

Tacken sr. spol pog.

kasa ž. spol pog.

Tacken sr. spol pog.

szmal m. spol pog.

Tacken sr. spol pog.

kapucha ž. spol pog.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

nemščina

Die späteren Nahtrampen sind weiß mit feinen braunen oder orangefarbenen axial verlaufenden Linien, die teilweise dunkelgelbe bis olivfarbenen Flacken kreuzen.

de.wikipedia.org