Prevodi za „fremmed“ v slovarju nemško » poljski

frẹmd [frɛmt] PRID.

1. fremd (von anderer Herkunft):

fremd

obcy

fremd TRG.

zagraniczny

ich bin hier fremd

jestem tutaj obcy

ich bin hier fremd

nie jestem stąd

fremde Sprachen lernen

uczyć [dov. obl. na‑] się języków obcych

2. fremd (anderen gehörend):

fremd Eigentum

cudzy

sich in fremde Angelegenheiten einmischen

wtrącać [dov. obl. wtrącić] się w cudze [lub nieswoje] sprawy

ohne fremde Hilfe

bez pomocy innych

ein Buch unter fremdem Namen herausgeben

wydać książkę pod cudzym nazwiskiem

etw geht in fremde Hände über

coś przechodzi w obce ręce

in fremdem Namen und für fremde Rechnung TRG.

w cudzym imieniu i na cudzy rachunek

sich mit fremden Federn schmücken

stroić się w cudze piórka

3. fremd (unbekannt):

fremd Anblick, Person

nieznany

fremd Anblick, Person

obcy

das ist mir fremd

nic o tym nie wiem [lub słyszałem]

das ist mir fremd

nie mam z tym nic wspólnego

4. fremd → fremdartig

glej tudi fremdartig

I . frẹmdartig [ˈfrɛmtaːɐ̯tɪç] PRID.

fremdartig

dziwny

fremdartig (exotisch) Aussehen

egzotyczny

II . frẹmdartig [ˈfrɛmtaːɐ̯tɪç] PRISL.

fremdartig aussehen, klingen:

fremdartig

dziwnie

fremdartig

egzotycznie

frẹmdeln [ˈfrɛmdəln] GLAG. nepreh. glag., frẹmden [ˈfrɛmdən] GLAG. nepreh. glag. švic. (Kind)

fremdeln

zachowywać się bojaźliwie w nieznanym otoczeniu [lub wobec obcych]

Frẹmde(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SAM. mf dekl wie prid.

1. Fremde (Unbekannter):

Fremde

obcy(-a) m. spol (ž. spol)

2. Fremde (Ortsfremder):

Fremde

przyjezdny(-a) m. spol (ž. spol)

3. Fremde (Ausländer):

Fremde

cudzoziemiec(-mka) m. spol (ž. spol)

I . fre̱i̱en GLAG. nepreh. glag. alt

um jdn freien

starać się o czyjąć rękę alt

II . fre̱i̱en GLAG. preh. glag. alt

freien

poślubiać [dov. obl. poślubić]

sie kannten sich erst wenige Wochen, als er sie freite

znali się zaledwie kilka tygodni, kiedy [on] ją poślubił

I . fre̱u̱en [ˈfrɔɪən] GLAG. preh. glag.

jdn freuen (Geschenk, Nachricht)

cieszyć [dov. obl. u‑] kogoś

es freut mich, dass ...

cieszy mnie [lub rad jestem ur. jez. ] , że...

Ihr Besuch hat mich sehr gefreut

pańska/pani wizyta ž. spol bardzo mnie ucieszyła

es freut mich, Sie kennen zu lernen

cieszę się, że mogę pana/panią poznać

das freut mich

cieszę się

es freut mich, zu sehen, dass ...

miło [mi] widzieć, że...

II . fre̱u̱en [ˈfrɔɪən] GLAG. povr. glag.

sich [über jdn/etw] freuen

cieszyć [dov. obl. u‑] się [z kogoś/czegoś]

ich freue mich sehr über dein Geschenk

cieszę się bardzo z twojego prezentu

ich freue mich, dass du kommst

cieszę się, że przyjdziesz

da hast du dich zu früh gefreut pog.

twoja radość ž. spol była przedwczesna

sich für jdn freuen

cieszyć się w czyimś imieniu

sich mit jdm freuen

cieszyć się razem z kimś

ich freue mich für dich [o. mit dir], dass du gewonnen hast

cieszę się razem z tobą, że wygrałeś

sich auf jdn/etw freuen

cieszyć się na kogoś/coś

ich freue mich darauf, dich wieder zu sehen

cieszę się, że znowu cię zobaczę

sie freute sich schon sehr auf das Fest

bardzo się cieszyła na tę uroczystość

fraza:

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte preg.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

fre̱i̱weg PRISL. pog.

freiweg

szczerze

sag mir nur freiweg, was los ist

powiedz mi szczerze, co się dzieje

I . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

1. fressen (Nahrung zu sich nehmen):

[aus/von etw] fressen (Tier)

żreć [z czegoś]

sie gab dem Hund etw zu fressen

nakarmiła psa

die Kuh hat sich mit Gras voll gefressen

krowa ž. spol najadła się trawy

2. fressen pog. (essen):

fressen

żreć slabš. pog.

auf der Party habe ich mich voll gefressen

nażarłem się na przyjęciu slabš. pog.

er frisst ihr quasi aus der Hand slabš.

on je jej niejako z ręki fig

ich fresse einen Besen, wenn ...

niech mnie kule biją, jeśli... pog.

er wird dich schon nicht fressen

przecież on cię nie zje pog.

er frisst mir die Haare vom Kopf

[on] żeruje na mnie [lub żyje na mój koszt] [lub wpędzi mnie w biedę]

die hat wohl die Weisheit mit Löffeln gefressen iron.

[ona] chyba pozjadała wszystkie rozumy iron.

einen Narren an jdm gefressen haben

zwariować na czyimś punkcie

jdn zum Fressen gern haben šalj.

strasznie kogoś lubić pog.

jdn gefressen haben

nie trawić kogoś pog.

den habe ich gefressen

nie cierpię go

3. fressen:

fressen (verbrauchen) (Benzin, Zeit, Geld)

pochłaniać [dov. obl. pochłonąć]

II . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] GLAG. povr. glag. (eindringen)

sich in etw tož. fressen (Bohrer)

wnikać [dov. obl. wniknąć] w coś

sich in etw tož. fressen (Rost, Säure)

nadgryzać [dov. obl. nadgryźć] coś

sich in etw tož. fressen (Kälte) fig

przenikać [dov. obl. przeniknąć] coś