Prevodi za „gebietsteil“ v slovarju nemško » poljski

gebi̱e̱tsweise PRISL.

gebietsweise a. METEOROL. (nach Gebieten) gliedern

według regionów

gebietsweise (in einzelnen Gebieten)

regionalnie

Gebi̱e̱tskartell <‑s, ‑e> SAM. sr. spol WIRTSCH

Gebietskartell

kartel m. spol obejmujący określony obszar

I . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] GLAG. preh. glag. irr

1. gebieten (befehlen):

jdm etw gebieten

nakazywać [dov. obl. nakazać] komuś coś

2. gebieten (verlangen):

gebieten

wymagać

das gebietet besondere Aufmerksamkeit

to wymaga szczególnej uwagi

die Umstände gebieten rasches Handeln

okoliczności ž. spol mn. wymagają szybkiego działania

II . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] GLAG. nepreh. glag. irr

1. gebieten (herrschen):

über jdn/etw gebieten

panować nad kimś/czymś

über ein Land gebieten

panować nad jakimś krajem

2. gebieten (verfügen):

über etw tož. gebieten

dysponować [lub rozporządzać] czymś

glej tudi geboten , bieten

I . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] GLAG. preh. glag., povr. glag. irr

geboten pp von gebieten

II . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag. irr

geboten pp von bieten

III . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] PRID. ur. jez. (ratsam, notwendig)

besondere [o. erhöhte] Vorsicht ist geboten

pożądana [lub wskazana] jest szczególna [lub wzmożona] ostrożność ž. spol

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. preh. glag.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [dov. obl. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [dov. obl. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto sr. spol [lub miasteczko sr. spol ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka ž. spol obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [dov. obl. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [dov. obl. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [dov. obl. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten slabš. (zumuten):

sich daj. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. povr. glag.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [dov. obl. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok m. spol

Gebi̱e̱tshoheit <‑, ‑en> SAM. ž. spol mn. selten

Gebietshoheit PRAVO, POLIT.

suwerenność ž. spol terytorialna

Gebietshoheit besitzen

posiadać suwerenność terytorialną

Gebi̱e̱tsleiter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Gebietsleiter(in)

kierownik(-iczka) m. spol(ž. spol) regionalny(a)

Gebi̱e̱tsaufteilung <‑, ‑en> SAM. ž. spol

Gebietsaufteilung

podział m. spol terenu

Gebi̱e̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) alt (Regent)

Gebieter(in)

władca(-czyni) m. spol (ž. spol)

Ọrtsteil <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol

Ortsteil

dzielnica ž. spol miejscowości

Gebä̱u̱deteil <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol

Gebäudeteil

część ž. spol budynku

gebịssen [gə​ˈbɪsən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

gebissen pp von beißen

glej tudi beißen

I . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] GLAG. preh. glag.

1. beißen:

beißen (kauen) (Mensch)

gryźć [dov. obl. po‑]

nichts zu beißen haben

nie mieć co do garnka włożyć

2. beißen:

beißen (einmal mit den Zähnen fassen) (Tier)

ugryźć

beißen (mehrmals)

pogryźć

ihn hat eine Schlange gebissen

ukąsił go wąż m. spol

er wird dich schon nicht beißen a. fig

przecież cię nie ugryzie a. fig

II . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] GLAG. nepreh. glag.

1. beißen:

beißen (bissig, gefährlich sein) (Tier)

gryźć [dov. obl. u‑]

2. beißen (mit den Zähnen fassen):

beißen

ugryźć

in den Apfel beißen

ugryźć jabłko

3. beißen:

beißen (brennen, schmerzen) (Frost, Rauch)

szczypać

beißen (Kälte)

przenikać

in der Nase/den Augen beißen (Rauch)

szczypać w nos/oczy

4. beißen:

beißen (anbeißen) (Fische)

brać

III . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] GLAG. povr. glag.

1. beißen (mit den Zähnen fassen):

sich daj. auf die Zunge beißen a. fig

ugryźć się w język a. fig

2. beißen (nicht harmonieren):

diese Farben beißen sich

te kolory m. spol mn. się gryzą fig pog.

diese rote Bluse beißt sich mit dem grünen Rock

ta czerwona bluzka ž. spol gryzie się z zieloną spódnicą

Gebi̱e̱tsfremde(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SAM. mf dekl wie prid.

Gebietsfremde

osoba ž. spol niemieszkająca na stałe na danym terytorium

Gebi̱e̱tsreform <‑, ‑en> SAM. ž. spol ADMIN. JEZ.

Gebietsreform

reforma ž. spol administracyjna [lub terytorialna]