Prevodi za „redene“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . re̱den [ˈreːdən] GLAG. nepreh. glag.

1. reden (sprechen):

reden

mówić

jdn zum Reden bringen

skłonić [lub zmusić] kogoś do mówienia

lass mich zu Ende reden!

daj mi się wypowiedzieć do końca! pog.

nicht zu reden von ...

nie mówiąc [lub wspominając] już o...

sie redet mit den Händen pog.

[ona] dużo gestykuluje w czasie mówienia

Reden ist Silber, Schweigen ist Gold preg.

mowa ž. spol jest srebrem, a milczenie sr. spol złotem preg.

2. reden (sich unterhalten):

[über jdn/etw] reden

rozmawiać [dov. obl. po‑] [o kimś/czymś]

[über jdn/etw] wird viel geredet

wiele mówi się [na temat kogoś/czegoś]

miteinander reden

rozmawiać ze sobą

mit sich selbst daj. reden

mówić do siebie

reden wir nicht mehr darüber!

nie mówmy więcej o tym!

ich muss mit dir reden

muszę z tobą porozmawiać

wie redest du denn mit mir?

jak ty się do mnie odzywasz?

so lasse ich nicht mit mir reden

nie życzę sobie takiego tonu

darüber lässt sich reden pog.

możemy się dogadać

darüber lässt sich reden pog.

to jeszcze kwestia ž. spol dyskusji

das Reden

mówienie sr. spol

[viel] von sich daj. reden machen

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić] zainteresowanie

[viel] von sich daj. reden machen

zwracać [dov. obl. zwrócić] na siebie uwagę

du hast gut reden!

łatwo ci mówić! pog.

darüber lasse ich nicht mit mir reden pog.

nie ma dyskusji

3. reden (tratschen):

[über jdn/etw] reden

plotkować [o kimś/czymś]

die Leute reden viel

ludzie m. spol mn. dużo plotkują [lub gadają pog. ]

schlecht von jdm reden

źle o kimś mówić

II . re̱den [ˈreːdən] GLAG. preh. glag.

1. reden (sagen):

Quatsch/Unsinn reden

opowiadać bzdury pog.

red kein dummes Zeug!

nie gadaj głupot! pog.

2. reden (sprechen):

wir redeten nur das Nötigste

rozmawialiśmy tylko o najważniejszych sprawach

ich muss ein ernstes Wort mit ihm reden

muszę z nim poważnie porozmawiać

III . re̱den [ˈreːdən] GLAG. povr. glag.

sich heiser reden

ochrypnąć od mówienia

sich heiser reden

ugadać się pog.

sich in Rage/Begeisterung reden

wpadać [dov. obl. wpaść] w szał/zachwyt podczas mówienia

Kredẹnz <‑, ‑en> [kre​ˈdɛnts] SAM. ž. spol alt

Kredenz

kredens m. spol

Redere̱i̱ <‑, ‑en> [reːdə​ˈraɪ] SAM. ž. spol

1. Rederei brez mn. (Reden):

Rederei

gadanina ž. spol a. slabš. pog.

2. Rederei (Gerücht):

Rederei

plotka ž. spol

Helle̱ne (Hellenin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [hɛ​ˈleːnə] SAM. m. spol (ž. spol) ZGOD.

Hellene (Hellenin)

Hellen(ka) m. spol (ž. spol)

Hellene (Hellenin)

starożytny Grek m. spol

Hellene (Hellenin)

starożytna Greczynka ž. spol

ạn|reden GLAG. preh. glag.

anreden

zwracać [dov. obl. zwrócić] się

anreden

zagadywać [dov. obl. zagadnąć]

jdn mit einem Titel anreden

tytułować kogoś

jdn mit „du“/„Sie“ anreden

zwracać się [lub mówić] do kogoś per „ty”/„pan, pani”

I . bere̱den* GLAG. preh. glag.

1. bereden (besprechen):

bereden

omówić

2. bereden (überreden):

bereden

przekonać

3. bereden (bequatschen):

bereden

obmówić

II . bere̱den* GLAG. povr. glag. (sich beraten)

sich mit jdm [über etw tož.] bereden

naradzić się z kimś [nad czymś]

zu̱|reden GLAG. nepreh. glag.

jdm zureden

przekonywać [dov. obl. przekonać] kogoś

du musst ihm gut zureden

musisz go namówić [lub przekonać]

auf mein Zureden hin

za moją namową

nach langem Zureden

po długich namowach

Re̱dner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈreːdnɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

Redner(in)

mówca(-czyni) m. spol (ž. spol)

Sire̱ne <‑, ‑n> [zi​ˈreːnə] SAM. ž. spol

Sirene

syrena ž. spol

Re̱e̱de <‑, ‑n> [ˈreːdə] SAM. ž. spol

Reede

reda ž. spol

der Tanker liegt auf der Reede

tankowiec m. spol stoi na redzie

Mi̱e̱ne <‑, ‑n> [ˈmiːnə] SAM. ž. spol

Miene

mina ž. spol

mit freundlicher Miene

z uprzejmą miną

eine freundliche/finstere/saure Miene machen

robić [dov. obl. z‑] uprzejmą/posępną/kwaśną minę

ohne eine Miene zu verziehen

z kamienną twarzą

ohne eine Miene zu verziehen

nie drgnąwszy

fraza:

gute Miene zum bösen Spiel machen

robić dobrą minę do złej gry

er machte Miene, seinen Platz zu verlassen

chciał opuścić swoje miejsce

Bie̱ne <‑, ‑n> [ˈbiːnə] SAM. ž. spol

Biene

pszczoła ž. spol

Sze̱ne <‑, ‑n> [ˈstseːnə] SAM. ž. spol

1. Szene (Theaterszene):

Szene

scena ž. spol

sie erhielt Beifall auf offener Szene

jej grę przerwały oklaski mn.

etw in Szene setzen Stück

inscenizować [dov. obl. za‑] coś

etw in Szene setzen (arrangieren)

zaaranżować coś

sich in Szene setzen

popisywać się

sich in Szene setzen

brylować ur. jez.

2. Szene (Streit):

Szene

scena ž. spol

Szene

awantura ž. spol

jdm eine Szene machen

urządzać [dov. obl. urządzić] komuś scenę

3. Szene:

Szene (Bereich)

środowisko sr. spol

Szene (Musikszene)

scena ž. spol muzyczna

4. Szene pog. (Milieu):

sich in der literarischen Szene auskennen

bardzo dobrze znać środowisko literackie

Re̱de <‑, ‑n> [ˈreːdə] SAM. ž. spol

1. Rede (Ansprache):

Rede

mowa ž. spol

Rede

przemówienie sr. spol

eine Rede halten

wygłaszać [dov. obl. wygłosić] mowę

sich in freier Rede üben

ćwiczyć się w sztuce retoryki

große Reden schwingen pog.

przechwalać się

2. Rede LINGV.:

direkte/indirekte Rede

mowa ž. spol zależna/niezależna

3. Rede (Meinung, Äußerung):

die Rede ist von ...

mowa ž. spol o...

wovon ist die Rede?

o czym mowa?

etw zur Rede bringen južnem.

poruszyć [lub omówić] coś

etw zur Rede bringen južnem.

wspomnieć o czymś

[das war schon immer] meine Rede! pog.

zawsze tak twierdziłem!

[das war schon immer] meine Rede! pog.

takie było zawsze moje zdanie sr. spol !

davon kann keine Rede sein!

nie ma mowy!

das ist nicht der Rede wert

nie warto o tym mówić

jdn zur Rede stellen

wezwać kogoś na rozmowę

jdm Rede und Antwort stehen

zdawać [dov. obl. zdać] komuś raport

jdm Rede und Antwort stehen

tłumaczyć [dov. obl. wy‑] się komuś z czegoś

der langen Rede kurzer Sinn

krótko mówiąc

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [dov. obl. po‑]

rennen

gnać [dov. obl. po‑]

gerannt kommen

przybiegać [dov. obl. przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [dov. obl. wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen slabš. pog. (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca pog.

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. preh. glag. +haben o sein

1. rennen ŠPORT:

hundert Meter rennen

startować [dov. obl. wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen pog. (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch pog.

Ebene SAM.

Geslo uporabnika

glaziale Ebene ž. spol GEO

równina polodowcowa ž. spol