Prevodi za „streffer“ v slovarju nemško » poljski

I . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] GLAG. preh. glag.

1. streifen (flüchtig berühren):

streifen

muskać [dov. obl. musnąć]

der Schuss hat ihn an der Schulter gestreift

pocisk m. spol drasnął go w ramię

das Fahrzeug streifte sie am Oberschenkel

samochód m. spol otarł się o jej udo

das Geschoss streifte sie am Oberschenkel

pocisk m. spol drasnął jej udo

2. streifen (flüchtig erwähnen):

streifen

napomykać [dov. obl. napomknąć]

er streift das Thema nur

on robi [lub czyni] tylko wzmiankę na ten temat [lub traktuje ten temat pobieżnie]

3. streifen (überziehen, abziehen):

ich streifte mir den Ring auf den Finger

włożyłem pierścionek na palec

ich streifte mir den Ring vom Finger

zdjąłem [lub ściągnąłem] pierścionek z palca

II . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez. (gehen)

durch den Wald streifen

wędrować przez las

durch ein Gebiet streifen

przemierzać teren ur. jez.

Vọlltreffer <‑s, ‑> SAM. m. spol

1. Volltreffer (Treffer):

Volltreffer

trafienie sr. spol

Volltreffer!

trafiony!

2. Volltreffer fig (Erfolg):

Volltreffer

strzał m. spol w dziesiątkę fig

Volltreffer

trafienie sr. spol w sedno fig

das ist/wird ein Volltreffer

to jest/będzie strzał w dziesiątkę fig

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] GLAG. preh. glag.

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [dov. obl. rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken pog.

podnosić [dov. obl. podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken pog.

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken pog. (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [dov. obl. rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] GLAG. povr. glag.

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [dov. obl. rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [dov. obl. przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt pog.

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang pog.

droga ž. spol ciągnie się kilometrami

Stre̱i̱fen <‑s, ‑> SAM. m. spol

1. Streifen:

Streifen (schmale Linie)

pasek m. spol

Streifen (breite Linie)

pas m. spol

Streifen (am Himmel)

smuga ž. spol

2. Streifen (Striemen):

Streifen

pręga ž. spol

3. Streifen (Stoffstreifen):

Streifen

pasek m. spol

Fleisch in Streifen schneiden

kroić [dov. obl. po‑] mięso w paski

4. Streifen pog. (Film):

Streifen

film m. spol

Streamer <‑s, ‑> [ˈstriːmɐ] SAM. m. spol RAČ.

Streamer

streamer m. spol

stre̱i̱fig [ˈʃtraɪfɪç] PRID.

streifig

pasiasty

streifig

w paski

streifig

prążkowany

streifig

smugowaty

streifig sein

mieć prążki [lub paski]

die Fenster sind ganz streifig

okna ntpl mają pełno smug

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] GLAG. nepreh. glag.

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [dov. obl. za‑] [w jakimś celu]

2. streiken pog.:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [dov. obl. odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować pog.

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] GLAG. nepreh. glag.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [dov. obl. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw tož. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] GLAG. povr. glag.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [dov. obl. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte preg.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

Stre̱i̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃtraɪtɐ] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

Streiter(in)

bojownik(-iczka) m. spol (ž. spol)

ein Streiter für eine gerechte Sache

bojownik o słuszną sprawę

strẹssen [ˈʃtrɛsən] GLAG. preh. glag. pog.

stressen

stresować [dov. obl. ze‑]

die Arbeit stresst mich total

ta praca ž. spol totalnie mnie stresuje

stre̱u̱nen [ˈʃtrɔɪnən] GLAG. nepreh. glag. +sein

streunen (umherstreifen) (Person, Katze)

wałęsać [lub włóczyć] się pog.

durch die Stadt streunen

włóczyć się po mieście pog.

streunender Hund

wałęsający się pies m. spol pog.

I . trẹffend PRID.

treffend Bemerkung, Vergleich

trafny

treffend Ähnlichkeit

uderzający

II . trẹffend PRISL.

treffend charakterisieren

trafnie

treffend nachahmen

udanie

treffend bemerken

słusznie

Glụ̈ckstreffer <‑s, ‑> SAM. m. spol

Glückstreffer

szczęśliwy traf m. spol

Ge̱gentreffer <‑s, ‑> SAM. m. spol ŠPORT

Gegentreffer

bramka ž. spol zdobyta po stracie bramki

einen Gegentreffer erzielen

zdobyć bramkę po stracie bramki

einen Gegentreffer hinnehmen [o. einstecken] müssen

stracić bramkę po strzeleniu bramki

sie selbst erzielten 6 Tore, mussten dafür aber auch 4 Gegentreffer einstecken

oni sami zdobyli 6 bramek, ale za to stracili 4

Ha̱u̱pttreffer <‑s, ‑> SAM. m. spol

Haupttreffer → Hauptgewinn

glej tudi Hauptgewinn

Ha̱u̱ptgewinn <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol

Hauptgewinn

główna wygrana ž. spol

sie hat den Hauptgewinn gezogen

wylosowała główną wygraną

Zu̱fallstreffer <‑s, ‑> SAM. m. spol (Ballspiele)

Zufallstreffer

przypadkowe trafienie sr. spol

streubar PRID.

Geslo uporabnika

streubarer Dünger AGR.

łatwy do rozsiewania nawóz