Prevodi za „utloppen“ v slovarju nemško » poljski

ụm|klappen GLAG. preh. glag.

umklappen

odwracać [dov. obl. odwrócić]

Schọppen <‑s, ‑> [ˈʃɔpən] SAM. m. spol

1. Schoppen (Viertelliter):

Schoppen

ćwiartka ž. spol

ein Schoppen [Wein]

kwarta ž. spol [wina]

2. Schoppen južnem., švic. (Babyfläschchen):

Schoppen

butelka ž. spol

strịppen [ˈstrɪpən] GLAG. nepreh. glag. pog.

strippen

robić [dov. obl. z‑] strip-tease

I . ụm|kippen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. umkippen:

umkippen (umfallen) (Person, Gegenstand)

przewracać [dov. obl. przewrócić] się

umkippen (Wagen, Boot)

wywracać [dov. obl. wywrócić] się

er kippte mit dem Stuhl/mit dem Fahrrad um

przewrócił się razem z krzesłem/rowerem

2. umkippen pog. (bewusstlos werden):

umkippen

stracić przytomność

umkippen

mdleć [dov. obl. ze‑]

3. umkippen pog. (sich jds Einfluss beugen):

umkippen

ustąpić [komuś]

4. umkippen ÖKOL (Gewässer):

umkippen

ulegać degradacji

5. umkippen slabš. pog.:

umkippen (sich umwandeln) (Stimmung)

zmieniać [dov. obl. zmienić] się radykalnie

ihre gute Laune kippte in Wut um

jej dobry humor m. spol przerodził się we wściekłość

6. umkippen pog. (Wein):

umkippen

skwasić się

II . ụm|kippen GLAG. preh. glag.

umkippen Glas:

umkippen

przewracać [dov. obl. przewrócić]

umkippen

wywracać [dov. obl. wywrócić]

verklọppen* [fɛɐ̯​ˈklɔpən] GLAG. preh. glag. pog.

1. verkloppen (verhauen):

jdn verkloppen

pobić [lub zlać pog. ] kogoś

2. verkloppen (verkaufen):

verkloppen

opchnąć pog.

verkloppen

opylić pog.

I . ạb|stoppen GLAG. nepreh. glag. (Wagen)

abstoppen

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać] się

II . ạb|stoppen GLAG. preh. glag.

1. abstoppen (anhalten):

abstoppen Maschine

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

2. abstoppen (messen):

abstoppen Zeit

mierzyć [dov. obl. z‑] stoperem

ạb|klappen GLAG. preh. glag.

1. abklappen (nach unten klappen):

abklappen

składać [dov. obl. złożyć]

einen Tisch abklappen

złożyć stół

2. abklappen Müll:

abklappen

usuwać [dov. obl. usunąć]

a̱u̱f|peppen [ˈaʊfpɛpən] GLAG. preh. glag. pog.

aufpeppen

uatrakcyjniać [dov. obl. uatrakcyjnić]

aufpeppen

podbajerować pog.

a̱u̱s|kippen GLAG. preh. glag.

1. auskippen (entleeren):

auskippen Aschenbecher, Eimer

opróżniać [dov. obl. opróżnić]

2. auskippen (ausschütten):

auskippen Zigarettenasche

wysypywać [dov. obl. wysypać]

auskippen Eimer

wylewać [dov. obl. wylać]

entpụppen* [ɛnt​ˈpʊpən] GLAG. povr. glag.

sich als Betrüger entpuppen

okazywać [dov. obl. okazać] się oszustem

I . schlạppen GLAG. nepreh. glag. pog.

1. schlappen +haben:

schlappen (schlaff herabhängen) (Pflanze, Ohren)

zwisać

2. schlappen +haben (Schuhe):

schlappen

zsuwać [dov. obl. zsunąć] się z pięt

3. schlappen +sein (nachlässig gehen):

schlappen

człapać [dov. obl. po‑ ]pog.

II . schlạppen GLAG. preh. glag. pog.

schlappen (Flüssigkeit aufnehmen) (Tier)

chłeptać [dov. obl. wy‑ ]pog.

I . schlẹppen [ˈʃlɛpən] GLAG. preh. glag.

1. schleppen (schwer tragen):

schleppen

wlec [dov. obl. po‑]

2. schleppen (abschleppen):

schleppen

odholować

3. schleppen pog. (zum Mitkommen überreden):

jdn ins Kino schleppen

wyciągnąć [lub zaciągnąć] kogoś do kina pog.

sie hat mich durch das ganze Museum geschleppt

ciągnęła mnie ze sobą przez całe muzeum pog.

4. schleppen (transportieren):

schleppen

dźwigać

schleppen

taszczyć [dov. obl. za‑ ]pog.

ich schleppe das Buch schon seit drei Tagen fig

już od trzech dni taszczę tę książkę pog.

II . schlẹppen [ˈʃlɛpən] GLAG. povr. glag.

1. schleppen (sich fortbewegen):

sich zum Telefon schleppen

powlec się do telefonu pog.

2. schleppen (sich hinziehen):

schleppen

wlec się pog.

dieser Prozess hat sich zwei Jahre lang geschleppt

ten proces m. spol wlókł się dwa lata pog.