Prevodi za „verkstæðinu“ v slovarju nemško » poljski

I . verkẹtten* GLAG. preh. glag. a. RAČ.

verketten (zusammenbinden)

powiązać

etw mit etw verketten

łączyć [dov. obl. po‑] coś z czymś

II . verkẹtten* GLAG. povr. glag.

verketten (Moleküle)

wiązać się

verketten (Umstände)

nakładać [dov. obl. nałożyć] się

verkịtten* GLAG. preh. glag.

verkitten

zakitować

Wẹrkstatt <‑, ‑stätten> [ˈ-ʃtat] SAM. ž. spol

Werkstatt (Schreinerwerkstatt)

warsztat m. spol

Werkstatt (Autowerkstatt)

warsztat m. spol samochodowy

I . verkạnnt [fɛɐ̯​ˈkant] GLAG. preh. glag.

verkannt pp von verkennen

II . verkạnnt [fɛɐ̯​ˈkant] PRID.

verkannt Genie:

verkannt

niedoceniany

glej tudi verkennen

verkẹnnen* GLAG. preh. glag. irr (unterschätzen)

[jdn/etw] verkennen

nie doceniać [dov. obl. docenić] [kogoś/czegoś]

es ist nicht zu verkennen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

du verkennst den Ernst der Lage

nie doceniasz powagi sytuacji

ein verkanntes Genie

niedoceniony geniusz m. spol

verka̱beln* GLAG. preh. glag. ELEK.

verkabeln

okablowywać [dov. obl. okablować]

verkabelt sein

być podłączonym do telewizji kablowej

verkạlken* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verkalken ANAT.:

verkalken (durch Kalkablagerungen verhärten) (Arterien)

wapnieć [dov. obl. z‑]

2. verkalken:

verkalken (sich mit Kalk überziehen) (Leitungen, Rohre, Waschmaschine)

pokrywać [dov. obl. pokryć] się kamieniem

3. verkalken pog. (vergreisen):

verkalken

grzybieć [dov. obl. z‑ ]pog.

verkalken

ramoleć [dov. obl. z‑ ]pog.

er ist schon ziemlich verkalkt

on już jest całkiem zramolały pog.

verka̱tert [fɛɐ̯​ˈkaːtɐt] PRID. pog.

verkatert

na kacu pog.

ich bin verkatert

jestem na kacu pog.

I . verka̱u̱fen* GLAG. preh. glag.

1. verkaufen (veräußern):

verkaufen

sprzedawać [dov. obl. sprzedać]

jdm etw [für zwanzig Euro] verkaufen

sprzedawać [dov. obl. sprzedać] coś komuś [za dwadzieścia euro]

zu verkaufen

na sprzedaż

meistbietend verkaufen

sprzedać po najwyższej cenie

er verkaufte den Wagen für 3.000 Euro

sprzedał ten samochód za 3000 euro

wem [o. an wen] hast du das Haus verkauft?

komu sprzedałeś dom?

2. verkaufen pog. (glauben machen):

verkaufen

umieć sprzedać fig

man muss eine Story gut verkaufen

trzeba [umieć] dobrze przedstawić jakąś historię

etw als große Leistung verkaufen

przedstawić coś jako wielkie osiągnięcie

jdn für dumm verkaufen

nabierać [dov. obl. nabrać] kogoś

II . verka̱u̱fen* GLAG. povr. glag.

sich gut/schlecht verkaufen (Ware, Artikel)

sprzedawać się dobrze/źle

das Buch verkauft sich gut/schlecht

książka ž. spol sprzedaje się dobrze/źle

sich teuer verkaufen

być drogo sprzedawanym

er ist begabt, aber er kann sich nicht verkaufen

on jest uzdolniony, ale nie potrafi się sprzedać fig pog.

die Frauen verkaufen sich auf der Straße

kobiety ž. spol mn. sprzedają się na ulicy

I . verke̱hren* GLAG. nepreh. glag.

1. verkehren +haben o sein (fahren):

[zwischen Posen und Warschau] verkehren (Zug)

kursować [między Poznaniem i Warszawą]

alle fünf Stunden verkehren (Bus, Fähre)

kursować co pięć godzin

der Bus verkehrt montags bis freitags jede halbe Stunde

autobus m. spol kursuje od poniedziałku do piątku co pół godziny

2. verkehren +haben (Gast sein):

bei jdm/in etw daj. verkehren

bywać u kogoś/gdzieś

in dem Lokal verkehre ich nicht

w tym lokalu nie bywam

3. verkehren +haben (Umgang pflegen):

mit jdm verkehren

utrzymywać z kimś kontakty

mit jdm verkehren (brieflich)

korespondować

ich verkehre nur noch schriftlich mit ihr

pozostaję z nią jeszcze jedynie w kontakcie listownym

4. verkehren +haben (Geschlechtsverkehr haben):

mit jdm verkehren

spółkować z kimś

II . verke̱hren* GLAG. preh. glag.

etw ins Gegenteil verkehren

zamienić coś w jego przeciwieństwo

III . verke̱hren* GLAG. povr. glag.

Liebe verkehrt sich in Hass

miłość ž. spol przemienia się w nienawiść

I . verke̱i̱len* GLAG. preh. glag.

verkeilen Fahrzeug:

verkeilen

założyć blokadę na koła

II . verke̱i̱len* GLAG. povr. glag.

verkeilen

zaklinować się

verkẹnnen* GLAG. preh. glag. irr (unterschätzen)

[jdn/etw] verkennen

nie doceniać [dov. obl. docenić] [kogoś/czegoś]

es ist nicht zu verkennen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

du verkennst den Ernst der Lage

nie doceniasz powagi sytuacji

ein verkanntes Genie

niedoceniony geniusz m. spol

verkla̱gen* GLAG. preh. glag.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [dov. obl. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz tož. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

I . verklä̱ren* GLAG. preh. glag.

1. verklären (einen beseligten Ausdruck verleihen):

verklären Blick, Gesicht

rozpromieniać [dov. obl. rozpromienić]

2. verklären (schöner erscheinen lassen):

verklären Vergangenheit

ukazywać [dov. obl. ukazać] w lepszym świetle

II . verklä̱ren* GLAG. povr. glag.

1. verklären:

verklären (einen beseligten Ausdruck erhalten) (Gesicht)

rozpromieniać [dov. obl. rozpromienić] się

verklärt

rozpromieniony

ein verklärter Blick

rozpromienione spojrzenie sr. spol

2. verklären:

verklären (schöner erscheinen) (Vergangenheit)

ukazywać [dov. obl. ukazać] się w lepszym świetle

in der Erinnerung verklärt sich die Vergangenheit

we wspomnieniach przeszłość ž. spol wydaje się lepsza

I . verkle̱ben* GLAG. preh. glag.

1. verkleben (festkleben):

verkleben

przyklejać [dov. obl. przykleić]

verkleben

sklejać [dov. obl. skleić]

Flächen miteinander verkleben

skleić powierzchnie ze sobą

2. verkleben (zukleben):

verkleben

zalepiać [dov. obl. zalepić]

verkleben

zaklejać [dov. obl. zakleić]

II . verkle̱ben* GLAG. nepreh. glag. +sein (Wimpern, Haare)

verkleben

sklejać [dov. obl. skleić] się

I . verkno̱ten* GLAG. preh. glag.

[miteinander] verknoten Stricke

wiązać [dov. obl. za‑] [ze sobą] na supeł

die Enden miteinander verknoten

związać ze sobą końcówki

II . verkno̱ten* GLAG. povr. glag.

verknoten

plątać [dov. obl. za‑] się

die Schnürsenkel haben sich verknotet

sznurowadła ntpl się splątały

I . verkọchen* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verkochen:

verkochen (verdampfen) (Wasser)

wygotować się

2. verkochen:

verkochen (breiig werden) (Kartoffeln)

rozgotować się

die Nudeln sind total verkocht

makaron m. spol całkowicie się rozgotował

II . verkọchen* GLAG. preh. glag. (zu Marmelade)

verkochen Äpfel

rozgotować