Prevodi za „vorrufen“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

verru̱fen PRID.

verrufen Gegend, Lokal, Geschäftsmann:

verrufen

o złej reputacji

verrufen

osławiony

verrufen sein

cieszyć się złą sławą

I . vo̱r|laufen GLAG. nepreh. glag. irr +sein pog.

1. vorlaufen (vorauslaufen):

vorlaufen

biec naprzód

sie lief vor um die Eintrittskarten zu kaufen

ona pobiegła przodem, aby kupić wejściówki

2. vorlaufen (nach vorne laufen):

vorlaufen

biec [dov. obl. po‑] do przodu

II . vo̱r|laufen GLAG. preh. glag. irr pog.

jdm etw vorlaufen

wyprzedzać [dov. obl. wyprzedzić] kogoś z czymś

he̱r|rufen GLAG. preh. glag. irr

1. herrufen (herbeirufen):

jdn/ein Tier herrufen

przywoływać [dov. obl. przywołać] kogoś/zwierzę

2. herrufen (nachrufen):

etw hinter jdm herrufen

wołać [dov. obl. za‑] coś za kimś

hervo̱r|rufen GLAG. preh. glag. irr

1. hervorrufen (bewirken):

hervorrufen Streit, Eindruck

wywoływać [dov. obl. wywołać]

hervorrufen Streit, Eindruck

powodować [dov. obl. s‑]

[bei jdm] Bewunderung/Mitleid hervorrufen

wywołać [lub wzbudzić] [u kogoś] podziw/współczucie

seine Bemerkung rief große Heiterkeit hervor

jego uwaga ž. spol wzbudziła powszechną wesołość

2. hervorrufen (durch Rufen auffordern zu kommen):

hervorrufen Schauspieler

wywoływać [dov. obl. wywołać]

I . vo̱r|rücken GLAG. nepreh. glag. +sein

1. vorrücken (nach vorn rücken):

vorrücken Menschen

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się do przodu

vorrücken Uhrzeiger

posuwać [dov. obl. posunąć] się do przodu

vorrücken Zeit, Stunden fig

upływać [dov. obl. upłynąć]

vorrücken Zeit, Stunden fig

przemijać [dov. obl. przeminąć]

mit dem Stuhl vorrücken

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się z krzesłem do przodu

zu vorgerückter Stunde fig ur. jez.

o późnej godzinie

2. vorrücken VOJ. (gegen den Feind marschieren):

vorrücken

posuwać [dov. obl. posunąć] się naprzód

auf die Hauptstadt vorrücken

maszerować na stolicę

3. vorrücken ŠPORT (auf höheren Rang kommen):

vorrücken

awansować

er rückte auf den dritten Platz vor

on przesunął się na trzecią pozycję

II . vo̱r|rücken GLAG. preh. glag.

vorrücken Spielstein

posuwać [dov. obl. posunąć] do przodu

vorrücken Stuhl

przesuwać [dov. obl. przesunąć] do przodu

I . a̱u̱f|rufen GLAG. preh. glag. irr

1. aufrufen (auffordern):

jdn aufrufen etw zu tun

wzywać [dov. obl. wezwać] kogoś do zrobienia czegoś

2. aufrufen (rufen):

aufrufen Teilnehmer

zwoływać [dov. obl. zwołać]

aufrufen PRAVO Zeugen

wzywać [dov. obl. wezwać]

3. aufrufen (auffordern):

aufrufen Passagier, Schüler

wywoływać [dov. obl. wywołać]

4. aufrufen (bekannt geben):

aufrufen Flug

zapowiadać [dov. obl. zapowiedzieć]

5. aufrufen RAČ.:

aufrufen Programm

uruchamiać [dov. obl. uruchomić]

aufrufen Programm

wywołać

II . a̱u̱f|rufen GLAG. nepreh. glag. irr

zum Streik/Widerstand aufrufen

wzywać [dov. obl. wezwać] do strajku/oporu

I . a̱u̱s|rufen GLAG. preh. glag. irr

1. ausrufen (bekannt geben):

ausrufen Haltestelle

zapowiadać [dov. obl. zapowiedzieć]

2. ausrufen (über Lautsprecher suchen):

jdn ausrufen [lassen]

[kazać] wywołać kogoś

man ließ ihn über Lautsprecher ausrufen

kazano wezwać go przez głośnik

3. ausrufen (proklamieren):

ausrufen Streik

ogłaszać [dov. obl. ogłosić]

ausrufen Krieg

wypowiadać [dov. obl. wypowiedzieć]

ausrufen Republik

proklamować

ausrufen Notstand

ogłaszać [dov. obl. ogłosić]

II . a̱u̱s|rufen GLAG. nepreh. glag. irr (laut rufen)

ausrufen

wykrzyknąć

widerru̱fen* GLAG. preh. glag. irr

widerrufen Genehmigung, Urteil, Gesetz

cofać [dov. obl. cofnąć]

widerrufen Nachricht, Geständnis, Auftrag

odwoływać [dov. obl. odwołać]

er hat seine Aussage widerrufen

odwołał swoje zeznanie

vo̱r|rechnen GLAG. preh. glag.

jdm eine Rechenaufgabe vorrechnen

wyliczyć komuś zadanie rachunkowe

jdm vorrechnen, wie viel er täglich ausgibt

wyliczać [dov. obl. wyliczyć] komuś ile dziennie wydaje [pieniędzy]

er rechnete uns vor, wie viel es kosten wird

on nam wyliczył, ile to będzie kosztowało

ạb|berufen* GLAG. preh. glag. irr

abberufen Minister:

abberufen

odwoływać [dov. obl. odwołać]

Gott hat ihn abberufen fig ur. jez.

Bóg m. spol wezwał go do siebie fig ur. jez.

na̱ch|rufen GLAG. preh. glag. irr

jdm nachrufen

wołać [dov. obl. za‑] za kimś

ruf ihm nach!

zawołaj go!

wạch|rufen GLAG. preh. glag. irr

[in jdm] Erinnerungen wachrufen

wywoływać [dov. obl. wywołać] [w kimś] wspomnienia

Vo̱rrunde <‑, ‑n> SAM. ž. spol ŠPORT

Vorrunde

runda ž. spol eliminacyjna

Vo̱rruhestand <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

Vorruhestand

wcześniejsza emerytura ž. spol

vo̱rrätig [ˈfoːɐ̯rɛːtɪç] PRID.

vorrätig sein (Waren, Produkte)

być na składzie

etw vorrätig haben

mieć coś w zapasie [lub na składzie]

das ist nicht [mehr] vorrätig

tego nie ma [już] na składzie