Prevodi za „KMK“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

kok¹ <rod. ‑a, mn. ‑i> [kok] SAM. m. spol (fryzura)

kok

Haarknoten m. spol

kok

Dutt m. spol pog.

włosy upięte w kok

hochgestecktes Haar sr. spol

kmdr

kmdr skr od komandor

kmdr

KptzS m. spol

kmdr

KZS m. spol

kmdr

Kapitän m. spol zur See

glej tudi komandor

komandor <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [komandor] SAM. m. spol

1. komandor VOJ.:

komandor

Kapitän m. spol zur See

komandor

KptzS m. spol

2. komandor ZGOD. (zarządca komturii zakonu rycerskiego):

komandor

Komtur m. spol

kmdt

kmdt skr od komendant

kmdt

Kdt m. spol

kmdt

Kommandant m. spol

kmdt

Befehlshaber m. spol

glej tudi komendant , komendant

komendant²(ka) <rod. ‑a, mn. ‑nci> [komendant] SAM. m. spol(ž. spol) (w harcerstwie)

komendant(ka)

Pfadfinderführer(in) m. spol (ž. spol)

komendant¹ <rod. ‑a, mn. ‑nci> [komendant] SAM. m. spol

1. komendant VOJ. (zwierzchnik):

komendant

Kommandant(in) m. spol (ž. spol)

2. komendant (kierownik):

komendant policji

Polizeipräsident m. spol

komendant policji

Polizeichef m. spol

komendant straży pożarnej

Feuerwehrhauptmann m. spol

kmin <rod. ‑u, brez mn. > [kmin] SAM. m. spol

1. kmin BOT.:

kmin

Kreuzkümmel m. spol

2. kmin GASTR. (przyprawa):

kmin

Kreuzkümmel m. spol

przyprawić potrawę kminem

ein Gericht [o. eine Speise] mit Kreuzkümmel würzen

kark <rod. ‑u, mn. ‑i> [kark] SAM. m. spol

1. kark ANAT.:

kark

Nacken m. spol

kark

Genick sr. spol

mieć kogoś na karku (zajmować się uciążliwą osobą)

jdn am Hals [o. an der Backe pog. ] haben

mieć kogoś na karku (być pod presją)

jdn im Nacken [sitzen] haben

mieć miękki kark

kein [o. wenig] Rückgrat haben

mieć sztywny kark (zachować się nienaturalnie)

steif sein

mieć sztywny kark MED.

Nackensteifigkeit haben

on ma czterdziestkę na karku

er hat schon mehr als vierzig Jahre auf dem Buckel

nadstawiać [za kogoś] karku

[für jdn] seinen Kopf hinhalten pog.

nadstawiać [za kogoś] karku

[für jdn] Kopf und Kragen riskieren pog.

pędzić [lub gnać] na złamanie karku (jechać bardzo szybko)

rasen

pędzić [lub gnać] na złamanie karku (bieć bardzo szybko)

rennen, was das Zeug sr. spol hält

świat pędzi do przodu na złamanie karku

die Welt ž. spol verändert sich mit atemberaubender Geschwindigkeit

podnosić kark

sich tož. auflehnen

prostować kark

den Kopf aufrecht tragen

robić coś na złamanie karku

etw überstürzen

siedzieć komuś na karku (naprzykrzać się)

jdm auf der Pelle liegen [o. auf die Pelle rücken] pog.

siedzieć komuś na karku (przedłużać wizytę)

jdn im Nacken haben

skręcić [lub złamać] kark

sich daj. den Hals [o. das Genick] brechen

skręć kark!

ich hoffe, du brichst dir den Hals!

skręcić [lub ukręcić] komuś kark

jdm den Hals umdrehen

uginać przed kimś karku

vor jdm einen Kotau machen

złamania karku! [lub złam kark!] (zyczę sukcesu)

Hals- und Beinbruch!

2. kark slabš. (człowiek z szerokim karkiem):

kark

Muskelprotz m. spol pog.

kask <rod. ‑u, mn. ‑i> [kask] SAM. m. spol

kask

Helm m. spol

kask ochronny

Schutzhelm m. spol

klęk <rod. ‑u, mn. ‑i> [kleŋk] SAM. m. spol

klęk

das Knien sr. spol

klęk podparty

Vierfüß[l]erstand m. spol

kłak <rod. ‑a, mn. ‑i> [kwak] SAM. m. spol

1. kłak:

kłak (pęk: waty)

Bausch m. spol

kłak (wełny)

Büschel sr. spol

kłak (wełny)

Flocke ž. spol

niewart funta kłaków

keinen [o. nicht einen] Pfifferling wert

2. kłak nav. v mn. pog. (włos):

kłak

schmutziges [o. zottiges] Haarbüschel sr. spol

krok <rod. ‑u, mn. ‑i> [krok] SAM. m. spol

1. krok (ruch):

krok

Schritt m. spol

co krok

auf Schritt und Tritt

krok po kroku

Schritt für Schritt

o krok [lub parę kroków] stąd

nur ein paar Schritte [o. einen Katzensprung fig. pog. ] von hier

krok w tył

Rückwärtsschritt m. spol

wielki krok naprzód fig.

ein großer Schritt vorwärts

iść powolnym/żwawym/szybkim krokiem

mit langsamen/lebhaften/schnellen Schritten gehen

coś nie posuwa się ani na krok fig.

etw kommt keinen [o. nicht einen] Schritt voran

przyśpieszyć/zwolnić kroku

seine Schritte beschleunigen/verlangsamen

nie ruszyć się z domu ani na krok

keinen Schritt aus dem Hause tun

dotrzymywać komuś kroku fig.

mit jdm Schritt halten

kierować swoje kroki do domu

seine Schritte nach Hause richten [o. lenken]

spotykać coś na każdym kroku fig.

etw daj. auf Schritt und Tritt begegnen

śledzić czyjś każdy krok fig.

jdn auf Schritt und Tritt verfolgen

2. krok fig. (czyn, działanie):

krok

Schritt m. spol

krok

Maßnahme ž. spol

podejmować kroki w celu...

Maßnahmen ergreifen [o. Schritte unternehmen] , um ...

stawiać pierwsze kroki [w jakiejś dziedzinie] fig.

seine ersten Schritte [auf einem Gebiet] tun

stawiać pierwsze kroki [w jakiejś dziedzinie] fig.

sich tož. [auf einem Gebiet] langsam vorantasten

zrobić pierwszy krok fig.

den ersten Schritt machen [o. tun]

3. krok pog. (miejsce zszycia nogawek):

krok

Schritt m. spol

spodnie są za ciasne w kroku

die Hose ž. spol ist im Schritt zu eng

kruk <rod. ‑a, mn. ‑i> [kruk] SAM. m. spol

1. kruk ZOOL.:

kruk

[Kohl]rabe m. spol

kruk

Kolkrabe m. spol

kruk krukowi oka nie wykole preg.

eine Krähe hackt der anderen kein Auge aus preg.

biały kruk

ein weißer Rabe m. spol

biały kruk

bibliophile Kostbarkeit ž. spol

2. kruk fig. (zwiastun nieszczęścia):

kruk

Unheilskünder m. spol

kwik <rod. ‑u, mn. ‑i> [kfik] SAM. m. spol pog.

kwik

Quieken sr. spol

kwik dzika

Wildschweinquieken sr. spol

kimś [kimɕ] ZAIM.

kimś instr, loc od ktoś

glej tudi ktoś

I . ktoś <kimś, kogoś, komuś> [ktoɕ] ZAIM. indef

1. ktoś (w zdaniach oznajmujących):

ktoś

jemand

ktoś

eine(r) pog.

ktoś dzwonił

es hat jemand angerufen

ktoś inny

jemand anders

ktoś inny

ein anderer

ktoś, kogo znasz

jemand, den du kennst

wydaje mu się, że jest naprawdę kimś

er bildet sich daj. ein, etwas Besonderes zu sein

2. ktoś (w zdaniach pytających):

ktoś

jemand

czy spotkałeś kogoś?

hast du jemand[en] getroffen?

II . ktoś <rod. ktosia, mn. ktosie> [ktoɕ] SAM. m. spol šalj. (osoba bliżej nieokreślona)

ktoś

jemand m. spol

jeśli ktoś to potrafi, to tym ktosiem jest właśnie on

wenn das überhaupt jd hinkriegt, dann [ist] er [das]

koma <rod. ‑my, brez mn. > [koma] SAM. ž. spol

1. koma FIZ.:

koma

Koma ž. spol (Assymmetriefehler)

2. koma nesprem. przest (przecinek):

koma

Komma sr. spol

trzy, koma, czternaście

drei Komma vierzehn [o. eins vier]

3. koma MED. (śpiączka):

koma

Koma sr. spol

komp <rod. ‑a, mn. ‑y> SAM. m. spol pog.

komp

PC m. spol

komp

Rechner m. spol

komu [komu] ZAIM.

komu daj. od kto

komu

wem

komu to zdradziłeś?

wem hast du das verraten?

glej tudi kto

kto <komu, kim, kogo> [kto] ZAIM.

1. kto vpraš. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):

kto

wer

kto to [jest]?

wer ist das?

kto tam?

wer [ist] da?

kto mówi?

wer spricht, bitte?

z kim mam przyjemność?

mit wem habe ich das Vergnügen [o. die Ehre] ?

2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):

kto

wer

zobacz, kto przyjechał

schau mal, wer gekommen ist

ten, kto się postara, dostanie...

wer sich tož. bemüht, bekommt ...

kto ma ochotę, może pojechać

wer Lust hat, kann hinfahren

kto pyta, nie błądzi

Fragen sr. spol kostet nichts

komu w drogę, temu czas preg.

Zeit ž. spol zum Aufbruch

komu w drogę, temu czas preg.

die Zeit drängt

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada preg.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein preg.

kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi

wer zu spät kommt, den bestraft das Leben

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje preg.

Morgenstund[e] hat Gold im Mund[e] preg.

3. kto (osoba bliżej nieokreślona):

obojętnie kto

egal wer

byle kto

irgendwer

mało kto

kaum jemand

kto jak kto, ale ty na pewno zdasz ten egzamin

wer wenn nicht du soll die Prüfung bestehen?

myślałby kto!

so was! pog.