Prevodi za „Miesen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

mieszek <rod. ‑szka, mn. ‑szki> [mjeʃek] SAM. m. spol

1. mieszek pomanjš. od miech

2. mieszek BOT.:

mieszek

Balg m. spol

3. mieszek FOTO. → miech

4. mieszek przest (mały woreczek):

mieszek

Säckchen sr. spol

glej tudi miech

miech <rod. ‑a, mn. ‑y> [mjex] SAM. m. spol

1. miech TEH.:

miech

Blasebalg m. spol

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech FOTO.:

miech

Balgen m. spol

mielec <rod. ‑lca, mn. ‑lce> [mjelets] SAM. m. spol

1. mielec BOT. (trawa pastewna):

mielec

Rohrglanzgras sr. spol

2. mielec ZOOL. (żołądek ptaków):

mielec

Muskelmagen m. spol

mięsień <rod. mięśnia, mn. mięśnie> [mjej̃ɕeɲ] SAM. m. spol ANAT.

mięsień

Muskel m. spol

miesiąc <rod. ‑a, mn. ‑e> [mjeɕonts] SAM. m. spol

1. miesiąc (część roku):

miesiąc

Monat m. spol

miesiąc kalendarzowy

Kalendermonat m. spol

miodowy miesiąc

Flitterwochen mn.

w tym miesiącu

in diesem Monat

za miesiąc

in einem Monat

za trzy miesiące

in drei Monaten

w przyszłym/ubiegłym miesiącu

im nächsten/letzten [o. vorigen] Monat

co miesiąc

jeden Monat

co trzy miesiące

alle drei Monate

miesiącami

monatelang

być w piątym miesiącu [ciąży]

im fünften Monat [schwanger]sein

popamiętać ruski miesiąc

sich tož. an etw unangenehm erinnern

2. miesiąc przest, ur. jez. (księżyc):

miesiąc

Mond m. spol

I . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. mieszać < dov. obl. wy‑> (rozrabiać):

mieszać

[ver]rühren

zmieszać kogoś z błotem

jdn mit Schmutz bewerfen fig.

2. mieszać < dov. obl. z‑> <[lub wy‑]> <[lub po‑]> <[lub za‑]> (łączyć):

mieszać coś z czymś

etw mit etw [ver]mischen

wmieszać coś do czegoś

etw in etw tož. [hin]einmischen

wmieszać coś do czegoś

etw mit etw untermischen

3. mieszać < dov. obl. w‑> (wplątywać):

wmieszać kogoś w coś

jdn in etw tož. verwickeln [o. hineinziehen]

4. mieszać < dov. obl. po‑> (mylić):

mieszać dwa pojęcia

zwei Begriffe durcheinander bringen [o. verwechseln]

II . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. mieszać < dov. obl. z‑> <[lub wy‑]> (łączyć się):

mieszać się z czymś

sich tož. mit etw vermischen

2. mieszać fig. (przeplatać się):

coś miesza się z czymś

etw mischt sich mit etw fig.

3. mieszać < dov. obl. w‑> (wtrącać się):

mieszać się do czegoś

sich tož. in etw tož. [hin]einmischen

wmieszać się w coś

sich tož. in etw tož. verstricken [o. verwickeln]

4. mieszać < dov. obl. w‑> (wziąć udział):

mieszać się do rozmowy

sich tož. in ein Gespräch [ein]mischen

5. mieszać < dov. obl. w‑> (przyłączyć się):

wmieszać się w tłum

sich tož. der Menschenmenge anschließen

wmieszać się w grono tańczących

sich tož. unter die Tanzenden mischen

6. mieszać < dov. obl. po‑> (mylić się):

wszystko mu się pomieszało

ihm ist alles durcheinander geraten

wszystko mu się pomieszało

er hat alles durcheinander gebracht [o. verwechselt]

7. mieszać < dov. obl. z‑> (odczuwać zdenerwowanie):

mieszać

verwirrt [o. verstört] sein

mieszadełko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [mjeʃadewko] SAM. sr. spol, mieszadło [mjeʃadwo] SAM. sr. spol <rod. ‑ła, mn. ‑ła>, mieszak [mjeʃak] SAM. m. spol <rod. ‑a, mn. ‑i> TEH.

mieszadełko

Rührer m. spol

mieszadełko

Rührwerk sr. spol

mieszadełko laboratoryjne

Laborrührer m. spol

mieść <miecie; pret. mieć> [mjeɕtɕ] GLAG. preh. glag., nepreh. glag. (rzucać czymś drobnym)

mieść

fegen

mieść

blasen

mięso <rod. ‑sa, mn. ‑sa, rod. mn. mięs> [mjew̃so] SAM. sr. spol

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch sr. spol

mięso armatnie

Kanonenfutter sr. spol slabš. pog.

rzucać mięsem pog.

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem pog.

fluchen

rzucać mięsem pog.

vom Leder ziehen

2. mięso MED.:

dzikie mięso

Granulationsgewebe sr. spol

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

mięsak <rod. ‑a, mn. ‑i> [mjew̃sak] SAM. m. spol MED.

mięsak (nowotwór)

Sarkom sr. spol

mięsko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [mjew̃sko] SAM. sr. spol pog.

mięsko pomanjš. od mięso

glej tudi mięso

mięso <rod. ‑sa, mn. ‑sa, rod. mn. mięs> [mjew̃so] SAM. sr. spol

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch sr. spol

mięso armatnie

Kanonenfutter sr. spol slabš. pog.

rzucać mięsem pog.

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem pog.

fluchen

rzucać mięsem pog.

vom Leder ziehen

2. mięso MED.:

dzikie mięso

Granulationsgewebe sr. spol

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

mięsny [mjew̃snɨ] PRID.

mięsny

Fleisch-

sklep mięsny

Fleischerei ž. spol

sklep mięsny

Metzgerei ž. spol

idę do mięsnego pog.

ich gehe zum Fleischer pog.

mienie <rod. ‑ia, brez mn. > [mjeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

mienie

Gut sr. spol

mienie

Habe ž. spol

mienie osobiste

persönliches Gut

mienie osobiste

Habe

mienie nieruchome PRAVO

nicht bewegliches Gut

I . mienić <mieni; pret. mień> [mjeɲitɕ] GLAG. preh. glag. (nazywać kogoś lub coś)

mienić

nennen

mienili go wybitnym twórcą

sie nannten ihn einen hervorragenden Künstler

II . mienić <mieni; pret. mień> [mjeɲitɕ] GLAG. povr. glag.

1. mienić przest (uważać się za):

mienić się kimś/czymś

sich tož. für jdn/etw halten

2. mienić (błyszczeć się):

mienić

schillern

mienić

flimmern

3. mienić (przybierać różne barwy):

spódnica mieni się barwami tęczy

der Rock m. spol nimmt die Farben eines Regenbogens an

miech <rod. ‑a, mn. ‑y> [mjex] SAM. m. spol

1. miech TEH.:

miech

Blasebalg m. spol

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech FOTO.:

miech

Balgen m. spol

miecz <rod. ‑a, mn. ‑e> [mjetʃ] SAM. m. spol

1. miecz (broń):

miecz

Schwert sr. spol

miecz rycerski

Ritterschwert sr. spol

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide fig.

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert sr. spol

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie preg.

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken m. spol

miecz

Kopfband sr. spol

miecz

Wickelband sr. spol

miecz

Bug m. spol

3. miecz NAVT.:

miecz

Schwert sr. spol

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits

miedź <rod. ‑edzi, brez mn. > [mjetɕ] SAM. ž. spol KEM.

miedź

Kupfer sr. spol

miedza <rod. ‑dzy, mn. ‑dze> [mjedza] SAM. ž. spol

miedza

Feldrain m. spol

fraza:

tłumaczyć coś komuś jak chłop krowie na miedzy

jdm etw ausführlich und geduldig erklären

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

mielić [mjelitɕ]

mielić → mleć

glej tudi mleć

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli dov. obl. ze‑> [mletɕ] GLAG. preh. glag.

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] GLAG. nepreh. glag.

mleć ozorem [lub językiem] pog.

plappern pog.

I . mierny [mjernɨ] PRID. ur. jez.

mierny

mittelmäßig

II . mierny <rod. ‑nego, mn. ‑ne> [mjernɨ] SAM. m. spol prid. sklan. obl. (ocena)

mierny

mangelhaft

dostać mierny z odpowiedzi

ein „mangelhaft” für die Antworten bekommen

I . miewać <‑wa> [mjevatɕ] GLAG. preh. glag. (mieć od czasu do czasu)

miewać ochotę, bóle, kłopoty

ab und zu [o. hin und wieder] haben

II . miewać <‑wa> [mjevatɕ] GLAG. povr. glag. (czuć się)

miewać

sich tož. fühlen

jak się miewasz?

wie geht es dir?