Prevodi za „nádrž“ v slovarju poljsko » nemški

nadruk <rod. ‑u, mn. ‑i> [nadruk] SAM. m. spol

nadruk

Aufdruck m. spol

kolorowy nadruk na koszulce

bunter Aufdruck auf dem Shirt

nadać [nadatɕ]

nadać dov. obl. od nadawać

glej tudi nadawać

I . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw daj. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl. pog.

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall m. spol pog.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen slabš. pog.

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. povr. glag.

nadawać się do czegoś

sich tož. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

nadal [nadal] PRISL.

nadal

weiter[hin]

nadal

nach wie vor

nadąć [nadoɲtɕ]

nadąć dov. obl. od nadymać

glej tudi nadymać

I . nadymać <‑ma; dov. obl. nadąć> [nadɨmatɕ] GLAG. preh. glag.

nadymać policzki:

nadymać

aufblasen

nadymać

aufpusten pog.

II . nadymać <‑ma; dov. obl. nadąć> [nadɨmatɕ] GLAG. povr. glag.

1. nadymać:

nadymać (wypełniać się powietrzem) (żagle)

sich tož. blähen

2. nadymać fig.:

nadymać (okazywać zły humor) (człowiek)

verdrießlich werden

3. nadymać fig.:

nadymać (być zarozumiałym) (człowiek)

sich tož. aufblähen

nadymać (być zarozumiałym) (człowiek)

sich tož. aufblasen

nadeń [nadeɲ] ur. jez., przest (nad niego)

nadeń

als er

bielszego nadeń nie masz nic pod niebem

nichts auf der Welt ist weißer als das

nader [nader] PRISL. ur. jez.

nader

überaus ur. jez.

nader

äußerst

jest pan nader uprzejmy

Sie sind überaus freundlich

nadir <rod. ‑u, brez mn. > [nadir] SAM. m. spol ASTRON

nadir

Nadir m. spol

nadir

Fußpunkt m. spol

nadto [natto] PRISL.

aż nadto

mehr als genug

nadrząd <rod. ‑rzędu, mn. ‑rzędy> [nadʒont] SAM. m. spol ZOOL.

nadrząd

Überordnung ž. spol

I . nadrzeć <‑rze; pret. ‑rzyj> [nadʒetɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. nadrzeć (zniszczyć coś drąc):

nadrzeć

viel von etw [zer]reißen

nadarła na strzępy wszystkie prześcieradła

sie hat alle Bettlaken in Fetzen gerissen

jako dziecko nadarł kilkanaście par spodni

als Kind sr. spol hat er Dutzende Hosen zerrissen

2. nadrzeć (wydzierać):

nadrzeć

herausreißen [o. nadrzeć rupfen]

nadrzeć pierza na kołdrę

Federn für die Bettdecke rupfen [o. schleißen przest ]

II . nadrzeć <‑rze; pret. ‑rzyj> [nadʒetɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog.

1. nadrzeć:

nadrzeć

viel von etw herausreißen

nadarłam się dzisiaj pierza

ich habe heute viele Federn gerupft [o. geschlissen przest ]

2. nadrzeć (nakrzyczeć się):

nadrzeć

viel [o. lange] schreien

niepotrzebnie nadarła się na dzieci

sie hat die Kinder unnötig angeschrien

naddruk <rod. ‑u, mn. ‑i> [naddruk] SAM. m. spol TIPOGRAF.

naddruk

Überschussexemplar sr. spol

I . nadpruć <‑uje; pret. ‑uj> [natprutɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. (rozpruć)

nadpruć

ein wenig auftrennen

nadpruć rękawy bluzki

die Blusenärmel etwas auftrennen

II . nadpruć <‑uje; pret. ‑uj> [natprutɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

nadpruć

sich tož. ein wenig auftrennen

nadpruć

einreißen

nadpruć

aufgehen

spódnica nadpruła się przy zamku

der Rock m. spol ist am Reißverschluss eingerissen