Prevodi za „pokrzcie“ v slovarju poljsko » nemški

pokrycie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [pokrɨtɕe] SAM. sr. spol

1. pokrycie:

pokrycie (materiał: kołdry, mebla)

Bezug m. spol

pokrycie (kabla)

Verkleidung ž. spol

2. pokrycie (zewnętrzna warstwa):

pokrycie dachowe

Dachhaut ž. spol

pokrycie dachowe

Dach[ein]deckung ž. spol

pokrycie ściany

Wandbelag m. spol

3. pokrycie EKON:

pokrycie

Deckung ž. spol

czek bez pokrycia

ungedeckter Scheck m. spol

minimalne pokrycie

Mindestdeckung ž. spol

[ograniczona] zasada całkowitego pokrycia wydatków przychodami

[begrenztes] Gesamtdeckungsprinzip sr. spol

pokrycie kosztów

Kostendeckung ž. spol

4. pokrycie fig. (podstawa):

obietnice/słowa bez pokrycia

leere Versprechungen ž. spol mn. /Worte ntpl

I . pokręcić <‑ci> [pokreɲtɕitɕ]

pokręcić dov. obl. od kręcić

II . pokręcić <‑ci> [pokreɲtɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. pokręcić:

pokręcić (zniekształcić, powyginać) (drut)

biegen

żeby cię pokręciło!

der Schlag soll dich treffen! pog.

2. pokręcić (pogmatwać):

pokręcić szczegóły

verwechseln

pokręcić szczegóły

vermengen

III . pokręcić <‑ci> [pokreɲtɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. pokręcić:

pokręcić (zawijać się) (włosy)

eindrehen

2. pokręcić pog. (pomieszać się):

coś się komuś pokręciło

jd hat etw verwechselt [o. vermengt]

glej tudi kręcić

I . kręcić <‑ci; pret. ‑ęć> [kreɲtɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. kręcić (obracać):

kręcić gałką/korbą

den Knopf/die Kurbel drehen

kręcić ogonem

mit dem Schwanz wedeln

kręcić nosem

die Nase ž. spol rümpfen

2. kręcić (ucierać):

kręcić ciasto, krem

rühren

kręcić ciasto, krem

schlagen

3. kręcić (zawijać):

kręcić włosy

wickeln

kręcić włosy

Locken drehen

kręcić wąsa

den Bart zwirbeln

kręcić na siebie bat

sich daj. selbst einen Strick drehen

4. kręcić pog. (realizować):

kręcić film

einen Film drehen

II . kręcić <‑ci; pret. ‑ęć> [kreɲtɕitɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos.

1. kręcić < dov. obl. po‑> pog.:

kręci mnie w nosie

es kribbelt mich [o. mir] in der Nase

2. kręcić:

kręcić głową (zaprzeczać)

den Kopf [o. mit dem Kopf] schütteln

kręcić na coś nosem pog.

die Nase über etw tož. rümpfen

3. kręcić pog. (oszukiwać):

kręcić

tricksen pog.

kręcić

schwindeln pog.

III . kręcić <‑ci; pret. ‑ęć> [kreɲtɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. kręcić:

kręcić (wirować) (karuzela, wiatraczek)

sich tož. drehen

kręci mi się w głowie [od czegoś]

mir raucht [o. schwirrt] der Kopf m. spol [von etw]

kręcić się koło kogoś

um jdn herumscharwenzeln slabš. pog.

kręcić się w kółko

sich tož. im Kreis drehen

2. kręcić:

kręcić (siedzieć niespokojnie)

herumzappeln

kręcić (poruszać się niespokojnie)

nervös auf- und abgehen

3. kręcić:

kręcić (układać się w kształt linii falistej) (włosy)

sich tož. wellen

kręcić (układać się w kształt linii falistej) (włosy)

sich tož. locken

4. kręcić (poruszać się gdzieś):

kręcić się po świecie

in der Welt herumreisen [o. herumkommen]

pokrzyczeć [pokʃɨtʃetɕ]

pokrzyczeć dov. obl. od krzyczeć

glej tudi krzyczeć

krzyczeć <‑czy; pret. ‑ycz; dov. obl. krzyknąć> [kʃɨtʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. krzyczeć:

krzyczeć (mówić podniesionym głosem) (człowiek)

schreien

krzyczeć na kogoś (wołać)

jdn anschreien

krzyczeć na kogoś (strofować)

jdn tadeln [o. zurechtweisen]

2. krzyczeć:

krzyczeć (głośno płakać) (niemowlę)

schreien

krzyczeć (głośno płakać) (niemowlę)

kreischen

3. krzyczeć:

krzyczeć (wydawać donośny odgłos) (mewa)

schreien

krzyczeć (człowiek)

brüllen pog.

4. krzyczeć (przyciągać uwagę):

krzyczeć

jdm entgegenschreien

intensywne kolory krzyczą z plakatu

von dem Plakat schreien einem intensive Farben ž. spol mn. entgegen

pokrzywić [pokʃɨvitɕ]

pokrzywić dov. obl. od krzywić

glej tudi krzywić

I . krzywić <‑wi> [kʃɨvitɕ] GLAG. preh. glag. (wyginać)

krzywić nogi, palce

krümmen

krzywić gwóźdź

verbiegen

krzywić usta/twarz

den Mund/das Gesicht verziehen

II . krzywić <‑wi> [kʃɨvitɕ] GLAG. povr. glag.

1. krzywić:

krzywić (ulegać wykrzywieniu) (drut)

sich tož. verbiegen

2. krzywić (robić grymasy):

krzywić

das Gesicht verziehen

krzywić się na kogoś

jdn schief angucken [o. ansehen]

ktoś krzywi się na coś/na myśl o czymś

jdm wird ganz anders [o. schlecht] , wenn er an etw tož. denkt

I . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. pokrzepiać (wzmacniać):

pokrzepiać kogoś czymś

jdn mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwiać):

pokrzepić kogoś czymś

jdn mit etw erfrischen [o. erquicken ur. jez. ]

3. pokrzepiać fig. (pocieszyć):

pokrzepiać kogoś na duchu

jdm Mut einflößen [o. zusprechen]

II . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. pokrzepiać (posilić się):

pokrzepiać się czymś

sich tož. mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwić się):

pokrzepić się czymś

sich tož. mit etw erfrischen [o. erquicken] ur. jez.

3. pokrzepiać (cieszyć się):

pokrzepiać się myślą o czymś

sich tož. am Gedanken an etw tož. laben

pokrowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wce> [pokrovjets] SAM. m. spol

pokrowiec (na sprzęt)

Schoner m. spol

pokrowiec (na instrumenty, broń)

Schutzhülle ž. spol

pokrzywa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [pokʃɨva] SAM. ž. spol BOT.

pokrzywa

Brennnessel ž. spol

poparzyć się pokrzywą

sich tož. an der Brennnessel verbrennen

pokropić [pokropitɕ]

pokropić dov. obl. od kropić

glej tudi kropić

I . kropić <kropi; pret. krop> [kropitɕ] GLAG. preh. glag.

1. kropić < dov. obl. s‑> <[lub po‑]> (polewać):

kropić bieliznę

befeuchten

kropić bieliznę

anfeuchten

2. kropić < dov. obl. za‑> pog. (pić alkohol):

kropić

runterkippen pog.

II . kropić <kropi; pret. krop> [kropitɕ] GLAG. brezos.

lekko kropi

es tröpfelt

III . kropić <kropi; pret. krop dov. obl. s‑> [kropitɕ] GLAG. povr. glag. (polewać się)

kropić się czymś

sich tož. mit etw befeuchten [o. [leicht] bespritzen]

pokrótce [pokruttse] PRISL.

pokrótce

kurz

pokrótce

in [o. mit] ein paar kurzen Worten