Prevodi za „szarego“ v slovarju poljsko » nemški

szaro [ʃaro] PRISL.

1. szaro (na szary kolor):

szaro pomalować

grau

2. szaro (monotonnie):

szaro mijają dni

die Tage vergehen eintönig

3. szaro (ponuro):

zrobiło się szaro

es trübte sich ein

zrobiło się szaro

es ist trübe geworden

szarawo [ʃaravo] PRISL.

szarawo

[leicht] grau

na dworze było szarawo

es graute

szaruga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ʃaruga] SAM. ž. spol

szaruga

Regenwetter sr. spol

szaruga

Sauwetter sr. spol pog.

szary [ʃarɨ] PRID.

1. szary (kolor):

szary papier, koperta

grau

istota szara ANAT.

die graue Substanz

2. szary (przeciętny):

szary obywatel

durchschnittlicher Bürger m. spol

szary obywatel

Otto Normalverbraucher m. spol

szara eminencja

graue Eminenz ž. spol

na szarym końcu

zu allerletzt

szara strefa

[wirtschaftliche] Grauzone ž. spol

3. szary (monotonny):

szary życie

eintönig

szary życie

öde

4. szary (ponury):

szary dzień

trübe

szary dzień

grau

szarża <rod. ‑ży, mn. ‑że> [ʃarʒa] SAM. ž. spol

1. szarża (atak):

szarża

Reiterangriff m. spol

2. szarża (stopień wojskowy):

szarża

Dienstgrad m. spol

szarża

Charge ž. spol

szarfa <rod. ‑fy, mn. ‑fy> [ʃarfa] SAM. ž. spol

szarfa

Schärpe ž. spol

szarak <rod. ‑a, mn. ‑i> [ʃarak] SAM. m. spol

1. szarak ZOOL.:

szarak

Feldhase m. spol

2. szarak fig. (przeciętniak):

szarak

Durchschnittsmensch m. spol

szarawy [ʃaravɨ] PRID.

szarawy

[leicht] grau

szarość <rod. ‑ści, mn. ‑ści> [ʃaroɕtɕ] SAM. ž. spol

1. szarość (szary kolor):

szarość

Grau sr. spol

2. szarość brez mn. fig. (monotonia: otoczenia, dni):

szarość

Eintönigkeit ž. spol

szarość

Monotonie ž. spol

3. szarość brez mn. fig. (brak światła: wieczoru):

szarość

Dämmerung ž. spol

I . szarpać <‑pie> [ʃarpatɕ] GLAG. preh. glag.

1. szarpać < dov. obl. szarpnąć> (ciągnąć):

szarpać za coś

an etw daj. reißen [o. zerren]

szarpać kogoś za włosy/rękaw

jdn an den Haaren/am Ärmel ziehen

zszarpane nerwy

zerrüttete Nerven m. spol mn.

2. szarpać < dov. obl. szarpnąć> (rozdzierać):

szarpać materiał, ubranie

zerreißen

II . szarpać <‑pie dov. obl. szarpnąć> [ʃarpatɕ] GLAG. brezos.

szarpać (wykonywać gwałtowny ruch) (pojazd)

rucken

III . szarpać <‑pie> [ʃarpatɕ] GLAG. povr. glag.

1. szarpać < dov. obl. szarpnąć> (szamotać się):

szarpać

sich tož. herumbalgen pog.

2. szarpać < dov. obl. szarpnąć> (tarmosić):

szarpać się za brodę

sich tož. am Bart zerren

3. szarpać (dokuczać sobie nawzajem):

mąż szarpie się z żoną

der Mann und seine Frau quälen sich gegenseitig

4. szarpać fig. pog. (martwić się):

szarpać

sich tož. herumplagen pog.

5. szarpać fig. pog. (harować):

szarpał się, by utrzymać rodzinę

er schuftete sich ab, um seine Familie zu unterhalten pog.

I . szarzeć <‑eje dov. obl. z‑> [ʃaʒetɕ] GLAG. nepreh. glag.

szarzeć (przybierać szarą barwę) (las, niebo)

grau werden

II . szarzeć <‑eje dov. obl. z‑> [ʃaʒetɕ] GLAG. brezos. (świtać, zmierzchać)

szarzeje

es dämmert

szarada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [ʃarada] SAM. ž. spol

szarada

Scharade ž. spol

szarada

Silbenrätsel sr. spol

szaleć <‑eje> [ʃaletɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. szaleć (wariować):

szaleć

verrückt werden pog.

szaleć z rozpaczy

vor Verzweiflung rasen

2. szaleć pog. (hulać):

szaleć

ausgelassen sein

szaleć

[herum]toben

3. szaleć pog. (przepadać):

szaleć za kimś/czymś

in jdn/etw vernarrt sein

szaleć za kimś/czymś

an jdm/etw einen Narren gefressen haben fig. pog.

4. szaleć pog. (robić nadgorliwie):

szaleć z porządkami/zakupami

es mit der Ordnung/mit den Einkäufen übertreiben

5. szaleć pog. (jeździć z pasją):

szaleć na nartach/drogach

leidenschaftlich Ski fahren/Auto fahren

6. szaleć:

szaleć (przebiegać gwałtownie) (burza, epidemia, powódź)

wüten

szaleć (przebiegać gwałtownie) (burza, epidemia, powódź)

toben

szambo <rod. ‑ba, mn. ‑ba> [ʃambo] SAM. sr. spol

szambo

Faulbehälter m. spol

szarpie SAM.

Geslo uporabnika

szarpie sr. spol MED.

Scharpie ž. spol