Prevodi za „ukończyli“ v slovarju poljsko » nemški

ukończyć <‑czy; pret. ukończ> [ukoj̃tʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

ukończyć

abschließen

ukończyć

vollenden

ukończyć szkołę

die Schule abschließen [o. beenden]

ukończyć studia

ein Studium abschließen [o. absolvieren] [o. beenden]

ukończyć pięćdziesiąt lat

fünfzig Jahre alt werden

ukończyć pięćdziesiąt lat

das fünfzigste Lebensjahr vollenden

ukończenie <rod. ‑ia, brez mn. > [ukoj̃tʃeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

ukończenie

Endphase ž. spol

ukończenie

Schlussphase ž. spol

fraza:

coś jest na ukończeniu

etw ist in der Endphase [o. Schlussphase]

kończyna <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [koj̃tʃɨna] SAM. ž. spol ANAT.

kończyna

Gliedmaße ž. spol

kończyna

Extremität ž. spol

kończyna górna/dolna

obere/untere Extremität

skończyć [skoj̃tʃɨtɕ]

skończyć dov. obl. od kończyć

glej tudi kończyć

I . kończyć <‑czy; pret. kończ> [koj̃tʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. kończyć < dov. obl. s‑> <[lub za‑]> (zakończyć czynność, spożywanie):

kończyć pracę, rozmowę

beenden

kończyć pracę, rozmowę

abschließen

skończyć kawę

den Kaffee austrinken

kończyć coś robić

aufhören, etw zu tun

skończyć trzydziestkę pog.

dreißig werden

począwszy od..., a skończywszy na...

angefangen von ..., einschließlich [o. bis zu] ...

2. kończyć < dov. obl. u‑> (przechodzić pewien etap edukacji):

kończyć [lub s‑] [lub za‑] kurs, szkołę, uniwersytet

abschließen

kończyć [lub s‑] [lub za‑] kurs, szkołę, uniwersytet

beenden

II . kończyć <‑czy; pret. kończ dov. obl. s‑> [koj̃tʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kończyć pog. (kłaść kres):

skończyć ze sobą

seinem Leben ein Ende machen [o. setzen]

skończyć z kimś (zabić)

jdn erledigen [o. umlegen] pog.

skończyć z kimś (zerwać stosunki)

mit jdm Schluss machen

kończyć z piciem

mit dem Trinken aufhören

2. kończyć (osiągnąć pewien stan):

źle skończyć

schlimm [o. böse] enden

III . kończyć <‑czy; pret. kończ dov. obl. s‑ [lub za‑]> [koj̃tʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. kończyć:

kończyć (dobiegać końca) (dzień, termin, urlop)

enden

kończyć (dobiegać końca) (dzień, termin, urlop)

zu Ende sein

świat się kończy!

das gibt‘s doch nicht!

świat nie kończy się na kimś

ohne jdn geht die Welt ž. spol nicht unter

skończyło się znowu tylko na słowach

es waren wieder nur nichts als Worte ntpl

wszystko dobre, co się dobrze kończy preg.

Ende sr. spol gut, alles gut preg.

2. kończyć (urywać się):

tutaj ścieżka się kończy

hier endet der Pfad m. spol

3. kończyć (przybrać obrót):

to się źle skończy!

das wird böse enden!

każda ich kłótnia kończy się jej płaczem

jede ihrer Auseinandersetzungen endet damit, dass sie weint

skończyło się na tym, że...

es endete damit, dass ...

skończyło się na niczym

nichts kam dabei heraus

skończyło się na niczym

es ist ergebnislos geblieben

4. kończyć (wyczerpać się):

kończy mi się gotówka/paliwo

mir geht das Bargeld sr. spol /Benzin sr. spol aus

5. kończyć (być zakończonym):

prawie każdy film romantyczny kończy się happy endem

fast jeder romantische Film m. spol endet mit einem Happy End

impreza skończyła się ogniskiem

die Party ž. spol endete mit einem Lagerfeuer

czyli [tʃɨli] ČLEN.

czyli

beziehungsweise

czyli

das heißt

czyli

also