Prevodi za „zawiodlo“ v slovarju poljsko » nemški

zawiasowo [zavjasovo] PRISL.

zawiasowo ARHIT., TEH.

scharnierartig

zawiasowo ARHIT., TEH.

wie ein Scharnier sr. spol

zawirować [zavirovatɕ]

zawirować dov. obl. od wirować

glej tudi wirować

I . wirować <‑ruje> [virovatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (przepuszczać przez wirówkę)

wirować bieliznę

schleudern

wirować mleko

zentrifugieren

II . wirować <‑ruje> [virovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

wirować (obracać się) (płatki śniegu)

[herum]wirbeln

fraza:

wiruje komuś w głowie

jdm dreht es sich im Kopf

wiruje komuś w głowie

jdm dreht sich tož. der Kopf m. spol

świat wiruje komuś przed oczami

jdm dreht sich alles [o. ist schwindelig]

zawiązek <rod. ‑zku [lub ‑zka], mn. ‑zki> [zavjow̃zek] SAM. m. spol

1. zawiązek BIOL.:

zawiązek

[Frucht]keim m. spol

2. zawiązek fig. ur. jez.:

zawiązek

Keimzelle ž. spol

zawiązek

Ursprung m. spol

zawiązek buntu

Keimzelle des Aufstands

zawiłość <rod. ‑ści, mn. ‑ści> [zaviwoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

zawiłość

Verworrenheit ž. spol

zawiłość

Kompliziertheit ž. spol

zawiłości składniowe

syntaktische Kompliziertheiten ž. spol mn.

zawiasek <rod. ‑ska, mn. ‑ski> [zavjasek] SAM. m. spol pog.

zawiasek

[kleines] Scharnier sr. spol

zawiązać [zavjow̃zatɕ]

zawiązać dov. obl. od zawiązywać

glej tudi zawiązywać

I . zawiązywać <‑zuje; dov. obl. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zawiązywać (wiążąc, łączyć):

zawiązywać

verknüpfen

zawiązywać

verknoten

zawiązywać krawat

eine Krawatte binden

zawiązywać buty

Schuhe binden

zawiązywać komuś oczy

jdm die Augen verbinden

2. zawiązywać (zainicjować):

zawiązywać

gründen

zawiązywać spółkę

eine Gesellschaft gründen

II . zawiązywać <‑zuje; dov. obl. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. BOT.

zawiązywać

ansetzen

III . zawiązywać <‑zuje; dov. obl. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zawiązywać (powstać):

zawiązywać

sich tož. herausbilden

2. zawiązywać BOT.:

zawiązywać

ansetzen

zawiązywać

sich tož. bilden

I . zawierać <‑ra; dov. obl. zawrzeć> [zavjeratɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. zawierać (mieścić w sobie, obejmować):

zawierać

enthalten

zawierać

beinhalten

2. zawierać (ustanawiać):

zawierać umowę

einen Vertrag abschließen

zawierać pokój/kompromis

Frieden/einen Kompromiss schließen

zawierać z kimś znajomość

mit jdm Bekanntschaft schließen

II . zawierać <‑ra; dov. obl. zawrzeć> [zavjeratɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (być elementem czegoś)

zawierać

enthalten sein

zawiesić [zavjeɕitɕ]

zawiesić dov. obl. od zawieszać

glej tudi zawieszać

I . zawieszać <‑sza; dov. obl. zawiesić> [zavjeʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zawieszać (wieszając, umocowywać):

zawieszać obraz, firankę

aufhängen

2. zawieszać (przerywać na jakiś czas, wstrzymywać):

zawieszać obrady

vertagen

zawieszać obrady

unterbrechen

zawieszać obrady

aussetzen

zawieszać głos

innehalten ur. jez.

zawieszać głos

eine kurze Pause machen

3. zawieszać PRAVO:

zawieszać

aufschieben

zawieszać

aussetzen

zawieszać karę

die Strafe zur Bewährung aussetzen

warunek zawieszający

aufschiebende Bedingung ž. spol

zawieszający skutek sprzeciwu [lub powództwa zaskarżającego]

aufschiebende Wirkung ž. spol des Widerspruchs [o. der Anfechtungsklage]

II . zawieszać <‑sza; dov. obl. zawiesić> [zavjeʃatɕ] GLAG. povr. glag. RAČ.

zawieszać (przestać działać) (program komputerowy)

abstürzen

zawieszać (przestać działać) (program komputerowy)

sich tož. aufhängen

komputer zawiesił się

der Computer m. spol ist abgestürzt [o. hat sich aufgehängt]

I . zawiewać <‑wa; dov. obl. zawiać> [zavjevatɕ] GLAG. preh. glag.

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

zuwehen

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

verwehen

śnieg zawiał drogi

der Schnee m. spol verwehte die Wege

II . zawiewać <‑wa; dov. obl. zawiać> [zavjevatɕ] GLAG. nepreh. glag. (wiatr)

zawiewać

aufkommen

zawiewać

wehen

I . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

zawikłać

verwirren

zawikłać

verwickeln

zawikłać

verstricken

II . zawikłać <‑ła> [zavikwatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez.

zawikłać

sich tož. verwickeln

zawikłać

sich tož. verstricken

zawilgły [zavilgwɨ] PRID. ur. jez.

zawilgły

feucht

zawilgły

durchfeuchtet

zawilgłe ubrania

feuchte Kleidung ž. spol

zawisnąć [zavisnoɲtɕ]

zawisnąć dov. obl. od zawisać

glej tudi zawisać

zawisać <‑sa; dov. obl. zawisnąć> [zavisatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zawisać (zostać zawieszonym):

zawisać

hängen

zawisać

aufgehängt werden

zawisnąć na włosku

am seidenen Faden hängen

2. zawisać:

zawisać (zatrzymywać się w locie) (ptak)

schweben

3. zawisać (wisieć):

zawisać

hängen

zawisnąć nad urwiskiem

am Felsvorsprung hängen

4. zawisać (zagrażać):

groźba zawisła nad kimś

jd schwebte in Gefahr

groźba zawisła nad kimś

jd war [von einer Gefahr] bedroht

zawistny [zavistnɨ] PRID. ur. jez.

zawistny

neidisch

zawistny

missgünstig ur. jez.

zawiadamiać <‑ia> [zavjadamjatɕ], zawiadomić [zavjadomitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

zawiadamiać

benachrichtigen

zawiadamiać

verständigen

zawiadamiać kogoś o ślubie/pogrzebie/spotkaniu

jdm eine Hochzeit/eine Beerdigung/ein Treffen bekanntgeben

zawiadowca <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [zavjadoftsa] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

zawiadowca [stacji]

Bahnhofsvorsteher(in) m. spol (ž. spol)