Prevodi za „aushetzen“ v slovarju nemško » poljski

I . a̱u̱s|setzen GLAG. preh. glag.

1. aussetzen (zurücklassen):

aussetzen Kind, Haustier

porzucać [dov. obl. porzucić]

aussetzen Wild

osadzać [dov. obl. osadzić ](zwierzęta na nowym terenie)

2. aussetzen (preisgeben):

jdn/etw einer Gefahr aussetzen daj.

narażać [dov. obl. narazić] kogoś/coś na niebezpieczeństwo

heftigen Vorwürfen ausgesetzt sein

być wystawionym na ostrą krytykę

3. aussetzen (festsetzen):

etw [für etw] aussetzen Belohnung, Preis

wyznaczyć coś [za coś]

etw [für etw] aussetzen Summe

przeznaczyć coś [na coś]

4. aussetzen (eine Pause machen):

aussetzen

robić [dov. obl. z‑] pauzę

[beim Spiel] zwei Runden aussetzen

opuścić dwie kolejki [w grze]

5. aussetzen (unterbrechen):

aussetzen Verhandlung

przerywać [dov. obl. przerwać]

aussetzen Rückzahlung

wstrzymywać [dov. obl. wstrzymać]

6. aussetzen PRAVO:

aussetzen Strafverfolgung

odraczać [dov. obl. odroczyć]

die Strafe wurde zur Bewährung ausgesetzt

kara ž. spol została odroczona do czasu udowodnienia przestępstwa

II . a̱u̱s|setzen GLAG. nepreh. glag.

1. aussetzen (pausieren):

aussetzen

pauzować

[beim Spiel] einmal aussetzen

opuścić kolejkę [w grze]

2. aussetzen (unterbrechen):

ohne auszusetzen

bez przerwy

3. aussetzen:

aussetzen (versagen) (Atmung)

ustać

aussetzen (Herz)

przestać pracować

aussetzen (Motor, Zündung)

przestać działać

4. aussetzen (bemängeln):

an jdm/etw etw auszusetzen haben

mieć komuś/czemuś coś do zarzucenia

daran ist nichts auszusetzen

nic temu nie można zarzucić

III . a̱u̱s|setzen GLAG. povr. glag.

sich einer Gefahr daj. aussetzen

narażać [dov. obl. narazić] się na niebezpieczeństwo

a̱u̱f|hetzen GLAG. preh. glag.

jdn [gegen jdn/etw] aufhetzen

podburzać [dov. obl. podburzyć] kogoś [przeciw komuś/czemuś]

jdn zu Gewalttaten aufhetzen

podburzać kogoś do czynów z użyciem przemocy

a̱u̱s|heben GLAG. preh. glag. irr

1. ausheben (ausschaufeln):

ausheben Grab

wykopywać [dov. obl. wykopać]

ausheben Erde

wybierać [dov. obl. wybrać]

2. ausheben (hochgehen lassen):

ausheben Bande, Schlupfwinkel

wykrywać [dov. obl. wykryć]

die Polizei hat das Verbrechernest ausgehoben

policja ž. spol wykryła gniazdo przestępców

3. ausheben švic. Truppen, Rekruten:

ausheben

zaciągać [dov. obl. zaciągnąć]

a̱u̱s|hecken [ˈaʊshɛkən] GLAG. preh. glag. pog.

aushecken Plan, List:

aushecken

knuć [dov. obl. u‑]

irgendetwas wird hier ausgeheckt

ktoś tutaj coś knuje

a̱u̱s|heilen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. ausheilen:

ausheilen (verschwinden) (Krankheit)

wyleczać [dov. obl. wyleczyć]

ausheilen (verschwinden) (Krankheit)

uleczać [dov. obl. uleczyć]

2. ausheilen:

ausheilen (gesunden) (Wunde)

wygajać [dov. obl. wygoić]

ausheilen (gesunden) (Wunde)

zagajać [dov. obl. zagoić]

a̱u̱s|helfen GLAG. nepreh. glag. irr

[jdm] aushelfen

pomóc [komuś]

jdm [mit etw] aushelfen

poratować kogoś [czymś]

jdm [mit etw] aushelfen

dopomóc komuś [czymś]

sie half ihm mit Werkzeug aus

poratowała go narzędziami

a̱u̱s|heulen GLAG. povr. glag. pog.

sich [bei jdm] ausheulen

wyryczeć się [przed kimś] pog.

das Kind hat sich bei der Mutter ausgeheult

dziecko wypłakało się matce

A̱u̱ssetzen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Aussetzen a. PRAVO (eines Kindes)

porzucenie sr. spol

Aussetzen (eines Verfahrens)

odroczenie sr. spol

ạb|hetzen GLAG. povr. glag. (sich bis zur Erschöpfung beeilen)

abhetzen

strasznie się śpieszyć pog.

gestern habe ich mich so abgehetzt, um den Bus noch zu erreichen

wczoraj strasznie się śpieszyłem, żeby jeszcze zdążyć na autobus

völlig abgehetzt sein

być zupełnie wykończonym pog.

I . a̱u̱s|kotzen GLAG. preh. glag. pog.

1. auskotzen (erbrechen):

auskotzen

wyrzygiwać [dov. obl. wyrzygać ]slabš. pog.

auskotzen

zwymiotować

2. auskotzen fig (aussprechen):

auskotzen

wyrzucać [z siebie] [dov. obl. wyrzucić]

ein Problem auskotzen

wyrzucić [z siebie] problem

II . a̱u̱s|kotzen GLAG. povr. glag. pog. (sich übergeben)

auskotzen

wyrzucać [dov. obl. wyrzucić] z siebie złość

auskotzen

wyżalać [dov. obl. wyżalić] się

ich habe mich bei meinem Chef ausgekotzt fig

wyżaliłem się swojemu szefowi

a̱u̱s|nutzen [ˈaʊsnʊtsən] GLAG. preh. glag. bes. sevnem., a̱u̱s|nützen [ˈaʊsnʏtsən] GLAG. preh. glag. južnem., avstr., švic.

1. ausnutzen (ausbeuten):

ausnutzen Arbeitskräfte

wyzyskiwać

ausnutzen Freunde

wykorzystywać [dov. obl. wykorzystać]

sie hat ihn/seine Gutmütigkeit schamlos ausgenutzt

bezwstydnie wykorzystała go/jego dobroć

man hat seine persönliche Notlage ausgenutzt

wykorzystano jego osobistą trudną sytuację

2. ausnutzen (sich zunutze machen):

ausnutzen Wetter, Zeit, Situation

wykorzystywać [dov. obl. wykorzystać]

ausnutzen Angebot

korzystać [dov. obl. s‑]

du sollst diese Gelegenheit ausnutzen

powinieneś skorzystać z tej okazji

a̱u̱s|putzen GLAG. preh. glag.

ausputzen

wyczyszczać [dov. obl. wyczyścić]

ausputzen

oczyszczać [dov. obl. oczyścić]

a̱u̱s|sitzen GLAG. preh. glag. irr pog.

aussitzen Problem, Schwierigkeiten:

aussitzen

przeczekiwać [dov. obl. przeczekać]