Prevodi za „bail“ v slovarju nemško » poljski

Bạll <‑[e]s, Bälle> [bal, pl: ˈbɛlə] SAM. m. spol

1. Ball (Spielzeug, Sportgerät):

Ball

piłka ž. spol

Ball spielen

grać [dov. obl. za‑] w piłkę

am Ball bleiben/sein (Spieler)

utrzymywać [dov. obl. utrzymać] się/być przy piłce

am Ball bleiben/sein fig

pozostawać [dov. obl. pozostać] w grze fig

am Ball bleiben/sein (sich nicht abbringen lassen)

trzymać rękę na pulsie fig

Müller ist am Ball

Müller trzyma rekę na pulsie fig

2. Ball (runder Gegenstand):

Ball

kula ž. spol

3. Ball (Tanzfest):

Ball

bal m. spol

Bai̱ <‑, ‑en> [baɪ] SAM. ž. spol

Bai

zatoka ž. spol morska

Bei̱l <‑[e]s, ‑e> [baɪl] SAM. sr. spol

1. Beil (Werkzeug):

Beil

topór m. spol

2. Beil (Fallbeil):

Beil

gilotyna ž. spol

I . bạld <eher, am ehesten> [balt] PRISL.

1. bald (in Kürze):

bald

wkrótce

bald

zaraz

so bald wie möglich

tak szybko, jak to możliwe

bald darauf

zaraz potem

bis bald!

na razie! pog.

2. bald (schnell):

bald

szybko

nicht so bald

nie tak szybko

wird’s bald? pog.

ale już! pog.

wird’s bald? pog.

no, szybko! pog.

wird’s bald? pog.

długo jeszcze?! pog.

3. bald pog. (fast):

bald

prawie

bald wäre er hingefallen

omal nie upadł

4. bald pog. (endlich):

bald

wreszcie a. iron.

bald

już

wirst du wohl bald ruhig sein?

uspokoisz się wreszcie?

II . bạld [balt] VEZ. ur. jez. (einmal)

bald ..., bald ...

raz..., raz [lub innym razem] ...

bald regnet es, bald schneit es

raz pada deszcz, raz śnieg

bald hier, bald da

to tu, to tam pog.

I . ba̱r [baːɐ̯] PRID.

1. bar (in Geldscheinen oder Münzen):

bar Zahlungsverkehr

gotówkowy

bares Geld

gotówka ž. spol

in bar

w gotówce

[Verkauf] nur gegen bar

[sprzedaż ž. spol ] tylko za gotówkę

zahlbar in bar ohne Abzug

płatne gotówką bez potrąceń

etw für bare Münze nehmen fig

brać [dov. obl. wziąć] coś za dobrą monetę fig

2. bar (rein, pur):

bar Zufall

czysty

bar Unsinn

oczywisty

3. bar ur. jez. (ohne):

bar

pozbawiony

bar jeglicher Würde

pozbawiony wszelkiej godności ur. jez.

II . ba̱r [baːɐ̯] PRISL.

bar

gotówkowo

etw [in] bar bezahlen

płacić [dov. obl. za‑] za coś gotówką

bạsspren. pravopis [bas] PRISL. pog., bạßst. pravopis PRISL. pog.

ich bin bass erstaunt

jestem nieźle zdziwiony pog.

ba̱t [baːt] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

bat pret. von bitten

glej tudi bitten

I . bịtten <bittet, bat, gebeten> [ˈbɪtən] GLAG. preh. glag.

1. bitten (ersuchen):

bitten

prosić [dov. obl. po‑]

jdn um etw bitten

prosić kogoś o coś

darf ich Sie um das Brot bitten?

czy mogę pana/panią prosić o chleb?

jdn bitten etw zu tun

prosić kogoś, by coś zrobił

ich hatte ihn gebeten zu warten

poprosiłem go, żeby poczekał

sich gerne bitten lassen

lubić się prosić

er lässt sich nicht lange bitten

on nie da się długo prosić

[aber] ich bitte Sie ...

[ależ] ja pana/panią proszę...

2. bitten (einladen):

jdn zum Abendessen bitten

zapraszać [dov. obl. zaprosić] kogoś na kolację

3. bitten (bestellen):

jdn zu sich bitten

prosić [dov. obl. po‑] kogoś do siebie

darf ich Sie in mein Büro bitten?

czy mogę pana/panią prosić do mojego biura?

II . bịtten <bittet, bat, gebeten> [ˈbɪtən] GLAG. nepreh. glag.

1. bitten (höflich auffordern):

darf ich um Ihre Aufmerksamkeit bitten?

czy mogę prosić o państwa uwagę?

er bat um Geduld/Verzeihung

prosił o cierpliwość/wybaczenie

darf ich bitten? (beim Tanzen)

czy mogę prosić?

es wird gebeten nicht zu rauchen form (als Hinweis)

prosimy nie palić

es wird gebeten nicht zu rauchen (als Schildinschrift)

uprasza się o niepalenie form

wenn ich bitten darf! (auffordernd)

jeśli mogę prosić!

wenn ich bitten darf! (befehlend)

jeśli łaska ž. spol !

ich muss doch sehr bitten! (schockiert)

wypraszam sobie!

2. bitten (flehen):

um Gnade bitten

dopraszać się łaski

3. bitten (hereinbitten):

ich lasse bitten!

proszę niech wejdzie [lub wejdą] !

bạff [baf] PRID. pog.

baff sein

być zdumionym

bạnd [bant] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

band pret. von binden

glej tudi binden

I . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. preh. glag.

1. binden (zusammenbinden, fesseln):

binden Gefangenen, Hände

wiązać [dov. obl. z‑]

jdn an Händen und Füßen binden

związać komuś ręce i nogi

mir sind die Hände gebunden fig

mam związane ręce fig

2. binden (aneinander befestigen):

binden Kranz, Strauß, Besen

wiązać [dov. obl. z‑]

etw zu etw binden

związać coś w coś

Haare zu einem Zopf binden

związać włosy w warkocz

Fichtenzweige zu Kränzen binden

wiązać gałązki świerku w wieńce

3. binden (anbinden, befestigen):

jdn/etw [mit etw] an etw tož. binden Boot, Gefangenen

przywiązać kogoś/coś [czymś] do czegoś

einen Menschen mit einer Leine an einen Baum binden

przywiązać człowieka sznurem do drzewa

4. binden (zubinden):

binden Schleife, Schnürsenkel

zawiązywać [dov. obl. zawiązać]

kannst du mir bitte die Schürze hinten binden?

możesz mi proszę zawiązać z tyłu fartuch?

etw um etw binden Krawatte

zawiązać coś na czymś

ein Tuch um den Kopf binden

zawiązać chustkę na głowie

5. binden (herstellen):

ein Fass binden

pobijać beczkę

6. binden (verpflichten):

jdn [an etw tož.] binden

zobowiązywać [dov. obl. zobowiązać] kogoś [do czegoś]

mein Versprechen bindet mich

jestem zobowiązany obietnicą

mein Versprechen bindet mich

wiąże mnie obietnica ž. spol fig

ein Vertrag bindet immer beide Seiten

umowa ž. spol zobowiązuje zawsze obie strony

eine bindende Zusage machen

dawać [dov. obl. dać] wiążące przyrzeczenie fig

7. binden (eine Gefühlsbindung schaffen):

binden

wiązać

binden

jednoczyć

es bindet mich nichts mehr an diese Stadt

nic już nie wiąże mnie z tym miastem fig

8. binden:

binden KEM., PHYS, GASTR. Soße

wiązać

Gaswolken mit einem Wasservorhang binden

neutralizować chmury gazu zasłoną wodną

9. binden (anlegen):

Kapital binden

inwestować kapitał

10. binden (mit einem Einband versehen):

binden Buch

oprawiać [dov. obl. oprawić]

11. binden LIT.:

Wörter durch einen Rheim binden

ułożyć słowa w rym

in gebundener Rede

wierszem

II . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. nepreh. glag.

binden

wiązać

binden

spajać [dov. obl. spoić]

dieser Klebstoff bindet gut

ten klej m. spol dobrze wiąże

III . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. povr. glag.

1. binden (eine Beziehung eingehen):

sich [an jdn] binden

wiązać [dov. obl. z‑] się [z kimś] fig

ich möchte mich momentan nicht binden

nie chciałbym się teraz [z nikim] wiązać fig

2. binden (sich verpflichten):

binden

zobowiązać się