Prevodi za „bráðum“ v slovarju nemško » poljski

I . brau̱n [braʊn] PRID.

1. braun:

braun Haar, Haarfarbe

ciemny

braun Pullover

brązowy

braun Augen

piwny

2. braun (dunkelhäutig):

braun Hautfarbe

o ciemnej karnacji

3. braun (sonnengebräunt):

braun Mensch

opalony

braun werden

opalić się

4. braun slabš. (nationalsozialistisch):

braun

narodowosocjalistyczny

II . brau̱n [braʊn] PRISL.

braun streichen:

braun

na brązowo

braun [gebrannt]

[opalony] na brązowo

brạnden [ˈbrandən] GLAG. nepreh. glag. (Wellen)

an [o. gegen] etw branden

rozbijać się o coś

brạndig PRID. PRISL.

1. brandig (brenzlig):

brandig

przypalony

es riecht brandig

czuć spaleniznę [lub spalenizną]

2. brandig MED.:

brandig Gewebe

gangrenowaty

brandig Gewebe

zgorzelinowy

3. brandig (von Brand befallen):

brandig Getreide

zaatakowany przez śnieć

I . bra̱ch [braːx] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

brach pret. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRID.

brach

leżący odłogiem

glej tudi brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. preh. glag. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [dov. obl. z‑]

brechen Brot

przełamywać [dov. obl. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pog.

sich daj. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pog.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [dov. obl. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [dov. obl. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [dov. obl. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [dov. obl. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [dov. obl. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [dov. obl. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [dov. obl. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen ur. jez. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [dov. obl. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [dov. obl. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [dov. obl. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. nepreh. glag. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [dov. obl. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [dov. obl. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce sr. spol mi się kraje

auf Biegen und Brechen pog.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pog.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [dov. obl. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [dov. obl. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pog.

5. brechen +haben pog. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [dov. obl. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. povr. glag. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [dov. obl. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [dov. obl. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [dov. obl. odbić] się

Brau̱e <‑, ‑n> [ˈbraʊə] SAM. ž. spol

Braue

brew ž. spol

Brau̱t <‑, Bräute> [braʊt, pl: ˈbrɔɪtə] SAM. ž. spol

1. Braut (am Hochzeitstag):

Braut

panna ž. spol młoda

2. Braut (Verlobte):

Braut

narzeczona ž. spol

3. Braut pog. (Mädchen):

Braut

laska ž. spol fig pog.

bra̱vo! [ˈbraːvo] MEDM.

bravo!

brawo!

Brau̱n <‑s, ‑> [braʊn] SAM. sr. spol

Braun

brąz m. spol

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] GLAG. preh. glag.

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [dov. obl. u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [dov. obl. u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] GLAG. nepreh. glag.

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [dov. obl. u‑] się

braten (im Backofen)

piec [dov. obl. u‑] się

brau̱en [ˈbraʊən] GLAG. preh. glag.

1. brauen (Bier herstellen):

brauen

warzyć

2. brauen pog. (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [dov. obl. przyrządzić]

Bravour <‑, brez mn. > [bra​ˈvuːɐ̯] SAM. ž. spol ur. jez.

1. Bravour (Meisterschaft):

Bravour

wirtuozeria ž. spol

etw mit Bravour tun (meisterhaft)

wykonać coś po mistrzowsku

etw mit Bravour bestehen

zdać coś śpiewająco

2. Bravour:

Bravour (Kühnheit)

brawura ž. spol

Bravour (eines Soldaten)

dzielność ž. spol

etw mit Bravour tun (mit Kühnheit)

robić [dov. obl. z‑] coś z brawurą