Prevodi za „gelaß“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Verlạsspren. pravopis <‑es, brez mn. > [fɛɐ̯​ˈlas] SAM. m. spol, Verlạßst. pravopis SAM. m. spol <‑sses, brez mn. >

auf jdn/etw ist [kein] Verlass

na kimś/czymś [nie] można polegać

gelạng [gə​ˈlaŋ] GLAG. nepreh. glag.

gelang pret. von gelingen

glej tudi gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] GLAG. nepreh. glag. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka ž. spol

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

I . blạsspren. pravopis [blas] PRID. PRISL., blạßst. pravopis PRID. <blasser [o. blässer], blasseste [o. blässeste]>

1. blass (bleich, hell):

blass Gesicht, Haut, Farbe

blady

blass werden

zblednąć

blass werden

robić [dov. obl. z‑] się bladym

2. blass (schwach):

blass Ahnung, Licht, Schein

słaby

blass Ahnung, Licht, Schein

blady

blass Hoffnung

wątły

blass Erinnerung

mglisty

keinen blassen Schimmer haben

nie mieć zielonego pojęcia

3. blass (nichtssagend):

blass

nijaki

blass Ausdruck

banalny

II . blạsspren. pravopis [blas] PRID. PRISL., blạßst. pravopis PRISL. <blasser [o. blässer], am blassesten [o. blässesten]>

blass aussehen:

blass

blado

Ạnlasspren. pravopis <‑es, Anlässe> [ˈanlas, pl: ˈanlɛsə] SAM. m. spol, Ạnlaßst. pravopis SAM. m. spol <‑sses, Anlässe>

1. Anlass:

Anlass (Grund)

powód m. spol

Anlass (Ursache)

przyczyna ž. spol

keinen Anlass haben sich zu freuen

nie mieć powodu, żeby się cieszyć

keinen Anlass zur Freude haben

nie mieć powodu do radości

das gibt Anlass zur Sorge

to daje powód do zmartwienia

etw zum Anlass nehmen etw zu tun

skorzystać z okazji, aby coś uczynić...

aus gegebenem Anlass

w związku z [zaistniałą sytuacją]...

aus gegebenem Anlass

w związku z tym, że...

2. Anlass (Gelegenheit):

Anlass

okazja ž. spol

Anlass

sposobność ž. spol

bei diesem Anlass

przy tej okazji

ein willkommener Anlass

miła okazja

dem Anlass entsprechend

stosownie do okazji

jdm Anlass geben zu ...

dać komuś powód do...

beim geringsten Anlass

przy pierwszej lepszej okazji

3. Anlass švic. (Veranstaltung):

ein festlicher Anlass sein

być uroczystym dniem

Erlạsspren. pravopis <‑es, ‑e [o. A: Erlässe]> [ɛɐ̯​ˈlas] SAM. m. spol, Erlạßst. pravopis SAM. m. spol <‑sses, ‑sse [o. A: Erlässe]>

1. Erlass (Verordnung):

Erlass

rozporządzenie sr. spol

Erlass

zarządzenie sr. spol

2. Erlass brez mn. (das Herausgeben: eines Gesetzes):

Erlass

wydanie sr. spol

Erlass

ogłoszenie sr. spol

Erlass des Urteils

wydanie wyroku

3. Erlass brez mn.:

Erlass (das Erlassen: einer Strafe, von Schulden)

umorzenie sr. spol

Erlass (das Erlassen: einer Strafe, von Schulden)

zwolnienie sr. spol

Erlass (das Erlassen: einer Strafe, von Schulden)

darowanie sr. spol

Erlass (von Sünden)

odpuszczenie sr. spol

Erlass der Freiheitsstrafe

darowanie kary pozbawienia wolności

Ạblasspren. pravopis <‑es, Ablässe> [ˈaplas, pl: ˈaplɛsə] SAM. m. spol

Ablass SAM. m. spol <‑sses, Ablässe>:

Ablass REL., REL.

odpust m. spol

gelö̱st [gə​ˈløːst] PRID.

gelöst Person, Atmosphäre:

gelöst

swobodny

gelöst

odprężony

I . gela̱den [gə​ˈlaːdən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

geladen pp von laden

II . gela̱den [gə​ˈlaːdən] PRID. pog. (zornig)

auf jdn/etw geladen sein

być wkurzonym na kogoś/coś pog.

eine geladene Atmosphäre

podminowana atmosfera ž. spol

glej tudi laden

I . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] GLAG. preh. glag.

1. laden (verladen) Fracht:

etw [auf den Lkw] laden

ładować [dov. obl. za‑] coś [na ciężarówkę]

(von einem Transportmittel nehmen) etw aus dem Auto laden

wyładowywać [dov. obl. wyładować] coś z samochodu

die Koffer in das/aus dem Auto laden

wkładać [dov. obl. włożyć] walizki do/wyjmować [dov. obl. wyjąć] walizki z samochodu

die Kisten aus dem Laster laden

wyładować skrzynie z ciężarówki

voll geladen

z pełnym ładunkiem

geladen haben pog. (betrunken sein)

być pijanym

zu viel geladen haben

wypić za dużo

er hat wieder schwer geladen iron. pog.

znowu za dużo wypił

2. laden (aufbürden):

Verantwortung auf sich tož. laden

obarczać [dov. obl. obarczyć] się odpowiedzialnością

alle Schuld auf sich laden

brać [dov. obl. wziąć] na siebie całą winę

eine Menge Schulden auf sich laden

obciążyć się wieloma długami

sich daj. etw auf den Hals laden

podejmować [dov. obl. podjąć] się czegoś

sich daj. etw auf den Hals laden

brać [dov. obl. wziąć] coś na swoje barki

3. laden ur. jez. (einladen):

jdn [zu einem Empfang] laden

zapraszać [dov. obl. zaprosić] kogoś [na przyjęcie]

die geladenen Gäste

zaproszeni goście m. spol mn.

4. laden PRAVO (vorladen):

laden Zeugen

wzywać [dov. obl. wezwać]

5. laden (Munition einlegen):

laden Pistole

ładować [dov. obl. za‑]

pass auf, die Waffe ist geladen

uważaj, broń ž. spol jest naładowana

6. laden (mit Strom versehen, aufladen):

laden ELEK., PHYS Batterie

ładować [dov. obl. na‑]

die Elektrode ist positiv/negativ geladen

elektroda ž. spol jest naładowana dodatnio/ujemnie

ich habe die Akkus wieder geladen

naładowałem [lub doładowałem] baterie

geladen sein pog.

być wkurzonym pog.

sieh dich vor, er ist heute total geladen pog.

uważaj, on jest dzisiaj bardzo wkurzony

7. laden RAČ.:

laden Programm, Datei

wczytywać [dov. obl. wczytać]

laden Programm, Datei

ładować [dov. obl. za‑]

II . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] GLAG. nepreh. glag.

1. laden (Munition einlegen):

selbsttätig laden

ładować automatycznie

2. laden ELEK., PHYS:

das Ladegerät lädt noch

ładowarka ž. spol jeszcze ładuje

3. laden RAČ.:

laden

ładować [dov. obl. za‑]

automatisches Laden

ładowanie sr. spol automatyczne

laden und starten

załadować i uruchomić

gela̱u̱nt [gə​ˈlaʊnt] PRID.

gut/schlecht [o. übel] gelaunt sein

być w dobrym/złym humorze

A̱u̱slasspren. pravopis <‑es, Auslässe> SAM. m. spol

Auslass SAM. m. spol <‑sses, Auslässe>:

Auslass TEH., TEH.

wypływ m. spol

Auslass TEH., TEH.

wylot m. spol

Auslass TEH., TEH.

wydech m. spol

E̱i̱nlasspren. pravopis <‑es, Einlässe> [ˈaɪnlas] SAM. m. spol, E̱i̱nlaßst. pravopis SAM. m. spol <‑sses, Einlässe>

1. Einlass brez mn. (Zutritt):

Einlass

wstęp m. spol

Einlass ab 19 Uhr

wstęp od godziny dziewiętnastej

Einlass finden

zostać dopuszczonym

sich daj. Einlass in etw verschaffen

załatwić sobie zezwolenie na wstęp [do jakiegoś miejsca]

2. Einlass (Eingangstür):

Einlass

drzwi mn. wejściowe

3. Einlass TEH.:

Einlass

wlot m. spol

Einlass

wpust m. spol

Gela̱ge <‑s, ‑> [gə​ˈlaːgə] SAM. sr. spol

Gelage

biesiada ž. spol

Gẹlse <‑, ‑n> [ˈgɛlzə] SAM. ž. spol avstr. (Stechmücke)

Gelse

komar m. spol

I . gẹlten <gilt, galt, gegolten> [ˈgɛltən] GLAG. nepreh. glag.

1. gelten:

gelten (gültig sein)

być ważnym

gelten (Gesetz, Vorschrift)

obowiązywać

gelten (Zahlungsmittel)

mieć wartość

die Wette gilt!

zakład stoi!

das gilt nicht!

to jest nieważne!

das gilt nicht!

to się nie liczy!

etw gelten lassen

aprobować [dov. obl. za‑] coś

Einwände gelten lassen

uznawać [dov. obl. uznać] zarzuty

2. gelten (bestimmt sein):

jdm/einer Sache gelten (Aufmerksamkeit)

skupiać [dov. obl. skupić] się na kimś/czymś

jdm/einer Sache gelten (Attentat, Schuss)

być wymierzonym przeciwko komuś/czemuś

der Anschlag galt dem Präsidenten

ten zamach m. spol był skierowany przeciw prezydentowi

3. gelten (sich beziehen):

für jdn/für etw gelten (Aussage)

dotyczyć kogoś/czegoś

und das gilt auch für dich

to odnosi się także do ciebie

die Beschränkung gilt auch für Mitglieder

to ograniczenie sr. spol dotyczy także członków

4. gelten (angesehen werden):

als zuverlässig gelten (Person)

mieć opinię [lub uchodzić za] człowieka rzetelnego

es gilt als sicher, dass ...

to pewne, że...

II . gẹlten <gilt, galt, gegolten> [ˈgɛltən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

viel/wenig gelten (Meinung)

mieć duże/niewielkie znaczenie

Gelụ̈st <‑[e]s, ‑e> SAM. sr. spol ur. jez.

Gelüst

chęć ž. spol

Gelüst

zachcianka ž. spol pog.

Gelüst nach Speisen

chęć na jedzenie

sexuelle Gelüste

żądza ž. spol ur. jez.

gẹllen [ˈgɛlən] GLAG. nepreh. glag.

1. gellen:

gellen (dröhnen) (Ruf, Stimme)

brzmieć [dov. obl. za‑] przeraźliwie

ein Schrei gellte durch die Stille der Nacht

krzyk m. spol rozdarł ciszę nocy

2. gellen (nachhallen):

gellen

rozbrzmiewać [dov. obl. rozbrzmieć] echem

Gelach SAM.

Geslo uporabnika

Gelach sr. spol

babrzysko sr. spol

Gelach sr. spol

bobrowisko sr. spol