Prevodi za „letné“ v slovarju nemško » poljski

lẹtzte(r, s) [ˈlɛtstə, -tɐ, -təs] PRID.

1. letzte (am Ende befindend, erfolgend):

letzte

ostatnia(-i, -e)

die letzte Gelegenheit

ostatnia okazja ž. spol

sein letztes Geld

jego ostatnie pieniądze m. spol mn.

beim letzten Mal

ostatnim razem

ich sage es dir zum letzten Mal: ...

mówię ci po raz ostatni:...

auf dem letzten Platz liegen

zajmować [dov. obl. zająć] ostatnie miejsce

mein letzter Wille

moja ostatnia wola ž. spol

die letzten Dinge

sprawy ž. spol mn. ostateczne

2. letzte (eine Folge beschließend):

letzte

ostatnia(-i, -e)

als Letzter/Letzte ankommen

przychodzić [dov. obl. przyjść] jako ostatni/ostatnia

als Letzter weggehen/fertig werden

wychodzić [dov. obl. wyjść] /kończyć [dov. obl. s‑] jako ostatni

du bist der Letzte, dem ich es sagen würde

jesteś ostatnią osobą, której bym to powiedział

der Letzte des Monats

ostatni dzień m. spol miesiąca

die Letzten werden die Ersten sein preg.

ostatni będą pierwszymi preg.

den Letzten beißen die Hunde preg.

ten, który jest ostatni, ponosi konsekwencje

3. letzte (vorige, neueste):

letzte

ubiegły

letztes Jahr

ubiegły rok m. spol

in letzter Zeit

w ostatnim czasie

in letzter Zeit

ostatnio

der letzte Schrei

ostatni krzyk m. spol [mody]

4. letzte (oberste):

im letzten Stock

na ostatnim piętrze

5. letzte (schlecht) slabš. pog.:

der letzte Schuft

skończony drań m. spol pog.

der letzte Dreck

najgorszy syf m. spol slabš. pog.

er ist der letzte Mensch

on jest okropnym człowiekiem

I . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. preh. glag.

etw an [o. gegen] etw tož. lehnen

opierać [dov. obl. oprzeć] coś o coś

II . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. nepreh. glag. (gelehnt sein)

an etw daj. lehnen

być opartym o coś

III . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. povr. glag.

sich an [o. gegen] jdn/etw lehnen

opierać [dov. obl. oprzeć] się o kogoś/coś

sich aus dem Fenster lehnen

wychylać [dov. obl. wychylić] się z okna

da hat er sich zu weit aus dem Fenster gelehnt fig

za bardzo się wychylił fig

le̱i̱nen [ˈlaɪnən] PRID.

leinen Tuch, Gewand:

leinen

lniany

I . lẹrnen [ˈlɛrnən] GLAG. preh. glag.

1. lernen (sich Wissen aneignen, sich einprägen):

etw lernen

uczyć [dov. obl. na‑] się czegoś

Autofahren lernen

uczyć się jazdy samochodem

Fertigkeit lernen

nabywać [dov. obl. nabyć] wprawy

Mathe lernen

uczyć się matematyki

Schreibmaschine lernen

uczyć się pisać na maszynie

Spanisch/Sprache lernen

uczyć się hiszpańskiego/języka

schwimmen/tanzen lernen

uczyć się pływać/tańczyć

lesen/kochen lernen

uczyć się czytać/gotować

etw auswendig lernen

uczyć się czegoś na pamięć

von dem kannst du noch etwas lernen

od niego możesz się jeszcze czegoś nauczyć

lernen sich zu beherrschen

ćwiczyć opanowanie

der lernt’s nie [o. der wird es nie lernen]

on nigdy tego nie pojmie

das will gelernt sein

tego trzeba się nauczyć

gelernt ist [eben] gelernt preg.

nauka ž. spol nie poszła w las preg.

2. lernen (Erfahrung sammeln):

aus seinen Fehlern lernen

uczyć się na własnych błędach

mancher lernt’s nie pog.

na głupotę nie ma lekarstwa pog.

3. lernen (eine Ausbildung machen):

lernen Beruf, Handwerk

odbywać [dov. obl. odbyć] praktykę

Friseur lernen/ Schreiner

odbywać praktykę jako fryzjer(ka)/stolarz

etw bei/von jdm lernen

uczyć [dov. obl. na‑] się czegoś u kogoś/od kogoś

was haben Sie gelernt?

czego się pan nauczył?

II . lẹrnen [ˈlɛrnən] GLAG. nepreh. glag. (Wissen, Kenntnisse erwerben)

lernen

uczyć się

für die Prüfung lernen

uczyć się do egzaminu

ich muss noch für die Prüfung lernen

muszę się jeszcze pouczyć do egzaminu

sie lernt gerne

ona chętnie się uczy [lub lubi się uczyć]

glej tudi gelernt

gelẹrnt PRID.

gelernt Bäcker, Friseurin:

gelernt

wykwalifikowany

gelernte Arbeiter beschäftigen

zatrudniać [dov. obl. zatrudnić] wykwalifikowanych robotników

leta̱l [le​ˈtaːl] PRID. MED.

letal

letalny

Lẹtte (Lẹttin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈlɛtə] SAM. m. spol (ž. spol)

Lette (Lẹttin)

Łotysz(ka) m. spol (ž. spol)

Le̱hne <‑, ‑n> [ˈleːnə] SAM. ž. spol

Lehne (Armlehne)

poręcz ž. spol

Lehne (Rückenlehne)

oparcie sr. spol

le̱u̱gnen [ˈlɔɪgnən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

etw leugnen

przeczyć [dov. obl. za‑] czemuś

es ist nicht zu leugnen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

Lẹtter <‑, ‑n> [ˈlɛtɐ] SAM. ž. spol

1. Letter (Druckbuchstabe):

Letter

litera ž. spol drukowana

2. Letter TIPOGRAF. (Drucktype):

Letter

czcionka ž. spol

Lẹtzte(s) SAM. sr. spol dekl wie prid. (äußerst)

bis aufs Letzte

co do jednego

bis aufs Letzte

do końca

etw bis ins Letzte kennen

znać coś bardzo dokładnie

bis zum Letzten gehen

iść [dov. obl. pójść] do końca

das ist ja wohl das Letzte!

to szczyt m. spol bezczelności!

sein Letztes geben

dawać [dov. obl. dać] z siebie wszystko

aus jdm das Letzte herausholen (jdm hohe Leistungen abverlangen)

dać komuś wycisk pog.

Le̱i̱nen <‑s, ‑> [ˈlaɪnən] SAM. sr. spol

Leinen (Faser)

włókno sr. spol lniane

Leinen (Gewebe)

płótno sr. spol

aus Leinen

z płótna

in Leinen gebunden Buch

oprawiony w płótno

Lẹrnen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Lernen

uczenie sr. spol się

rechnerunterstütztes Lernen

nauka ž. spol wspierana komputerowo

Lẹrner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) LINGV.

Lerner(in)

uczący(-a) m. spol(ž. spol) się

Lerner(in)

uczeń(uczennica) m. spol (ž. spol)

lẹtztens [ˈlɛtstəns] PRISL.

1. letztens (kürzlich):

letztens

ostatnio

2. letztens (abschließend):

fünftens und letztens

wreszcie po piąte

lẹtztere(r, s) PRID.

letztere

ostatnia(-i, -e)

ich habe Letzteres [o. das Letztere] akustisch nicht verstanden

nie usłyszałem tego, co powiedziałeś na końcu

Leine SAM.

Geslo uporabnika

jdn an der kurzen Leine führen/halten/haben pog. idiom. fraza

trzymać kogoś krótko

jdm die Leine lockern pog. idiom. fraza

popuścić komuś cugli

jdn an die Leine legen pog. idiom. fraza

brać kogoś w karby