Prevodi za „verdummbeuteln“ v slovarju nemško » poljski

I . verdụmmen* GLAG. preh. glag.

verdummen

ogłupiać [dov. obl. ogłupić]

II . verdụmmen* GLAG. nepreh. glag. +sein

verdummen

głupieć [dov. obl. z‑]

I . verdụnkeln* GLAG. preh. glag.

1. verdunkeln (Lampen ausmachen oder bedecken):

verdunkeln Fenster, Zimmer

zaciemniać [dov. obl. zaciemnić]

2. verdunkeln (verdüstern):

verdunkeln

przyciemniać [dov. obl. przyciemnić]

die Wolken verdunkeln den Himmel

chmury ž. spol mn. przesłaniają niebo

3. verdunkeln PRAVO:

verdunkeln Straftat

tuszować [dov. obl. za‑]

II . verdụnkeln* GLAG. povr. glag.

der Himmel hat sich plötzlich verdunkelt

niebo sr. spol nagle zaciągnęło się [chmurami]

seine Miene verdunkelte sich plötzlich fig

jego twarz ž. spol zachmurzyła [lub zasępiła] się nagle fig

verdụften* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verduften:

verduften (seinen Duft verlieren) (Parfüm)

zwietrzeć

2. verduften pog.:

verduften (sich entfernen) (Person)

ulotnić się pog.

verdụnsten* GLAG. nepreh. glag. +sein

verdunsten

parować [dov. obl. wy‑]

verdụrsten* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verdursten (in der Wüste):

verdursten

umierać z pragnienia

2. verdursten pog. (sehr durstig sein):

[fast] verdursten

konać z pragnienia pog.

vere̱i̱teln* [fɛɐ̯​ˈaɪtəln] GLAG. preh. glag.

vereiteln Plan, Attentat:

vereiteln

udaremniać [dov. obl. udaremnić]

I . vermịtteln* GLAG. preh. glag.

1. vermitteln (helfen):

vermitteln Treffen, Ehe

aranżować [dov. obl. za‑]

jdm eine Stelle/eine Wohnung vermitteln

załatwić komuś posadę/mieszkanie

jdm Arbeitskräfte vermitteln

wystarać się o pracowników dla kogoś

jdm einen Partner vermitteln

pośredniczyć w znalezieniu partnera dla kogoś

jdm [o. an jdn] eine Wohnung vermitteln

pośredniczyć w znalezieniu komuś mieszkania

2. vermitteln (beibringen):

vermitteln Lehrstoff, Wissen

przekazywać [dov. obl. przekazać]

3. vermitteln TELEKOM.:

ein Gespräch vermitteln

łączyć [dov. obl. po‑] rozmowę

4. vermitteln (geben):

einen Einblick [in etw tož.] vermitteln

umożliwić wgląd [w coś]

eine Vorstellung [von etw daj.] vermitteln

dawać [dov. obl. dać] wyobrażenie [o czymś]

5. vermitteln (aushandeln):

Frieden vermitteln

pośredniczyć w zawarciu pokoju

6. vermitteln (übertragen):

vermitteln Eindruck

sprawiać

vermitteln Eindruck

dawać

II . vermịtteln* GLAG. nepreh. glag. (Einigung bewirken)

vermitteln

mediować

in [o. bei] einem Streit vermitteln

mediować [lub pośredniczyć] w sporze

zwischen den streitenden Parteien vermitteln

pośredniczyć [po]między skłóconymi stronami

vermittelnde Worte

pojednawcze słowa ntpl

vermittelnd eingreifen

wystąpić jako mediator m. spol

I . verzẹtteln* [fɛɐ̯​ˈtsɛtəln] GLAG. preh. glag.

verzetteln Kraft, Geld:

verzetteln

trwonić [dov. obl. roz‑]

seine Zeit an [o. mit] etw daj. verzetteln

tracić swój czas na czymś

II . verzẹtteln* [fɛɐ̯​ˈtsɛtəln] GLAG. povr. glag.

verzetteln

rozdrabniać [dov. obl. rozdrobnić] się

der Film verzettelt sich in minutenlangen Blutszenen

film m. spol rozdrabnia się na kilkuminutowe krwawe sceny

Verdụmmung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

Verdummung

ogłupienie sr. spol

verdụngen GLAG. preh. glag., povr. glag.

verdungen pp von verdingen

glej tudi verdingen

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> GLAG. preh. glag. form

verdingen Auftrag:

verdingen

rozpisywać [dov. obl. rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> GLAG. povr. glag. alt

verdingen

najmować [dov. obl. nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

verdụtzen* GLAG. preh. glag.

verdutzen

wprawiać [dov. obl. wprawić] w osłupienie

I . verdü̱stern* [fɛɐ̯​ˈdyːstɐn] GLAG. preh. glag.

verdüstern Himmel:

verdüstern

przesłaniać [dov. obl. przesłonić]

II . verdü̱stern* [fɛɐ̯​ˈdyːstɐn] GLAG. povr. glag.

1. verdüstern (Himmel):

verdüstern

zachmurzać [dov. obl. zachmurzyć] się

verdüstern

zaciągać [dov. obl. zaciągnąć] się

fraza:

seine Miene verdüsterte sich fig ur. jez.

jego twarz zachmurzyła [lub zasępiła] się fig ur. jez.

verdạddeln* GLAG. preh. glag. pog.

verdaddeln

marnować [dov. obl. z‑]

verdaddeln

trwonić

wieviel hast du an dem Automaten verdaddelt?

ile przepuściłeś na tym automacie? pog.

I . verdọppeln* GLAG. preh. glag.

1. verdoppeln (erhöhen):

verdoppeln Menge, Zahl

podwajać [dov. obl. podwoić]

2. verdoppeln (verstärken):

verdoppeln Eifer

spotęgować

verdoppeln Anstrengungen

zdwoić

II . verdọppeln* GLAG. povr. glag. (Preis, Verbrauch)

verdoppeln

podwoić się

die Sterberate hat sich verdoppelt

wskaźnik m. spol śmierci podwoił się

glej tudi verachtfachen

I . verạchtfachen* GLAG. preh. glag.

verachtfachen

powiększać [dov. obl. powiększyć] ośmiokrotnie

und diese Zahl müssen Sie verachtfachen

a tę liczbę musi pan/pani pomnożyć ośmiokrotnie

II . verạchtfachen* GLAG. povr. glag.

verachtfachen

powiększać [dov. obl. powiększyć] się ośmiokrotnie

die investierte Summe hat sich verachtfacht

zainwestowana suma ž. spol wzrosła ośmiokrotnie

verạ̈steln* [fɛɐ̯​ˈʔɛstəln] GLAG. povr. glag.

verästeln

rozgałęziać [dov. obl. rozgałęzić] się

der Fluss verästelt sich hier fig

rzeka ž. spol rozgałęzia się tutaj fig

verzä̱rteln* [fɛɐ̯​ˈtsɛːɐ̯təln] GLAG. preh. glag. slabš.

verzärteln

rozpuszczać [dov. obl. rozpuścić ]slabš.

versaubeuteln GLAG.

Geslo uporabnika

versaubeuteln (verlieren) preh. glag. pog.

zgubić

versaubeuteln (verlieren) preh. glag. pog.

zapodziać pog.

warum versaubeutelst du immer deine Schlüssel? prim.

dlaczego zawsze musisz zapodziać gdzieś swoje klucze?

versaubeuteln (verderben) preh. glag. pog.

spartaczyć pog.

versaubeuteln (verderben) preh. glag. pog.

zniszczyć

er versaubeutelt ständig seine Sachen prim.

on zawsze zawala swoje sprawy

versaubeuteln (beschmutzen) preh. glag. pog.

zabrudzić

versaubeuteln (beschmutzen) preh. glag. pog.

zapaskudzić pog.

ich habe meine Bluse versaubeutelt prim.

ufajdałam sobie bluzkę

die schöne Sprache versaubeuteln pog.

zafajdać piękny język pog.