Prevodi za „vertainen“ v slovarju nemško » poljski

verto̱nen* [fɛɐ̯​ˈtoːnən] GLAG. preh. glag.

vertonen

udźwiękowiać [dov. obl. udźwiękowić]

I . verta̱gen* [fɛɐ̯​ˈtaːgən] GLAG. preh. glag.

etw [auf einen späteren Zeitpunkt] vertagen

przekładać [dov. obl. przełożyć] coś [na późniejszy termin]

etw [auf einen späteren Zeitpunkt] vertagen Verhandlung

odraczać [dov. obl. odroczyć ]form

II . verta̱gen* [fɛɐ̯​ˈtaːgən] GLAG. povr. glag. (Komitee)

vertagen

odraczać [dov. obl. odroczyć] swoje posiedzenie form

das Gericht hat sich auf nächsten Montag vertagt

sąd m. spol odroczył swoje posiedzenie do przyszłego poniedziałku

I . vere̱i̱nen* GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. vereinen (zusammenführen):

vereinen Personen

łączyć [dov. obl. po‑]

die Vereinten Nationen

Narody m. spol mn. Zjednoczone

mit vereinten Kräften

zjednoczonymi siłami

2. vereinen (vereinbaren):

etw mit etw vereinen können

móc coś z czymś połączyć

sie vereint alle notwendigen Eigenschaften

ona skupia wszystkie konieczne cechy

unsere Vorstellungen sind miteinander zu vereinen

nasze wyobrażenia ntpl dają się pogodzić ze sobą

II . vere̱i̱nen* GLAG. povr. glag.

vereinen

jednoczyć [dov. obl. z‑] się

sich zu einer Leistung vereinen

zjednoczyć się dla osiągnięcia jakiegoś wyniku

im Sport vereint sich das Interesse vieler Bürger und Nationen

w sporcie jednoczą się interesy m. spol mn. wielu obywateli i narodów

vermi̱nen* GLAG. preh. glag. VOJ.

verminen

zaminować

verne̱i̱nen* [fɛɐ̯​ˈnaɪnən] GLAG. preh. glag.

1. verneinen a. LINGV. (mit „nein“ antworten):

[etw] verneinen Frage

odpowiadać [dov. obl. odpowiedzieć] [na coś] przecząco

[etw] verneinen Frage

zaprzeczać [dov. obl. zaprzeczyć] coś

2. verneinen (leugnen):

[etw] verneinen

zaprzeczać [dov. obl. zaprzeczyć] [czemuś]

3. verneinen (negieren, ablehnen):

[etw] verneinen

negować [dov. obl. za‑] [coś]

[etw] verneinen Vorschlag

odrzucać [dov. obl. odrzucić] [coś]

[etw] verneinen den Sinn des Lebens

kwestionować [dov. obl. za‑] [coś]

[etw] verneinen die Gewalt

nie uznawać [czegoś]

I . verte̱i̱len* GLAG. preh. glag.

1. verteilen (austeilen):

verteilen Prospekte

rozdawać [dov. obl. rozdać]

verteilen Prospekte

rozdzielać [dov. obl. rozdzielić]

er hat sein ganzes Geld an [o. unter] die Armen verteilt

on rozdał biednym wszystkie swoje pieniądze

2. verteilen (platzieren):

etw im Haus verteilen

rozstawiać [dov. obl. po‑ ]rozmieszczać [dov. obl. rozmieścić coś w domu] coś w domu

verteilen

rozmieszczać [dov. obl. rozmieścić] coś w domu

3. verteilen (auftragen):

verteilen Butter

rozprowadzać [dov. obl. rozprowadzić]

verteilen Butter

nanosić [dov. obl. nanieść]

4. verteilen (verstreuen):

verteilen Erde

rozsypywać [dov. obl. rozsypać]

verteilen Dünger

rozrzucać [dov. obl. rozrzucić]

5. verteilen (aufteilen):

verteilen

rozdzielać [dov. obl. ‑dzielić]

verteilen

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

neu verteilen

rozdzielać na nowo

die Kosten wurden gleichmäßig auf alle Mitglieder verteilt

koszty rozłożono po równo między wszystkich członków

übers ganze Land verteilt

rozmieszczony po całym kraju

II . verte̱i̱len* GLAG. povr. glag.

1. verteilen:

verteilen (auseinander gehen) (Personen)

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

verteilen Polizei, Gäste

rozpraszać [dov. obl. rozproszyć] się

2. verteilen (umgelegt werden):

sich auf die Teilnehmer verteilen (Kosten)

rozkładać [dov. obl. rozłożyć] się na uczestników

vertä̱u̱en* [fɛɐ̯​ˈtɔɪən] GLAG. preh. glag. NAVT.

vertäuen

przycumowywać [dov. obl. ‑wać]

vertre̱ten* GLAG. preh. glag. irr

1. vertreten (vorübergehend jds Aufgaben übernehmen):

vertreten Kollegen

zastępować [dov. obl. zastąpić]

jds Stelle vertreten

zastępować kogoś

sich durch jdn vertreten lassen

być przez kogoś reprezentowanym

2. vertreten a. PRAVO (repräsentieren):

vertreten Angeklagten

reprezentować

sich selbst vertreten

reprezentować się samemu

[nicht] vertreten sein

[nie] być reprezentowanym

stark/schwach vertreten sein

być silnie/słabo reprezentowanym

3. vertreten (verfechten):

vertreten Ansicht, These

bronić

etw zu vertreten haben

być za coś odpowiedzialnym

4. vertreten pog. (bewegen):

sich daj. die Beine vertreten

rozprostować kości

sich daj. die Füße vertreten

rozprostować kości

5. vertreten (verstauchen):

vertreten

zwichnąć

sich daj. den Fuß vertreten

zwichnąć sobie nogę

I . verti̱e̱fen* GLAG. preh. glag.

1. vertiefen (tiefer machen):

vertiefen Graben

pogłębiać [dov. obl. pogłębić]

etw um einen Meter vertiefen

pogłębiać [dov. obl. pogłębić] coś o metr

2. vertiefen (ausbauen):

vertiefen Spalt

powiększać [dov. obl. powiększyć]

vertiefen Wissen

pogłębiać [dov. obl. pogłębić]

II . verti̱e̱fen* GLAG. povr. glag.

die Falten in ihrem Gesicht haben sich deutlich vertieft

zmarszczki ž. spol mn. na jej twarzy znacznie się pogłębiły

die Kluft zwischen ihnen vertieft sich immer mehr fig

przepaść ž. spol między nimi pogłębia się coraz bardziej

sich in etw tož. vertiefen

zagłębiać [dov. obl. zagłębić] się w coś

in etw vertieft sein

być w czymś zagłębionym [lub zatopionym]

in Gedanken vertieft

zatopiony w myślach

vertịlgen* GLAG. preh. glag.

1. vertilgen (ausrotten):

vertilgen Unkraut, Ungeziefer

tępić [dov. obl. wy‑]

2. vertilgen pog. (aufessen):

vertilgen

spałaszować pog.

vertilgen

pożreć pog.

vertịppen* GLAG. povr. glag. pog.

vertippen

mylić [dov. obl. po‑] się przy maszynopisaniu

die Stenotypistin hat sich wieder vertippt

stenotypistka ž. spol znów pomyliła się przy maszynopisaniu

Entertainer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈɛntɐteːnɐ, ˈ--tɛɪnɐ, --​ˈ--] SAM. m. spol(ž. spol)

Entertainer(in)

artysta(-tka) m. spol(ž. spol) estradowy(-a)

vertrọcknen* GLAG. nepreh. glag. +sein

vertrocknen (Pflanze, Ast)

usychać [dov. obl. uschnąć]

vertrocknen (Brot, Holz)

wysychać [dov. obl. wyschnąć]

verta̱u̱schen* GLAG. preh. glag.

1. vertauschen (verwechseln):

vertauschen

zamieniać [dov. obl. zamienić]

wer hat unsere Regenschirme vertauscht?

kto pozamieniał nasze parasole?

2. vertauschen (austauschen):

den Stuhl mit dem Sessel vertauschen

zamienić krzesło na fotel

vermeinen GLAG.

Geslo uporabnika

vermeinen nepreh. glag. ur. jez.

błędnie mniemać

vermeinen nepreh. glag. ur. jez.

błędnie sądzić

sie vermeinte seine Stimme zu hören prim.

sądziła, że usłyszy jego głos

er vermeinte, dass er den Kampf gewinnen könne prim.

zdawało mu się, że może wygrać walkę

verticken GLAG.

Geslo uporabnika

verticken preh. glag. pog.

sprzedać

verticken preh. glag. pog.

opchnąć pog.

an jdn Drogen verticken prim.

sprzedać komuś narkotyki

etw auf dem Schwarzmarkt verticken prim.

sprzedać coś na czarnym rynku