Prevodi za „wanton“ v slovarju nemško » poljski

Kanto̱n <‑s, ‑e> [kan​ˈtoːn] SAM. m. spol o CH: sr. spol

Kanton

kanton m. spol

Wạrnton <‑[e]s, ‑töne> SAM. m. spol RAČ.

Warnton

dźwięk m. spol ostrzeżenia

wạnken [ˈvaŋkən] GLAG. nepreh. glag.

1. wanken +haben:

wanken (schwanken) (Person, Turm)

chwiać [dov. obl. za‑] się

nicht wanken und [nicht] weichen ur. jez.

bronić swojego stanowiska

2. wanken +sein (schwankend gehen):

wanken

słaniać się

nach Hause wanken

iść [dov. obl. pójść] chwiejnym krokiem do domu

3. wanken +haben ur. jez. (usicher sein):

wanken

być chwiejnym [lub niepewnym]

seine Macht begann zu wanken

jego władza ž. spol się zachwiała

ins Wanken geraten

tracić [dov. obl. s‑] grunt pod nogami

ins Wanken geraten

zaczynać [dov. obl. zacząć] się chwiać

das brachte seinen Entschluss ins Wanken

to sprawiło, że nie był pewny swojej decyzji

Ponton <‑s, ‑s> [pɔn​ˈtõː] SAM. m. spol

Ponton NAVT., VOJ.

ponton m. spol

Karton <‑s, ‑s> [kar​ˈtõː, kar​ˈtɔŋ, kar​ˈtoːn] SAM. m. spol

1. Karton (Pappe):

Karton

karton m. spol

Karton

tektura ž. spol

Fotokarton

karton fotograficzny

2. Karton (Behälter):

Karton

pudełko sr. spol z tektury

I . wạndeln [ˈvandəln] GLAG. preh. glag. ur. jez.

wandeln

zmieniać [dov. obl. zmienić]

II . wạndeln [ˈvandəln] GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez.

auf und ab wandeln

chodzić tam i z powrotem

fraza:

ein wandelnes Wörterbuch pog.

chodząca encyklopedia ž. spol

Klaus ist ein wandelndes Lexikon pog.

Klaus jest chodzącą encyklopedią

III . wạndeln [ˈvandəln] GLAG. povr. glag. ur. jez.

wandeln

zmieniać [dov. obl. zmienić] się

sich in etw tož. wandeln

przemieniać [dov. obl. przemienić] się w coś

die Mode hat sich gewandelt

moda ž. spol się zmieniła

wạndern [ˈvandɐn] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. wandern (gehen):

wandern

wędrować [dov. obl. po‑]

das Wandern

wędrówka ž. spol

2. wandern:

wandern (sich bewegen) (Gletscher, Wolken)

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się

wandern (Düne)

wędrować

wandern (Splitter)

przemieszczać [dov. obl. przemieścić] się

ihr Blick wandert durch den Saal

[ona] wodzi spojrzeniem po sali

ihr Blick wanderte von einer Seite zur anderen

[ona] wodziła spojrzeniem z jednej strony na drugą

sie wanderte ruhelos im Zimmer auf und ab

ona nerwowo chodziła po pokoju tam i z powrotem

3. wandern pog. (hinkommen, geraten):

in den Papierkorb wandern

lądować [dov. obl. wy‑] w koszu na śmieci pog.

der Brief ist gleich in den Papierkorb gewandert

list m. spol od razu wylądował w koszu na śmieci

ins Gefängnis/ins Feuer wandern

lądować [dov. obl. wy‑] we więzieniu/w ogniu

4. wandern:

wandern (umherziehen) (Völker, Tiere)

migrować

Lachse wandern zum Laichen die Flüsse hinauf

łososie wędrują w górę rzeki na tarło

wạndte [ˈvantə] GLAG. preh. glag., povr. glag.

wandte pret. von wenden

glej tudi wenden , wenden

I . wẹnden² <wendet, wendete [o. geh: wandte], gewendet [o. geh: gewandt]> [ˈvɛndən] GLAG. preh. glag.

1. wenden Kopf:

wenden

odwracać [dov. obl. odwrócić]

den Blick nicht von etw daj. wenden

nie odrywać wzroku od czegoś

seine Schritte in eine andere Richtung wenden

skierować swoje kroki gdzieś indziej

2. wenden (aufwenden):

sie haben viel Geld/Mühe daran gewendet

poświęcili temu dużo pieniędzy/wysiłku

II . wẹnden² <wendet, wendete [o. geh: wandte], gewendet [o. geh: gewandt]> [ˈvɛndən] GLAG. povr. glag.

1. wenden (sich drehen):

wenden

obracać [dov. obl. obrócić] się

2. wenden (sich richten an):

sich an jdn wenden (Person)

zwracać [dov. obl. zwrócić] się do kogoś

ich wandte mich an ihn um Hilfe

zwróciłem się do niego o pomoc

das Buch wendet sich auch an Anfänger

książka ž. spol kierowana jest również do początkujących

3. wenden ur. jez. (sich anschicken):

er wollte sich schon zum Gehen wenden

szykował się już do wyjścia

sich zum Ausgang wenden

szykować się w stronę wyjścia

4. wenden (entgegentreten):

sich gegen jdn/etw wenden

zwracać [dov. obl. zwrócić] się przeciw komuś/czemuś

einige Abgeordnete wandten sich gegen diesen Beschluss

niektórzy posłowie m. spol mn. zaprotestowali przeciw temu postanowieniu [lub tej uchwale]

etw wendet sich gegen jdn

coś się obraca [lub obróci] przeciw komuś

5. wenden (sich ändern):

seine gute Laune wandte sich ins Gegenteil

jego dobry humor m. spol zmienił się diametralnie

I . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] GLAG. nepreh. glag.

1. wenden (Auto):

wenden

nawracać [dov. obl. nawrócić]

wenden

zawracać [dov. obl. zawrócić]

wenden NAVT.

zmieniać [dov. obl. zmienić] kierunek

fraza:

bitte wenden!

verte!

II . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] GLAG. preh. glag.

wenden Blatt

odwracać [dov. obl. odwrócić]

wenden Kleidung

odwrócić na drugą stronę

wenden Fahrzeug

zawracać [dov. obl. zawrócić]

er musste den Wagen wenden

musiał zawrócić samochód [lub nawrócić samochodem]

den Braten wenden

obracać [dov. obl. obrócić] pieczeń

fraza:

man kann die Sache drehen und wenden, wie man will

można rozpatrywać tę sprawę w najróżniejszych kategoriach

III . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] GLAG. povr. glag. (sich entwickeln)

sich zum Besseren wenden

zmieniać [dov. obl. zmienić] się na lepsze

es wird sich alles zum Guten wenden

wszystko obróci się na dobre

Beton <‑s, ‑s [o. A: ‑e]> [be​ˈtõː, be​ˈtɔŋ] SAM. m. spol

Beton

beton m. spol

Fo̱tonpren. pravopis <‑s, ‑tonen> [fo​ˈtɔn] SAM. sr. spol

Foton PHYS → Photon

glej tudi Photon

Photo̱n <‑s, ‑en> [fo​ˈtoːn] SAM. sr. spol PHYS

Photon

foton m. spol

Jeton <‑s, ‑s> [ʒə​ˈtõː] SAM. m. spol

Jeton

żeton m. spol

„drei Jetons auf Rot“

„trzy żetony na czerwone”

Keto̱n <‑s, ‑e> [ke​ˈtoːn] SAM. sr. spol KEM.

Keton

keton m. spol

Button <‑s, ‑s> [ˈbatən] SAM. m. spol

Button

plakietka ž. spol

Aceto̱n <‑s, brez mn. > [atse​ˈtoːn] SAM. sr. spol KEM.

Aceton

aceton m. spol

Azeto̱n <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol KEM.

Azeton

aceton m. spol

Hu̱psignal <‑[e]s, ‑e> SAM. sr. spol

Hupsignal AVTO. ‑[e]s, ‑töne, AVTO. ‑s, ‑, AVTO.

sygnał m. spol klaksonu

Mịsstonpren. pravopis <‑[e]s, ‑töne> [ˈ--] SAM. m. spol, Mịßtonst. pravopis SAM. m. spol <‑[e]s, ‑töne>

Misston

fałszywy ton m. spol

Nẹkton <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol ZOOL.

Nekton

nekton m. spol