Prevodi za „Orgien“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

orgia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [orgja] SAM. ž. spol

orgia

Orgie ž. spol

urządzić orgię

eine Orgie veranstalten

organ <rod. ‑u, mn. ‑y> [organ] SAM. m. spol

1. organ ANAT.:

organ

Organ sr. spol

organ

Körperteil m. spol

2. organ:

organ t. POLIT., PRAVO

Organ sr. spol

organ t. POLIT., PRAVO

Behörde ž. spol

organ administracji/władzy

Verwaltungs-/Staatsorgan sr. spol

organ kontrolny

Kontrollorgan sr. spol

organ oskarżycielski

Anklagebehörde ž. spol

organ sądowy

rechtsprechendes Organ

organ spółki

Gesellschaftsorgan sr. spol

organ władzy ustawodawczej

Gesetzgebungsorgan sr. spol

organy ścigania

Strafverfolgungsorgane ntpl

organy ścigania

Strafverfolgungsbehörden ž. spol mn.

ogień <rod. ognia, mn. ognie> [ogjeɲ] SAM. m. spol

1. ogień brez mn. (płomienie):

ogień

Feuer sr. spol

ogień olimpijski

olympisches Feuer

gotować na wolnym ogniu

auf kleiner Flamme kochen

ogień namiętności

das Feuer der Leidenschaft

ogień i woda

Feuer und Wasser sr. spol

coś pali kogoś jak żywym ogniem

etw brennt jdm wie Feuer

dolać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen

iść na pierwszy ogień

als Allererste[r] mf etw tun

bać się kogoś jak ognia

jdn fürchten wie der Teufel m. spol das Weihwasser pog.

igrać z ogniem

mit dem Feuer spielen

skoczyłby dla niej w ogień

er würde für sie durchs Feuer gehen

skoczyć za kimś w ogień

für jdn durchs Feuer gehen

stanęła w ogniu

die Glutröte ž. spol stieg ihr ins Gesicht

stanęła w ogniu

sie wurde feuerrot

smażyć się w ogniu piekielnym

in der Hölle schmoren

upiec dwie pieczenie na jednym ogniu

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pog.

upiec własną pieczeń przy czyimś ogniu

sein Süppchen am Feuer der anderen kochen

wpaść jak po ogień

auf einen Sprung vorbeikommen

wyciągać [lub wyjmować] dla kogoś kasztany z ognia

für jdn die Kastanien aus dem Feuer holen

dostać się między dwa ognie

zwischen die Fronten geraten

nie ma dymu bez ognia preg.

wo Rauch ist, [da] ist auch Feuer preg.

2. ogień brez mn. (pożar):

ogień

Feuer sr. spol

ogień

Brand m. spol

podłożyć ogień

Feuer legen

3. ogień pog. (materiał palny):

ma pan/pani ogień?

haben Sie Feuer?

sztuczne [lub zimne] ognie

Wunderkerze ž. spol

dać ognia

Feuer geben

4. ogień brez mn. (zapalony stos, ognisko):

ogień

Lagerfeuer sr. spol

ognie świętojańskie

Johannisfeuer sr. spol

ogień rewolucji

Feuer der Revolution

ogniem i mieczem

mit Feuer und Schwert

5. ogień brez mn. pog. (zapał):

ogień

Feuer sr. spol

słomiany ogień

Strohfeuer sr. spol

ogień polemiki

Feuereifer m. spol der Polemik

6. ogień brez mn. (strzały):

ogień

Beschuss m. spol

ogień

Feuer sr. spol

ognia! VOJ.

Feuer!

przerwać ogień! VOJ.

Feuer einstellen!

krzyżowy ogień pytań

Kreuzverhör sr. spol

próba ognia

Feuerprobe ž. spol

wymiana ognia

Feuerwechsel m. spol

otworzyć ogień

das Feuer eröffnen

7. ogień IGRE:

w dwa ognie

Völkerball m. spol

orient <rod. ‑u, brez mn. > [orjent] SAM. m. spol ur. jez.

orient

Orient m. spol

kultura orientu

die Kultur ž. spol des Orients

orogen <rod. ‑u, mn. ‑y> [orogen] SAM. m. spol GEOGR.

orogen

Orogen sr. spol

organek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [organek] SAM. m. spol TIPOGRAF.

organek

Winkelhaken m. spol

organy [organɨ] SAM.

organy mn. < rod. mn. ‑nów> GLAS.:

organy

Orgel ž. spol

koncert na organy

Orgelkonzert sr. spol

koncert na organy

Orgelwerk sr. spol

organy Hammonda

Hammondorgel ž. spol

orgazm <rod. ‑u, mn. ‑y> [orgasm] SAM. m. spol

orgazm

Orgasmus m. spol

przeżyć orgazm

einen Orgasmus haben

odcień <rod. ‑enia, mn. ‑enie> [ottɕeɲ] SAM. m. spol

1. odcień (kolor):

odcień

Farbton m. spol

odcień

Nuance ž. spol

odcień koloru

Farbnuance ž. spol

różne odcienie czerwieni

verschiedene Rottöne m. spol mn.

2. odcień (subtelna różnica):

odcień

Schimmer m. spol

odcień

Hauch m. spol

odcień

Spur ž. spol

odcień

Anflug m. spol

odcień goryczy/żalu w czyimś głosie

ein Hauch von Bitterkeit/Schmerz in jds Stimme

oścień <rod. ‑enia, mn. ‑enie> [oɕtɕeɲ] SAM. m. spol

1. oścień (narzędzie do połowu ryb):

oścień

Fischspeer m. spol

2. oścień fig. przest (to, co rani):

oścień

Stachel m. spol

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

3. oścień przest (ostry kijek):

oścień

Stachel m. spol

wierzgać przeciw ościeniowi

wider [o. gegen] den Stachel löcken

I . pewien [pevjen] ZAIM. (jakiś)

pewien

ein

pewien

ein gewisser

pewna pani

eine [bestimmte] Frau ž. spol

pewien nasz znajomy

einer unserer Bekannten

pewnego dnia

eines Tages

pewnego razu

einmal

przez pewien czas

eine Zeit lang

w pewnym stopniu

in gewissem Maße

w pewnym sensie

in gewissem Sinne

pod pewnym względem

in gewisser Hinsicht

pewna część ciała pog.

der Allerwerteste m. spol šalj. pog.

pewna część ciała pog.

die vier Buchstaben m. spol mn. šalj. pog.

II . pewien [pevjen] PRID.

1. pewien (przekonany):

pewien

überzeugt

pewien

sicher

był pewien jej miłości

er war von ihrer Liebe überzeugt

jestem pewien, że ona tego nie zrobiła

ich bin überzeugt [o. sicher] , dass sie das nicht gemacht hat

2. pewien (bezpieczny):

pewien

sicher

we własnym domu człowiek powinien czuć się pewien

im eigenen Haus sollte sich tož. der Mensch sicher fühlen

gdy mam telefon przy sobie czuję się pewien

wenn ich das Telefon bei mir habe, fühle ich mich sicher

winien¹ [viɲen] PRID.

1. winien (będący sprawcą):

jest mu winien dwieście złotych

er ist ihm zweihundert Zloty schuldig

jest mu winien dwieście złotych

er schuldet ihm zweihundert Zloty

Bogu ducha winien

vollkommen unschuldig

Bogu ducha winien

unschuldig wie ein Lamm sr. spol

2. winien FINAN.:

winien

Soll sr. spol

glej tudi winny , winny , winny

winny³ (-nna) <rod. ‑nnego, mn. ‑nni> [vinnɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl. (osoba)

winny (-nna)

Schuldige(r) mf

winny² [vinnɨ] PRID.

1. winny (zrobiony z wina):

winny

Wein-

ocet winny

Weinessig m. spol

moszcz winny

Traubensaft m. spol

moszcz winny

Traubenmost m. spol

winna latorośl

[Wein]rebe ž. spol

2. winny pog. IGRE (pikowy):

as winnyy

Pikass sr. spol

winny¹ [vinnɨ] PRID.

1. winny (odpowiedzialny):

być winnym czegoś

an etw daj. schuldig sein

być winnym czegoś

sich tož. einer Sache rod. schuldig machen ur. jez.

on jest wszystkiemu winny

er ist an allem schuld

2. winny (dłużny):

jest mi winny 100 złotych

er schuldet mir 100 Zloty

jest mi winny 100 złotych

er ist mir 100 Zloty schuldig

Bogu ducha winny

unschuldig wie ein Lamm sr. spol

oskarżyli Bogu ducha winnego człowieka!

sie haben einen völlig unschuldigen Menschen angeklagt!

...a Bogu ducha winny klient płaci coraz więcej

... und der Kunde m. spol , der nichts dafür kann, muss immer mehr zahlen