Prevodi za „Pocztex“ v slovarju poljsko » nemški

początek <rod. ‑tku, brez mn. > [potʃontek] SAM. m. spol

początek

Beginn m. spol

początek

Anfang m. spol

na początku

am Anfang

na początku

zu Beginn

od początku

von Anfang an

z początku

am Anfang

z początku

anfangs

z początkiem czerwca

[ab] Anfang Juni

na początek

für den [o. zu[m]] Anfang

łatwy/trudny początek

leichter/schwerer Anfang

początek tekstu/strony

Text-/Seitenanfang m. spol

mieszkać na początku ulicy

am Anfang der Straße wohnen

książka ma jedynie nudny początek

das Buch sr. spol hat nur einen langweiligen Anfang

rzeka bierze swój początek w górach

der Fluss m. spol nimmt seinen Anfang in den Bergen

fraza:

brać początek od czegoś

seinen Anfang mit etw [o. in etw daj. ] nehmen ur. jez.

dać początek czemuś

den Ursprung für etw bilden

zaczynać od początku

von vorn anfangen

zrobić dobry początek

einen guten Anfang machen

na dobry początek zajmiemy się...

zum guten Anfang beschäftigen wir uns mit...

poczta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [potʃta] SAM. ž. spol

1. poczta (instytucja):

poczta

Post ž. spol

iść na pocztę

auf die [o. zur] Post gehen

pracować na poczcie

auf der Post arbeiten

wysyłać coś pocztą

etw per [o. mit der] Post schicken

poczta elektroniczna RAČ.

E-Mail ž. spol

poczta elektroniczna RAČ.

elektronische Post

poczta przychodząca/wychodząca RAČ.

Posteingang m. spol /-ausgang m. spol

pocztą lotniczą

per [o. mit] Luftpost

poczta pantoflowa šalj.

Flüsterpropaganda ž. spol

2. poczta (budynek):

poczta

Postamt sr. spol

3. poczta brez mn. (zbiór listów przesyłanych pocztą):

poczta

Post ž. spol

osobną pocztą

mit getrennter Post

poranna poczta

Morgenpost ž. spol

przejrzeć pocztę

die Post durchsehen

wyjąć pocztę ze skrzynki

die Post aus dem Briefkasten nehmen

poczet <rod. ‑cztu, mn. ‑czty> [potʃet] SAM. m. spol ur. jez.

poczet sztandarowy

Fahnenträger m. spol

poczet królów

Sammlung ž. spol von Königsporträts

fraza:

zaliczyć coś na poczet czegoś

etw auf etw tož. anrechnen

policzyli mu to poczet przyszłej pensji

sie rechneten ihm das auf das zukünftige Gehalt an

pocztowy [potʃtovɨ] PRID.

pocztowy

Post-

pocztowy usługi

postalisch

kart[k]a pocztowa

Postkarte ž. spol

znaczek pocztowy

Briefmarke ž. spol

kod pocztowy

Postleitzahl ž. spol

opłata pocztowa

Porto sr. spol

opłata pocztowa

Postgebühr ž. spol

skrzynka pocztowa

Briefkasten m. spol

urząd pocztowy

Postamt sr. spol

wagon pocztowy

Postwagen m. spol

gołąb pocztowy

Brieftaube ž. spol

początki <rod. mn. ‑ków> [potʃontki] SAM. mn.

1. początki (podstawy):

początki

Anfänge m. spol mn.

początki

Anfangsgründe mn.

początki

Grundlagen ž. spol mn.

początki informatyki

die Grundlagen der Informatik

2. początki (symptomy):

początki

erste Anzeichen ntpl

początki choroby

erste Anzeichen der Krankheit

miłe złego początki, lecz koniec żałosny preg.

was anfangs Vergnügen bereitet, kann schlimm enden

pocztowiec¹ <rod. ‑wca, mn. ‑wcy> [potʃtovjets] SAM. m. spol (pracownik poczty)

pocztowiec

Postangestellte(r) ž. spol(m. spol)

wieloletni pocztowiec

langjähriger Postangestellter

poczuć [potʃutɕ]

poczuć dov. obl. od czuć

glej tudi czuć

I . czuć <czuje; dov. obl. po‑> [tʃutɕ] GLAG. preh. glag.

1. czuć (odczuwać):

czuć

fühlen

czuć

spüren

czuć chłód, ból, miłość

empfinden

czuć głód, potrzebę, złość

verspüren

czuć zapach

riechen

nie czuję nóg

ich spüre meine Beine nicht

2. czuć (przewidywać):

czuć

fühlen

czuć

ahnen

czuję, że...

ich fühle, dass ...

czuć pismo nosem pog.

den Braten riechen pog.

czuć coś przez skórę

die Gefahr wittern [o. spüren]

II . czuć <czuje; dov. obl. po‑> [tʃutɕ] GLAG. brezos.

czuć spaleniznę!

es riecht verbrannt!

od kogoś czuć alkoholem

jd riecht nach Alkohol

od kogoś czuć alkoholem

jd hat eine Fahne fig. pog.

III . czuć <czuje; dov. obl. po‑> [tʃutɕ] GLAG. povr. glag.

ona czuje się dobrze/źle

sie fühlt sich tož. wohl/unwohl

ona czuje się dobrze/źle

ihr geht es gut/schlecht

jak się czujesz?

wie fühlst du dich?

jak się czujesz?

wie geht es dir?

czuć się jak u siebie w domu

sich tož. wie zu Hause fühlen

czuć się Polakiem

sich tož. als Pole m. spol fühlen

nie czuć się na siłach, żeby coś zrobić

sich tož. etw daj. nicht gewachsen fühlen

nie czuć się na siłach, żeby coś zrobić

nicht im Stande [o. imstande] sein, etw zu zun

począć [potʃoɲtɕ]

począć dov. obl. od poczynać

glej tudi poczynać

I . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag.

1. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

począł wiersz ze smutku

das Gedicht sr. spol fing traurig an

2. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen

poczynać dziecko

ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (zaczynać)

począł padać deszcz

es begann zu regnen

dźwięk począł przybierać na sile

der Klang m. spol begann an Stärke zuzunehmen

zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet

er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen

począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00

von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

śmiało sobie poczynasz!

sei tapfer!

śmiało sobie poczynasz!

verhalte dich tapfer!

III . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. povr. glag.

1. poczynać (zaczynać się):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

po południu poczęło się wypogadzać

nachmittags begann es sich aufzuheitern

2. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

poczynać

entstehen

utwór począł się w jego głowie

das Stück sr. spol entstand in seinem Kopf

3. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen werden

poczynać

gezeugt werden

dziecko poczęło się we wrześniu

das Kind sr. spol wurde im September gezeugt

goretex [goreteks], gore-tex [goreteks] SAM. m. spol

goretex → goreteks

glej tudi goreteks

goreteks <rod. ‑u, brez mn. > [goroteks] SAM. m. spol

goreteks

Gore-Tex ® sr. spol

goreteks

Goretex sr. spol

spodnie z goreteksu

Goretex-Hose ž. spol

pociec [potɕets]

pociec dov. obl. od ciec

glej tudi ciec

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć