poljsko » nemški

Prevodi za „abraço“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

abrazja: samostalnik
wabiąco: prislov
żrąco: prislov
gorąco: I. samostalnik II. prislov
ladaco: samostalnik
babrać: I. neprehodni glagol II. prehodni glagol III. pregibni glagol
nabrać: II. prehodni glagol
zabrać

Ogledujete si podobne rezultate: wabiąco , abrazja , zabrać , nabrać , babrać , ladaco , gorąco in żrąco

abrazja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [abrazja] SAM. ž. spol

1. abrazja GEOGR. (niszczenie wybrzeża przez fale):

Abrasion ž. spol

Abtragung ž. spol

2. abrazja MED. (wyłyżeczkowanie):

Abrasion ž. spol

Ausschabung ž. spol

3. abrazja TEH.:

Abrasion ž. spol

[abrasiver] Verschleiß m. spol

wabiąco [vabjontso] PRISL.

żrąco [ʒrontso] PRISL.

działać żrąco

I . gorąco <rod. ‑ca, brez mn. > [gorontso] SAM. sr. spol (upał)

Hitze ž. spol

II . gorąco [gorontso] PRISL.

1. gorąco (ciepło):

heiß

wiadomości na gorąco

brandaktuelle Nachrichten ž. spol mn. pog.

2. gorąco (serdecznie) fig.:

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

leidenschaftlich

3. gorąco (niebezpiecznie):

robi się gorąco

es wird gefährlich

sytuacja robi się coraz bardziej gorąca

die Lage ž. spol wird immer gefährlicher

ladaco [ladatso] SAM. sr. spol lub m. spol nesprem. ur. jez.

Taugenichts m. spol slabš. przest

I . babrać <‑brze [lub ‑ra]; pret. babrz> [babratɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. babrać (grzebać):

manschen pog.

[herum]stochern pog.

babrał z niesmakiem w gęstym sosie

er stocherte ohne Appetit in der dicken Soße herum

2. babrać (robić coś niedbale):

[herum]pfuschen

zamiast malować, tylko babrzesz po ścianie

anstatt zu malen, schmierst du nur an der Wand rum

II . babrać <‑brze [lub ‑ra]; pret. babrz dov. obl. u‑> [babratɕ] GLAG. preh. glag. pog. (brudzić)

bekleckern pog.

ubabrać coś czymś

etw mit etw dreckig [o. schmudd[e]lig] machen pog.

III . babrać <‑brze [lub ‑ra]; pret. babrz> [babratɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. babrać (robić coś powoli):

herumtrödeln pog.

babrać się z czymś

mit etw herumtrödeln pog.

babrać się z czymś

sich mit etw abmühen

od wczoraj babrze się z naprawą pralki

seit gestern plagt er sich mit der Reparatur der Waschmaschine ab

2. babrać < dov. obl. u‑> (brudzić się):

sich tož. bekleckern pog.

ubabrać się czymś

sich tož. mit etw bekleckern [o. dreckig machen] pog.

I . nabrać <‑bierze> [nabratɕ]

nabrać dov. obl. od nabierać

II . nabrać <‑bierze> [nabratɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

nabrać tchu [lub oddechu]

Atem schöpfen [o. holen] fig.

nabrać wody w usta

sich tož. in Schweigen hüllen

glej tudi nabierać

I . nabierać <‑ra; dov. obl. nabrać> [nabjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. nabierać (zaczerpnąć):

nabierać czegoś (wody, zupy)

2. nabierać:

nabierać (wyrabiać w sobie pewne cechy: apetytu, ochoty)

nabierać (wprawy)

nabierać (ogłady)

nabrać zwyczaju

sich daj. zur Gewohnheit machen

nabrać zwyczaju

sich daj. angewöhnen

nabierać sił

zu Kräften kommen

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

nabierać kształtu

Gestalt annehmen

nabierać szybkości

an Geschwindigkeit gewinnen

nabierać wysokości

an Höhe gewinnen

4. nabierać pog. (żartować):

nabierać kogoś

jdm einen Bären aufbinden fig.

nabierać kogoś

nabierać kogoś

zum Narren halten ur. jez.

nabierać kogoś

jdn reinlegen pog.

5. nabierać pog. (oszukiwać):

neppen pog.

reinlegen pog.

II . nabierać <‑ra; dov. obl. nabrać> [nabjeratɕ] GLAG. povr. glag. (pozwolić się oszukać)

dać się nabrać

sich tož. betrügen [o. prellen] [o. reinlegen pog. ] lassen

zabrać [zabratɕ]

zabrać dov. obl. od zabierać

glej tudi zabierać

I . zabierać <‑ra; dov. obl. zabrać> [zabjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen pog.

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen pog.

3. zabierać (usuwać):

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden ur. jez.

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; dov. obl. zabrać> [zabjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich tož. an etw tož. heranmachen pog.

2. zabierać pog. (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich daj. jdn vornehmen [o. vorknöpfen] pog.

3. zabierać več. dov. obl. pog. (iść, jechać z kimś):

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać pog. (wynosić się):

abhauen pog.

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab pog. ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! pog.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski