Prevodi za „brazil“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

obrazić [obraʑitɕ]

obrazić dov. obl. od obrażać

glej tudi obrażać

I . obrażać <‑ża; dov. obl. obrazić> [obraʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; dov. obl. obrazić> [obraʒatɕ] GLAG. povr. glag. (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

brajl <rod. ‑a, brez mn. > [brajl] SAM. m. spol

brajl

Brailleschrift ž. spol

brajl

Blindenschrift ž. spol

czytać brajlem

Blindenschrift lesen

pisać brajlem

in Blindenschrift schreiben

bramin <rod. ‑a, mn. ‑i> [bramin] SAM. m. spol REL.

bramin

Brahmane m. spol

I . razić <razi; pret. raź> [raʑitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. razić samo v nedov. obl.:

razić (oślepiać) (światło, słońce, lampa)

blenden

razi mnie w oczy

es blendet mich

2. razić samo v nedov. obl. ur. jez. (obrażać):

razić

stören

razić

schockieren

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemand mehr findet lange Haare bei Männern anstößig

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemanden mehr stören lange Haare ntpl bei Männern

II . razić <razi; pret. raź> [raʑitɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. razić (uderzać):

razić

schlagen

razić

treffen

2. razić (powodować porażenie):

razić

schlagen

razić

treffen

został rażony piorunem

er wurde vom Blitz getroffen

padł [lub stanął] [lub zamilkł] jak rażony gromem [lub piorunem]

er fiel [o. blieb stehen] [o. verstummte] wie vom Blitz getroffen

urazić [uraʑitɕ]

urazić dov. obl. od urażać

glej tudi urażać

I . urażać <‑ża; dov. obl. urazić> [uraʒatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; dov. obl. urazić> [uraʒatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

zrazik <rod. ‑a, mn. ‑i> [zraʑik] SAM. m. spol

1. zrazik pog. pomanjš. od zraz

2. zrazik ANAT.:

zrazik

Läppchen sr. spol

glej tudi zraz

zraz <rod. ‑u [lub ‑a], mn. ‑y> [zras] SAM. m. spol GASTR.

zraz

Rinderroulade ž. spol

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić dov. obl. od zrażać

glej tudi zrażać

I . zrażać <‑ża; dov. obl. zrazić> [zraʒatɕ] GLAG. preh. glag. (zniechęcać)

zrażać kogoś do siebie

es sich daj. mit jdm verderben

zrażać kogoś do siebie

jdn gegen sich tož. einnehmen

II . zrażać <‑ża; dov. obl. zrazić> [zraʒatɕ] GLAG. povr. glag. (zniechęcać się)

zrazić się do kogoś

von jdm enttäuscht werden

zrazić się do czegoś

Gefallen an etw daj. verlieren

nie zrażać się niepowodzeniami

sich tož. durch Misserfolge nicht entmutigen lassen

braniec <rod. brańca, mn. brańcy> [braɲets] SAM. m. spol ZGOD.

1. braniec (jeniec):

braniec

Kriegsgefangene(r) mf

2. braniec (osoba wzięta do wojska):

braniec

Einberufene(r) mf

brach <rod. ‑a, mn. ‑y> [brax] SAM. m. spol več. lp pog. (o kimś zaprzyjaźnionym)

brach

Kumpel m. spol pog.

przyjdź do mnie, brachu

komm zu mir, mein Freund [o. Kumpel pog. ]

brama <rod. ‑my, mn. ‑my> [brama] SAM. ž. spol

brama

Tor sr. spol

brama

Pforte ž. spol

brawo <rod. ‑wa, mn. ‑wa> [bravo] SAM. sr. spol nav. v mn.

brawo

Bravo sr. spol

brawo

Bravoruf m. spol

bić [komuś] brawo

[jdm] Beifall klatschen

witać kogoś brawami

jdn mit Beifall begrüßen

brawo!

bravo!

bramka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [bramka] SAM. ž. spol

1. bramka (furtka):

bramka

Tor sr. spol

2. bramka ŠPORT:

bramka (w grach zespołowych)

Tor sr. spol

bramka (zdobyty punkt)

Tor sr. spol

bramka (zdobyty punkt)

Treffer m. spol

bramka (slalomowa)

Tor sr. spol

grać na bramce

im Tor stehen

strzelić bramkę

ein Tor schießen

prowadzić dwoma bramkami

mit zwei Toren führen [o. in Führung liegen]

brandy [brendɨ] SAM. ž. spol nesprem.

brandy

Brandy m. spol

brandy

Weinbrand m. spol

bratni [bratɲi] PRID.

bratni

brüderlich

bratni

Bruder-

bratnia dusza

Bruderherz sr. spol šalj.

podać komuś bratnią dłoń

jdm die Bruderhand reichen

branża <rod. ‑ży, mn. ‑że> [braw̃ʒa] SAM. ž. spol EKON

branża

Branche ž. spol

branża

Zweig m. spol

I . bratać <‑ta; pret. ‑taj; dov. obl. z‑ [lub po‑]> [bratatɕ] GLAG. preh. glag.

bratać

zusammenbringen

bratać

vereinigen

bieda brata ludzi

Not ž. spol schweißt die Leute zusammen

II . bratać <‑ta; pret. ‑taj; dov. obl. z‑ [lub po‑]> [bratatɕ] GLAG. povr. glag.

bratać

sich verbrüdern

bratać się z kimś

sich tož. mit jdm verbrüdern

bratał się z byle kim

er verbrüderte sich mit Hinz und Kunz slabš. pog.

bratek¹ <rod. ‑tka, mn. ‑tkowie> [bratek] SAM. m. spol

bratek przest pomanjš. od brat

fraza:

czekaj, bratku! šalj.

na warte, Freundchen sr. spol ! šalj.

mam cię, bratku! šalj.

hab ich dich, Freundchen! šalj.

nie śmiej się bratku z cudzego wypadku [lub przypadku] preg.

man soll sich tož. nicht über fremdes Unglück lustig machen

glej tudi brat

brat <rod. ‑a, mn. ‑acia> [brat] SAM. m. spol

1. brat (krewny):

brat

Bruder m. spol

przyrodni brat

Halbbruder m. spol

przyrodni brat

Stiefbruder m. spol

cioteczny [lub stryjeczny] brat

Cousin m. spol

bracia syjamscy

siamesische Zwillinge m. spol mn.

ani brat, ani swat

ein völlig fremder Mensch m. spol

kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi preg.

wir sind wohl Brüder, aber unsere Taschen ž. spol mn. sind nicht Schwestern ž. spol mn.

2. brat fig. (przyjaciel):

brat

[Busen]freund m. spol

brat

Kamerad m. spol

są ze sobą za pan brat

sie sind dicke Freunde pog.

być z czymś za pan brat

mit etw beschlagen [o. bewandert] sein

być z kimś za pan brat

mit jdm sehr gut befreundet sein

3. brat (zakonnik):

brat

Ordensbruder m. spol

brat

Mönch m. spol

brąz <rod. ‑u, mn. ‑y> [brow̃s] SAM. m. spol

1. brąz (kolor):

brąz

Braun sr. spol

2. brąz (metal):

brąz KEM., ZGOD.

Bronze ž. spol

epoka brązu

Bronzezeit ž. spol

3. brąz brez mn. ŠPORT:

brąz

Bronze[medaille] ž. spol

nasza drużyna zdobyła na olimpiadzie brąz

unsere Mannschaft ž. spol hat bei den Olympischen Spielen Bronze [o. die Bronzemedaille] gewonnen

obraz <rod. ‑u, mn. ‑y> [obras] SAM. m. spol

1. obraz (dzieło sztuki):

obraz

Bild sr. spol

obraz

Gemälde sr. spol

patrzeć w kogoś jak w obraz

jdn anhimmeln pog.

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu preg.

bei jdm auf taube Ohren stoßen

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu preg.

gegen eine Wand reden

2. obraz (widok, scena):

obraz

Bild sr. spol

obraz

Anblick m. spol

obraz nędzy i rozpaczy

ein Bild des Jammers ur. jez.

żywy obraz kogoś/czegoś

ein lebhaftes Bild von jdm/etw

3. obraz (całokształt: epoki, wypadków):

obraz

[Gesamt]bild sr. spol

obraz kliniczny MED.

klinisches Bild sr. spol

4. obraz TV:

obraz

Bild sr. spol

obraz kontrolny

[Fernseh]testbild sr. spol

obraz rastrowy RAČ.

Rasterbild sr. spol

obraz rastrowy RAČ.

Rasterdarstellung ž. spol

obraz rastrowy RAČ.

Pixelbild sr. spol

odwrócony obraz wideo

invertiertes Videobild sr. spol

rzucić obraz na ekran

das Bild auf dem Bildschirm darstellen

5. obraz pog. (film):

obraz

Streifen m. spol pog.

obraz

Film m. spol

6. obraz:

obraz FIZ., FOTO.

[Licht]bild sr. spol

obraz FIZ., FOTO.

Abbildung ž. spol

obraz optyczny

optische Abbildung

obraz pozorny

virtuelles Bild

ziarnistość obrazu fotograficznego

Körnung ž. spol einer fotografischen Abbildung

obraza <rod. ‑zy, mn. ‑zy> [obraza] SAM. ž. spol več. lp

1. obraza (zniewaga):

obraza

Beleidigung ž. spol

kamień obrazy

Stein m. spol des Anstoßes

2. obraza PRAVO:

obraza

Beleidigung ž. spol

obraza

Verletzung ž. spol

obraza

Missachtung ž. spol

obraza

Schmähung ž. spol

obraza moralności

Erregung ž. spol öffentlichen Ärgernisses

obraza majestatu

Majestätsbeleidigung ž. spol

obraza sądu

Missachtung des Gerichts

obraza munduru

Schmähung der Uniform

obraza boska

Gotteslästerung ž. spol