poljsko » nemški

Prevodi za „ostatic“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

ostatek: samostalnik
ostatni: pridevnik in prislov
ostać
ostawać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
ostrzec: prehodni glagol
ostrzyc
osłabiać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol

Ogledujete si podobne rezultate: ostatni , ostatek , osłabić , ostrzyc , ostrzec , ostawać in ostać

ostatek <rod. ‑tka, mn. ‑tki> [ostatek] SAM. m. spol

1. ostatek (reszta):

Rest m. spol

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zum Schluss

do ostatka (do ostatniej chwili)

do ostatka (całkowicie)

być zmęczonym do ostatka

być zmęczonym do ostatka

vor Müdigkeit umfallen

przemoczony do ostatka

bis auf die Knochen durchnässt

przemoczony do ostatka

gonić ostatkami sił

auf [o. aus] dem letzten Loch pfeifen

kto zjada ostatki, ten [jest] piękny i gładki

wenn du aufisst, scheint morgen die Sonne

fraza:

ostatki mn. (ostatnie dni karnawału)

Fastnacht ž. spol

ostatni [ostatɲi] PRID.

1. ostatni (końcowy):

ostatni papieros, pociąg

letzte(r, s)

ostatni przystanek

End-

ona jest ostatnią osobą, która...

sie ist die Letzte ž. spol , die ...

do ostatniego miejsca

bis auf den letzten Platz

nie pierwszy i nie ostatni raz

nicht das erste Mal sr. spol [o. zum ersten Mal]

dzielić się z kimś ostatnim kawałkiem chleba

den letzten Rest mit jdm teilen

zapięte na ostatni guzik

bis aufs i-Tüpfelchen vorbereitet

[walka] do ostatniej kropli krwi

[Kampf m. spol ] bis zum letzten Blutstropfen

ostatnie namaszczenie REL.

die Letzte Ölung ž. spol

[chcieć] mieć ostatnie słowo

das letzte Wort haben [o. behalten] [wollen]

ostatnia wola

der letzte [o. Letzte] Wille m. spol

ostatnia wola

Testament sr. spol

być na ostatnich nogach

sich tož. kaum noch auf den Beinen halten können

ktoś nie powiedział [jeszcze] ostatniego słowa

jd hat das letzte Wort noch nicht gesprochen

coś nie jest czyimś ostatnim słowem

etw ist noch nicht jds letztes Wort sr. spol

ostatnia posługa

die letzte Ehre ž. spol

ostatnie podrygi

letzte Regungen ž. spol mn.

wybiła czyjaś ostatnia godzina

jds letzte Stunde ž. spol hat geschlagen

wydać ostatnie tchnienie

den letzten Atemzug tun

ostatnia deska ratunku

die letzte Rettung ž. spol

ostatni dzwonek

höchste Eisenbahn ž. spol

oddać ostatnią koszulę [za kogoś]

das letzte Hemd [für jdn] hergeben

ten się śmieje, kto się śmieje ostatni

wer zuletzt lacht, lacht am besten

2. ostatni (najnowszy):

ostatni wydanie

letzte(r, s)

ostatni wydanie

neu[e]ste(r, s)

ostatni krzyk mody

der letzte Schrei m. spol

w ostatnich latach

in den letzten Jahren

w ostatnich latach

ostatnimi czasy

in letzter Zeit

3. ostatni (najgorszy):

ostatni uczeń, gracz

schlechteste(r, s)

ostatni uczeń, gracz

letzte(r, s)

zwymyślać kogoś od ostatnich

jdn aufs Übelste beschimpfen

ostać [ostatɕ]

ostać dov. obl. od ostawać

glej tudi ostawać

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

ostań z Bogiem

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

ostań z Bogiem

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostrzec [ostʃets] dov. obl., ostrzegać [ostʃegatɕ] <‑ga> GLAG. preh. glag.

ostrzec kogoś przed kimś/czymś

jdn vor jdm/etw warnen

ostrzyc [ostʃɨts]

ostrzyc dov. obl. od strzyc

glej tudi strzyc

I . strzyc <‑yże; pret ‑gł dov. obl. o‑> [stʃɨts] GLAG. preh. glag.

strzyc człowieka

Haare ntpl schneiden

strzyc owcę

strzyc trawę

fraza:

strzyc do kogoś oczami

jdm schöne Augen machen pog.

strzyc uszami

die Ohren spitzen pog.

II . strzyc <‑yże; pret ‑gł dov. obl. o‑> [stʃɨts] GLAG. povr. glag. (człowiek)

sich daj. die Haare schneiden lassen

I . osłabiać <‑ia> [oswabjatɕ], osłabić [oswabitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. osłabiać (czynić słabym):

osłabiać człowieka

osłabiać człowieka

osłabiać serce

osłabiać słuch

beeinträchtigen

osłabiać fundament

2. osłabiać (umniejszać):

osłabiać wrażenie

osłabiać tempo

osłabiać tempo

3. osłabiać (czynić znośnym):

osłabiać upadek

osłabiać ból

osłabiać hałas

II . osłabiać <‑ia> [oswabjatɕ], osłabić [oswabitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (stawać się słabym)

sich tož. abschwächen

schwächer werden

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski