Prevodi za „plaku“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

plakat <rod. ‑u, mn. ‑y> [plakat] SAM. m. spol

plakat

Plakat sr. spol

rozwieszać plakaty

Plakate aufhängen

plamka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [plamka] SAM. ž. spol

1. plamka pomanjš. od plama

plamka

kleiner Fleck m. spol

2. plamka (znak na skórze):

plamka

Mal sr. spol

plamka

Hautfleck m. spol

glej tudi plama

plama <rod. ‑my, mn. ‑my> [plama] SAM. ž. spol

1. plama (zabrudzona powierzchnia):

plama

Fleck m. spol

tłusta plama na czymś

Fettfleck m. spol auf etw daj.

wywabiać plamy

Flecken entfernen

plama nie chce zejść pog.

der Fleck will nicht herausgehen

biała plama

weißer Fleck

została z niego tylko mokra plama pog.

von ihm blieb nichts als ein nasser Fleck

2. plama ur. jez. (hańba):

plama

Schandfleck m. spol

plama na honorze

Fleck auf der Ehre

plama na sumieniu

Fleck auf der weißen Weste fig. pog.

3. plama UM.:

plama

Farbfleck m. spol

4. plama (kompromitacja):

plama

Flop m. spol pog.

plama

Reinfall m. spol pog.

dać plamę pog.

floppen pog.

dać plamę pog.

reinfallen pog.

planka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [planka] SAM. ž. spol NAVT.

planka

Planke ž. spol

plaga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [plaga] SAM. ž. spol ur. jez.

plaga (epidemia: grypy)

Epidemie ž. spol

plaga (duża ilość: komarów)

Plage ž. spol

plaga (nieszczęście)

Unheil sr. spol

plaga (nieszczęście)

Plage ž. spol

fraza:

plaga egipska

ägyptische Plage

plama <rod. ‑my, mn. ‑my> [plama] SAM. ž. spol

1. plama (zabrudzona powierzchnia):

plama

Fleck m. spol

tłusta plama na czymś

Fettfleck m. spol auf etw daj.

wywabiać plamy

Flecken entfernen

plama nie chce zejść pog.

der Fleck will nicht herausgehen

biała plama

weißer Fleck

została z niego tylko mokra plama pog.

von ihm blieb nichts als ein nasser Fleck

2. plama ur. jez. (hańba):

plama

Schandfleck m. spol

plama na honorze

Fleck auf der Ehre

plama na sumieniu

Fleck auf der weißen Weste fig. pog.

3. plama UM.:

plama

Farbfleck m. spol

4. plama (kompromitacja):

plama

Flop m. spol pog.

plama

Reinfall m. spol pog.

dać plamę pog.

floppen pog.

dać plamę pog.

reinfallen pog.

plano [plano] SAM. sr. spol nesprem. TIPOGRAF.

plano

plano

plask [plask] MEDM. (odgłos uderzenia płaską powierzchnią)

plask

klatsch

plaża <rod. ‑ży, mn. ‑że> [plaʒa] SAM. ž. spol

plaża

Strand m. spol

plaża strzeżona

bewachter Strand

dzika plaża

wilder Strand

opalać się na plaży

sich tož. am Strand sonnen

płaksa <rod. ‑sy, mn. ‑sy> [pwaksa] SAM. ž. spol

1. płaksa pog. (beksa):

płaksa

Heulsuse ž. spol

2. płaksa ZOOL.:

płaksa

Kapuzineraffe m. spol

płakać <płacze; dov. obl. po‑> [pwakatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. płakać (ronić łzy):

płakać

weinen

płakać z radości

vor Freude weinen

płakać jak bóbr pog.

bitterlich weinen

płakać jak bóbr pog.

heulen wie ein Schlosshund

płakał jak dziecko

wie ein Kind sr. spol weinen

płakać się chce pog.

es ist zum Weinen

nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem

es gibt keinen Grund zu weinen

płakać komuś w mankiet

sich tož. bei jdm ausheulen

tylko [u]siąść i płakać

das ist zum Heulen [o. Verzweifeln] pog.

tylko [u]siąść i płakać

man könnte verzweifeln

kto w piątek skacze, ten w niedzielę płacze preg.

Übermut m. spol tut selten gut

2. płakać (lamentować):

płakać po kimś

jds Tod beklagen ur. jez.

płakać po kimś

jdm hinterhertrauern

płakać po kimś

jdm nachtrauern

ona wciąż jeszcze płacze po swoim zmarłym mężu

sie trauert immer noch ihrem verstorbenem Mann hinterher [o. nach]

3. płakać (ubolewać nad czymś):

płakać nad czymś

etw beklagen ur. jez.

płakać nad swoim losem

sein Schicksal beklagen

plater <rod. ‑u, mn. ‑y> [plater] SAM. m. spol

1. plater ur. jez. (przedmiot metalowy):

plater

plattierter Gegenstand m. spol

plater

plattiertes Geschirr sr. spol

podać zakąski na platerze

Häppchen auf plattiertem Geschirr servieren

2. plater (powłoka):

plater KEM., TEH.

Plattierung ž. spol

pokryć metal platerem

Metall mit einer Plattierung überziehen

płaski [pwaski] PRID.

1. płaski (niewypukły):

płaski figura, deska

flach

płaski figura, deska

platt

płaski dach

Flachdach sr. spol

płaski obcas

flacher Absatz m. spol

płaski talerz

flacher Teller m. spol

płaskie piersi

flache Brüste ž. spol mn.

podanie płaskie ŠPORT

flache Abgabe ž. spol

płaska stopa MED.

Plattfuß m. spol

figura płaska MAT.

Figur der Ebene

2. płaski fig. (kiepski):

płaski żart

platt slabš.

płaski żart

fade slabš.

placek <rod. ‑cka, mn. ‑cki> [platsek] SAM. m. spol

1. placek (ciasto):

placek

Kuchen m. spol

placek drożdżowy/kruchy placek

Hefe-/Mürbekuchen m. spol

placek z jabłkami

Apfelkuchen m. spol

masz babo placek!

da haben wir die Bescherung [o. den Salat] ! iron. pog.

2. placek (potrawa w kształcie krążka):

placki kartoflane

Kartoffelpuffer m. spol mn.

padać plackiem pog.

auf den Bauch fallen

leżeć plackiem pog.

auf dem Bauch liegen

3. placek fig. (miękka masa: błota):

placek

Fladen m. spol

4. placek (plama):

czerwone placki na twarzy

rote Flecken m. spol mn. im Gesicht

placki łysiny

kahle Stellen ž. spol mn. auf dem Kopf

placet [platset] SAM. m. spol nesprem. ur. jez. (zgoda)

placet

Plazet sr. spol

placet

Einwilligung ž. spol

placyk <rod. ‑u, mn. ‑i> [platsɨk] SAM. m. spol

placyk pomanjš. od plac

placyk

kleiner Platz m. spol

glej tudi plac

plac <rod. ‑u, mn. ‑e> [plats] SAM. m. spol

plac

Platz m. spol

plac postojowy/targowy

Stand-/Marktplatz m. spol

plac zabaw

Spielplatz m. spol

plac budowy

Bauplatz m. spol

plac budowy

Baustelle ž. spol

fraza:

plac bitwy

Schlachtfeld sr. spol

pozostać na placu [boju]

auf dem Schlachtfeld bleiben

pozostać na placu [boju]

im Krieg fallen

ustąpić z placu

sich tož. vom Schlachtfeld zurückziehen

plafon <rod. ‑u, mn. ‑y> [plafon] SAM. m. spol UM.

plafon

Plafond m. spol

plafon

Zimmerdecke ž. spol

ozdobny plafon

Zierdecke m. spol

plajta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [plajta] SAM. ž. spol pog.

plajta

Pleite ž. spol pog.

plajta

Bankrott m. spol

ogłosić plajtę

Pleite machen [o. gehen] pog.

I . plamić <‑mi> [plamitɕ] GLAG. preh. glag.

1. plamić < dov. obl. po‑> (brudzić):

plamić coś czymś

etw mit etw beschmutzen [o. beflecken]

2. plamić < dov. obl. s‑> (okrywać hańbą):

plamić

beflecken

plamić honor oszustwem

die Ehre durch Betrug beflecken

II . plamić <‑mi> [plamitɕ] GLAG. povr. glag.

1. plamić < dov. obl. po‑> (brudzić się):

plamić się czymś

sich tož. mit etw beflecken

2. plamić < dov. obl. s‑> (okrywać się hańbą):

splamić się machinacjami

sich tož. mit Machenschaften beflecken slabš.

planet <rod. ‑u, mn. ‑y> [planet] SAM. m. spol AGR.

planet

Einradhacke ž. spol

pielić ogródek planetem

den Garten mit einer Einradhacke jäten

planty [plantɨ] SAM.

planty mn. < rod. mn. ‑nt> ur. jez.:

planty

Grünanlagen ž. spol mn.