Prevodi za „ponáhľať“ v slovarju poljsko » nemški

ponaglać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. ponaglić> [ponaglatɕ] GLAG. preh. glag.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

I . ponawiać <‑ia; dov. obl. ponowić> [ponavjatɕ] GLAG. preh. glag.

ponawiać prośby, próby:

ponawiać

wiederholen

ponawiać

erneuern

II . ponawiać <‑ia; dov. obl. ponowić> [ponavjatɕ] GLAG. povr. glag. (ból)

ponawiać

sich tož. wieder einstellen

ponacinać [ponatɕinatɕ]

ponacinać dov. obl. od nacinać

glej tudi nacinać

I . nacinać <‑na; dov. obl. naciąć [lub po‑]> [natɕinatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nacinać (ściąć dużo):

naciąć [czegoś] kwiatów

viel von etw [ab]schneiden

2. nacinać (zrobić nacięcie):

nacinać korę drzewa

einkerben

nacinać płytkę

einritzen

3. nacinać pog. (oszukać):

nacinać

[he]reinlegen pog.

II . nacinać <‑na; dov. obl. naciąć [lub po‑]> [natɕinatɕ] GLAG. povr. glag. (dać się oszukać)

nacinać

[he]reinfallen pog.

I . ponabijać <‑ja> [ponabijatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog. (nabić dużo czegoś)

ponabijać

füllen

ponabijać

ganz voll machen

ponabijać broń

laden

ponabijać sienniki

[voll]stopfen

II . ponabijać <‑ja> [ponabijatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (naśmiewać się z kogoś)

ponabijać

jdn auslachen

ponadawać [ponadavatɕ]

ponadawać dov. obl. od nadawać

glej tudi nadawać

I . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw daj. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl. pog.

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall m. spol pog.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen slabš. pog.

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. povr. glag.

nadawać się do czegoś

sich tož. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

ponalewać <‑wa> [ponalevatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

ponalewać

[ein]gießen

ponalewać

hineingießen

ponalewała kompotu do szklanek

sie goss Kompott in die Gläser

ponaglić [ponaglitɕ]

ponaglić dov. obl. od ponaglać

glej tudi ponaglać

ponaglać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. ponaglić> [ponaglatɕ] GLAG. preh. glag.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

I . ponabierać <‑ra> [ponabjeratɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. ponabierać (nabierać dużo):

ponabierać

[viel] schöpfen

ponabierać wody do butelek

viel Wasser in die Flaschen schöpfen

2. ponabierać pog. (oszukać wiele osób):

ponabierać

[nacheinander viele Personen] neppen [o. prellen] pog.

ponabierać koleżanki (oszukać)

die Kolleginnen prellen

ponabierać koleżanki (nabrać)

die Kolleginnen zum Narren halten [o. veralbern]

II . ponabierać <‑ra> [ponabjeratɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (oszukiwać się)

ponabierać

betrogen werden

ponabierać

sich tož. [gegenseitig] betrügen

ponaciągać [ponatɕoŋgatɕ]

ponaciągać dov. obl. od naciągać

glej tudi naciągać

I . naciągać <‑ga; dov. obl. naciągnąć [lub po‑]> [natɕoŋgatɕ] GLAG. preh. glag.

1. naciągać (naprężać):

naciągać linę, łuk

spannen

2. naciągać (nakładać):

naciągać strunę, płótno

aufziehen

3. naciągać buty, sweter:

naciągać (wkładać)

anziehen

(nasunąć) naciągać na głowę kołdrę

die Decke über den Kopf ziehen

4. naciągać (nadwerężać):

naciągać mięsień

zerren

naciągać mięsień

überspannen

5. naciągać pog. (oszukiwać):

naciągać

prellen

naciągać

betrügen

nie dam się tak łatwo naciągnąć

mich kann man nicht so leicht betrügen

6. naciągać (wykorzystywać):

naciągać

ausbeuten

naciągać

ausnutzen

7. naciągać pog. (nakłaniać):

naciągać kogoś na pożyczkę/100 złotych

jdn anpumpen/jdm 100 Zloty aus der Tasche ziehen fig. pog.

8. naciągać fig. (przedstawiać nierzetelnie):

naciągać argumenty

an den Haaren herbeiziehen pog.

naciągane dowody

an den Haaren herbeigezogene Beweise m. spol mn. pog.

II . naciągać <‑ga; dov. obl. naciągnąć [lub po‑]> [natɕoŋgatɕ] GLAG. nepreh. glag.

naciągać (nabierać koloru, smaku) (herbata)

ziehen

ponagrywać <‑wa> [ponagrɨvatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. ponagrywać (nagrać dużo):

ponagrywać

[viel] aufnehmen

ponagrywała teledyski na kasetę

sie hat die Videoclips auf Kassette aufgenommen

2. ponagrywać pog. (załatwić komuś jakieś sprawy):

ponagrywać

etw für jdn erledigen

ponaklejać <‑ja> [ponaklejatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

ponaklejać

[viel von etw] aufkleben

ponaklejać

[viel von etw] ankleben

ponakładać <‑da> [ponakwadatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. ponakładać (nałożyć dużo):

ponakładać

[viel von etw] legen

ponakładać ciasta na talerz

viel Kuchen auf den Teller legen

2. ponakładać (założyć dużo na siebie):

ponakładać

viel anziehen

ponakładali na siebie ciepłe ubrania

sie zogen viele warme Sachen an

3. ponakładać (obarczyć czymś):

ponakładać

[mit etw] belasten

ponakładać

auferlegen

szef ponakładał na niego dodatkowe obowiązki

der Chef m. spol belastete ihn mit zusätzlichen Pflichten

ponakręcać <‑ca> [ponakrentsatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

ponakręcać

aufziehen

ponakręcać zegary z kukułką

die Kuckucksuhren aufziehen

I . ponakrywać <‑wa> [ponakrɨvatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. ponakrywać (przykryć dużo czegoś lub kogoś):

ponakrywać

zudecken

ponakrywała dzieci kołdrami

sie deckte die Kinder mit Decken zu

2. ponakrywać pog. (złapać dużo osób):

ponakrywać

schnappen pog.

policja ponakrywała wszystkich złodziei w okolicy

die Polizei ž. spol schnappte alle Diebe in der Umgebung

II . ponakrywać <‑wa> [ponakrɨvatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

ponakrywać

sich tož. bedecken

ponalepiać <‑ia; pret. ‑aj> [ponalepjatɕ] GLAG. preh. glag.

ponalepiać

[auf]kleben

ponalepiać reklamy na słupach

Reklame auf Säulen kleben

I . ponapychać <‑cha> [ponapɨxatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

ponapychać

vollstopfen pog.

II . ponapychać <‑cha> [ponapɨxatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (najeść się)

ponapychać

sich tož. vollstopfen pog.

ponarzekać [ponaʒekatɕ]

ponarzekać dov. obl. od narzekać

glej tudi narzekać

narzekać <‑ka; dov. obl. po‑> [naʒekatɕ] GLAG. nepreh. glag.

narzekać na coś

über etw tož. klagen

narzekać na coś

sich tož. über etw tož. beschweren

ponarzucać <‑ca> [ponaʒutsatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. ponarzucać (na[w]rzucać wiele czegoś):

ponarzucać ubrań na krzesło

Kleider auf den Stuhl werfen

ponarzucać kamieni do rowu

Steine in den Graben werfen

2. ponarzucać (narzucić na siebie wiele sztuk odzieży):

ponarzucać

sich daj. etw überziehen

ponarzucać

sich daj. etw überwerfen

3. ponarzucać (zmusić):

ponarzucać

aufdrängen