poljsko » nemški

Prevodi za „popřít“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

popis: samostalnik
popić: II. neprehodni glagol
popyt: samostalnik
popart: samostalnik
popitka: samostalnik
popadia: samostalnik
popalić: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
popowy: pridevnik in prislov
popas: samostalnik
popęd: samostalnik
popaść
popers: samostalnik
popiec: II. pregibni glagol
popiół: samostalnik
popisy: samostalnik
popluć
popręg: samostalnik
popruć
popsuć

Ogledujete si podobne rezultate: popart , popyt , popić , popis , pop-art , popalić , popadia , popitka , poprać , poplon , popsuć , popruć , popręg , popluć , popisy , popiół , popiec , popers , popaść , popęd , popas in popowy

popis <rod. ‑u, mn. ‑y> [popis] SAM. m. spol

popis

Schau ž. spol

popis

Vorführung ž. spol

fraza:

mieć pole do popisu

eine Domäne haben

I . popić <‑ije; pret. ‑ij> [popitɕ]

popić dov. obl. od popijać

II . popić <‑ije; pret. ‑ij> [popitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. popić (napić się):

popić soku/wody

etwas Saft/Wasser trinken

2. popić (pić nałogowo):

on lubi sobie popić

er kippt mal gerne einen [hinter die Binde] pog.

glej tudi popijać

I . popijać <‑ja> [popijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. popijać (wolno pić):

popijać coś

an etw daj. nippen

popijać coś

etw langsam trinken

2. popijać < dov. obl. popić> (pić w celu przełknięcia):

popijać kęs, tabletkę

[hinunter]schlucken

II . popijać <‑ja> [popijatɕ] GLAG. nepreh. glag. (upijać się)

popijać

sich tož. beduseln šalj. pog.

popyt <rod. ‑u, brez mn. > [popɨt] SAM. m. spol

popyt TRG., EKON

Nachfrage ž. spol

popyt na coś

Nachfrage nach etw

cieszyć się dużym popytem

sich tož. großer Nachfrage erfreuen

popart [popart], pop-art [popart] SAM. m. spol <rod. ‑u, brez mn. > UM.

popart

Pop-Art ž. spol

popitka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [popitka] SAM. ž. spol pog.

popitka

etw zum "Runterspülen" (gewöhnlich Alkohol)

popadia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [popadja] SAM. ž. spol (żona popa)

popadia

Popenfrau ž. spol

I . popalić <‑li> [popalitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

II . popalić <‑li> [popalitɕ] GLAG. povr. glag. (ulec spaleniu)

popalić

verbrennen

popaliły się wszystkie szopy

alle Schuppen m. spol mn. verbrannten

popowy [popovɨ] PRID. GLAS.

popowy

Pop-

popas <rod. ‑u, mn. ‑y> [popas] SAM. m. spol AGR.

popas

Rast ž. spol

popęd <rod. ‑u, mn. ‑y> [popent] SAM. m. spol

1. popęd ur. jez. (żądza):

popęd

Drang m. spol

popęd do czegoś

Drang nach etw

2. popęd:

popęd BIOL., PSIH.

Trieb m. spol

popęd płciowy

Geschlechtstrieb m. spol

3. popęd FIZ.:

popęd siły

Impuls m. spol

popaść² <‑adnie; pret. ‑dnij> [popaɕtɕ]

popaść dov. obl. od popadać

fraza:

popaść w niełaskę

in Ungnade fallen

gdzie [lub jak] popadnie

aufs Geratewohl pog.

gdzie [lub jak] popadnie

auf gut Glück

popaść w konflikt z prawem

in Konflikt mit dem Gesetz geraten

popaść w przesadę

übertreiben

glej tudi popadać

popadać <‑da> [popadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. popadać dov. obl. (spaść):

popadało trochę

es hat ein bisschen geregnet

2. popadać < dov. obl. popaść> (pogrążyć się):

popaść w długi

in Schulden geraten

popaść w nędzę/ruinę

in Not/in Armut geraten

popaść w niełaskę

in Ungnade fallen

popers [popers] SAM. m. spol

popers → poppers

glej tudi poppers

poppers <rod. ‑a, mn. ‑i> [popers] SAM. m. spol SOCJOL

poppers

Popper m. spol mn.

I . popiec <‑ecze> [popjets]

popiec dov. obl. od piec

II . popiec <‑ecze> [popjets] GLAG. povr. glag. dov. obl.

popiec

[nacheinander] gebraten [o. gebacken] werden

kiełbaski szybko się popiekły

die Würstchen ntpl wurden schnell gebraten

glej tudi piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] GLAG. preh. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec samo v nedov. obl. (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht sr. spol glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem ur. jez.

diese Wunde ž. spol brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] GLAG. povr. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < dov. obl. po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich tož. in [o. von] der Sonne braten lassen pog.

piec¹ <rod. ‑a, mn. ‑e> [pjets] SAM. m. spol

piec (do ogrzewania)

Heizofen m. spol

piec (kuchenny)

Backofen m. spol

piec (przemysłowy)

Hochofen m. spol

piec gdański

Danziger Kachelofen m. spol

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

fraza:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made ž. spol im Speck [o. wie Gott m. spol in Frankreich]

popiół <rod. ‑iołu, mn. ‑ioły> [popjuw] SAM. m. spol

1. popiół (pozostałość):

popiół

Asche ž. spol

spalić się na popiół

zu Asche verbrennen

2. popiół (zniweczenie):

nadzieje obróciły się w popiół

die Hoffnung ž. spol lag in Schutt und Asche

odradzać się z popiołów

wie ein Phönix m. spol aus der Asche [auf]steigen ur. jez.

3. popiół fig. ur. jez. (szczątki):

popiół

Asche ž. spol

popisy [popisɨ] SAM.

popisy mn. < rod. mn. ‑sów> pog.:

popisy

Schau ž. spol

popisy

Effekthascherei ž. spol slabš.

popluć [poplutɕ]

popluć dov. obl. od popluwać

glej tudi popluwać

popluwać <‑wa; dov. obl. popluć> [popluvatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

popluwać

spucken

popręg <rod. ‑u, mn. ‑i> [popreŋk] SAM. m. spol

popręg

Sattelgurt m. spol

zapiąć popręg

den Sattelgurt zuschnallen

popruć [poprutɕ]

popruć dov. obl. od pruć

glej tudi pruć

I . pruć <pruje> [prutɕ] GLAG. preh. glag.

1. pruć < dov. obl. s‑> <[lub po‑]> (rozsnuwać):

pruć sweter

auftrennen

2. pruć < dov. obl. s‑> (rozcinać):

pruć sukienkę

aufschneiden

pruć sukienkę

auftrennen

3. pruć fig. (przeszywać):

pruć fale, powietrze

durchpflügen

II . pruć <pruje> [prutɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (pędzić)

pruć

fegen pog.

pruć

flitzen pog.

III . pruć <pruje> [prutɕ] GLAG. povr. glag. (sweter, sukienka)

pruć

zerreißen

pruć

aus den Nähten gehen

popsuć [popsutɕ]

popsuć dov. obl. od psuć

glej tudi psuć

I . psuć <‑je; dov. obl. po‑> [psutɕ] GLAG. preh. glag.

1. psuć (uszkadzać):

psuć maszynę, zabawkę

beschädigen

psuć maszynę, zabawkę

kaputt machen

2. psuć (pogarszać):

psuć nastrój, zabawę

verderben

psuć reputację

schädigen

psuć sobie zdrowie/wzrok

sich daj. die Gesundheit/die Augen verderben

3. psuć (rozpieszczać):

psuć kogoś pochwałami/prezentami

jdn mit Lob/Geschenken verwöhnen

II . psuć <‑je; dov. obl. po‑> [psutɕ] GLAG. povr. glag.

1. psuć:

psuć (ulegać uszkodzeniu) (urządzenie)

kaputtgehen

2. psuć:

psuć (tracić świeżość) (żywność)

verderben

psuć (tracić świeżość) (żywność)

schlecht werden

3. psuć (pogarszać się):

psuć

sich tož. verschlechtern

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „popřít“ v slovarju poljsko » nemški

popis <rod. ‑u, mn. ‑y> [popis] SAM. m. spol

fraza:

I . popić <‑ije; pret. ‑ij> [popitɕ]

popić dov. obl. od popijać

II . popić <‑ije; pret. ‑ij> [popitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. popić (napić się):

2. popić (pić nałogowo):

glej tudi popijać

I . popijać <‑ja> [popijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. popijać (wolno pić):

2. popijać < dov. obl. popić> (pić w celu przełknięcia):

II . popijać <‑ja> [popijatɕ] GLAG. nepreh. glag. (upijać się)

popyt <rod. ‑u, brez mn. > [popɨt] SAM. m. spol

popart [popart], pop-art [popart] SAM. m. spol <rod. ‑u, brez mn. > UM.

popitka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [popitka] SAM. ž. spol pog.

popadia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [popadja] SAM. ž. spol (żona popa)

I . popalić <‑li> [popalitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

popalić pog. (spalić dużo):

2. popalić (spędzić czas na paleniu):

fraza:

II . popalić <‑li> [popalitɕ] GLAG. povr. glag. (ulec spaleniu)

popowy [popovɨ] PRID. GLAS.

popas <rod. ‑u, mn. ‑y> [popas] SAM. m. spol AGR.

popęd <rod. ‑u, mn. ‑y> [popent] SAM. m. spol

1. popęd ur. jez. (żądza):

2. popęd:

3. popęd FIZ.:

popaść2 <‑adnie; pret. ‑dnij> [popaɕtɕ]

popaść dov. obl. od popadać

fraza:

glej tudi popadać

popadać <‑da> [popadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. popadać dov. obl. (spaść):

2. popadać < dov. obl. popaść> (pogrążyć się):

popers [popers] SAM. m. spol

popers → poppers

glej tudi poppers

poppers <rod. ‑a, mn. ‑i> [popers] SAM. m. spol SOCJOL

I . popiec <‑ecze> [popjets]

popiec dov. obl. od piec

II . popiec <‑ecze> [popjets] GLAG. povr. glag. dov. obl.

glej tudi piec , piec

I . piec2 <piecze> [pjets] GLAG. preh. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> (poddawać działaniu temperatury):

2. piec samo v nedov. obl. (sprawiać ból):

II . piec2 <piecze> [pjets] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. po‑>

III . piec2 <piecze> [pjets] GLAG. povr. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> <[lub po‑]>:

2. piec < dov. obl. po‑> (odczuwać gorąco):

piec1 <rod. ‑a, mn. ‑e> [pjets] SAM. m. spol

fraza:

popiół <rod. ‑iołu, mn. ‑ioły> [popjuw] SAM. m. spol

1. popiół (pozostałość):

2. popiół (zniweczenie):

3. popiół fig. ur. jez. (szczątki):

popisy [popisɨ] SAM.

popisy mn. < rod. mn. ‑sów> pog.:

popluć [poplutɕ]

popluć dov. obl. od popluwać

glej tudi popluwać

popluwać <‑wa; dov. obl. popluć> [popluvatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

popręg <rod. ‑u, mn. ‑i> [popreŋk] SAM. m. spol

popruć [poprutɕ]

popruć dov. obl. od pruć

glej tudi pruć

I . pruć <pruje> [prutɕ] GLAG. preh. glag.

1. pruć < dov. obl. s‑> <[lub po‑]> (rozsnuwać):

2. pruć < dov. obl. s‑> (rozcinać):

3. pruć fig. (przeszywać):

II . pruć <pruje> [prutɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (pędzić)

III . pruć <pruje> [prutɕ] GLAG. povr. glag. (sweter, sukienka)

popsuć [popsutɕ]

popsuć dov. obl. od psuć

glej tudi psuć

I . psuć <‑je; dov. obl. po‑> [psutɕ] GLAG. preh. glag.

1. psuć (uszkadzać):

2. psuć (pogarszać):

3. psuć (rozpieszczać):

II . psuć <‑je; dov. obl. po‑> [psutɕ] GLAG. povr. glag.

popaść² <‑adnie; pret. ‑dnij> [popaɕtɕ]

I . piec² <piecze> [pjets] GLAG. preh. glag.

II . piec² <piecze> [pjets] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. po‑>

III . piec² <piecze> [pjets] GLAG. povr. glag.

piec¹ <rod. ‑a, mn. ‑e> [pjets] SAM. m. spol