Prevodi za „svín“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

skin <mn. ‑a, [lub ‑y] ‑i [lub ‑owie]> [skin] SAM. m. spol

skin

Skinhead m. spol

spin <rod. ‑u, mn. ‑y> [spin] SAM. m. spol FIZ.

spin

Spin m. spol

sino [ɕino] PRISL.

sino

bläulich

sino

bleifarbig

siny [ɕinɨ] PRID.

siny

blau

siny

violett

siny z zimna

blau vor Kälte

siny ze złości

rot vor Wut

fraza:

pojechać w siną dal šalj.

ins Blaue hinein fahren pog.

Fin(ka) <rod. ‑a, mn. ‑owie> [fin] SAM. m. spol(ž. spol)

Fin(ka)

Finne(Finnin) m. spol (ž. spol)

gin <rod. ‑u, mn. ‑y> [dʒin] SAM. m. spol

gin

Gin m. spol

gin z tonikiem

Gin-Tonic m. spol

min [min]

1. min skr od minuta

min

Min.

2. min skr od minister

min

Min.

glej tudi minuta , minister

minuta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [minuta] SAM. ž. spol

1. minuta (jednostka czasu):

minuta

Minute ž. spol

za minutę

in einer Minute

[dokładnie] co do minuty

auf die Minute [genau]

[pożyczyć coś] na minutę

etw für eine Minute [o. einen Augenblick] [leihen]

zmieniać się z minuty na minutę

sich tož. von Minute zu Minute verändern

uczcić czyjąś pamięć/coś minutą ciszy

eine Schweigeminute für jdn/etw einlegen

2. minuta:

minuta GEOGR., MAT.

Minute ž. spol

minister <rod. ‑tra, mn. ‑trowie> [miɲister] SAM. m. spol

minister

Minister(in) m. spol (ž. spol)

minister spraw zagranicznych/wewnętrznych

Außen-/Innenminister m. spol

minister edukacji/finansów/obrony narodowej/sprawiedliwości

Kultus-/Finanz-/Verteidigungs-/Justizminister m. spol

minister bez teki

ein Minister ohne Geschäftsbereich [o. Portefeuille]

Rada Ministrów

Ministerrat m. spol

yin [jin] SAM. sr. spol

yin → jin

lin <rod. ‑a, mn. ‑y> [lin] SAM. m. spol ZOOL.

lin

Schleie ž. spol

dżin¹ <rod. ‑a, mn. ‑y> [dʒin] SAM. m. spol (w baśniach)

dżin

Flaschengeist m. spol

dżin

Dschinn m. spol

glin <rod. ‑u, brez mn. > [glin] SAM. m. spol KEM.

glin

Aluminium sr. spol

gmin <rod. ‑u, brez mn. > [gmin] SAM. m. spol ur. jez., przest

gmin

gemeines Volk sr. spol

gmin

Landbevölkerung ž. spol

wywodzić się z gminu

dem gemeinen Volk enstammen

klin <rod. ‑a, mn. ‑y> [klin] SAM. m. spol

1. klin t. MAT.:

klin

Keil m. spol

2. klin (fragment materiału):

klin

Zwickel m. spol

spódnica w kliny

Bahnenrock m. spol

zabić komuś klina

jdm eine verzwickte Frage [o. kniff[e]lige Aufgabe] stellen

zabić komuś klina

jdm Kopfzerbrechen bereiten

3. klin METEOROL.:

klin niskiego/wysokiego ciśnienia

Tief-/Hochdruckkeil m. spol

4. klin TIPOGRAF.:

klin

Schießkeil m. spol

klin linotypowy

Spatienkeil m. spol

klin linotypowy

Füll[er]keil m. spol

5. klin ZRAČ. PROM.:

klin

Keilformation ž. spol

kmin <rod. ‑u, brez mn. > [kmin] SAM. m. spol

1. kmin BOT.:

kmin

Kreuzkümmel m. spol

2. kmin GASTR. (przyprawa):

kmin

Kreuzkümmel m. spol

przyprawić potrawę kminem

ein Gericht [o. eine Speise] mit Kreuzkümmel würzen

sen <rod. snu, mn. sny> [sen] SAM. m. spol

1. sen (stan):

sen

Schlaf m. spol

[jak] we śnie

[wie] im Schlaf

mówić/uśmiechać się przez sen

im Schlaf sprechen/lächeln

sen zimowy

Winterschlaf m. spol

spać snem wiecznym

ruhen ur. jez.

spać snem wiecznym

die ewige Ruhe gefunden haben ur. jez.

pamiętać coś jak przez sen

sich tož. an etw tož. nur dunkel [o. vage] erinnern

spędzać komuś sen z powiek

jdn um den Schlaf bringen

spędzać komuś sen z powiek

jdm den Schlaf rauben ur. jez.

zapadać w sen

einschlafen

zapadać w sen

in Schlaf sinken ur. jez.

2. sen (marzenie senne):

sen

Traum m. spol

mieć zły sen

einen bösen Traum haben

sen mara – Bóg wiara preg.

Träume sind Schäume m. spol mn. preg.

skon <rod. ‑u, mn. ‑y> [skon] SAM. m. spol ur. jez. (zgon)

skon

Ableben sr. spol

skon

Tod m. spol

stan <rod. ‑u, mn. ‑y> [stan] SAM. m. spol

1. stan brez mn.:

stan (aktualne położenie, poziom, ilość: badań, wiedzy)

Stand m. spol

stan (interesów)

Geschäftslage ž. spol

stan (zasobów)

Bestand m. spol

budynek w stanie surowym TEH.

Gebäude sr. spol im Rohzustand [o. in unbearbeitetem Zustand]

budynek w stanie surowym TEH.

Rohbau m. spol

stan cywilny

Familienstand m. spol

stan konta EKON

Kontostand m. spol

stan magazynu

Lagerbestand m. spol

stan oczekiwania TEH.

Wartezustand m. spol

stan rezerw

Reservebestand m. spol

[tymczasowy/wcześniejszy] stan spoczynku

[einstweiliger/vorgezogener] Ruhestand m. spol

stan wody METEOROL.

Wasserstand m. spol

stan wojenny VOJ.

Kriegszustand m. spol

stan wyjątkowy VOJ.

Ausnahmezustand m. spol

utrzymywać coś w należytym stanie

etw instand halten

być w odmiennym stanie

in anderen Umständen sein

być w stanie coś zrobić

in der Lage [o. im Stande] sein, etw zu tun

oficer w stanie spoczynku

Offizier m. spol im Ruhestand

postawić kogoś w stan pogotowia

jdn in Bereitschaft versetzen

przenieść kogoś w stan spoczynku

jdn in den Ruhestand versetzen

2. stan brez mn. PRAVO:

stan

Status m. spol

stan

Stand m. spol

stan wyższej konieczności

Notstand m. spol

postawić kogoś w stan oskarżenia

jdn unter Anklage stellen [o. anklagen]

stan posiadania

Vermögensstand m. spol

stan rzeczy

der Stand der Dinge

3. stan brez mn. (kondycja: gospodarki):

stan

Lage ž. spol

stan budowlany

baulicher Zustand m. spol

stan koniunktury

Konjunkturlage ž. spol

stan podgorączkowy

erhöhte Temperatur ž. spol

stan zdrowia

Gesundheitszustand m. spol

utrzymywać coś w należytym stanie

etw instand halten

w dobrym/złym stanie

in gutem/schlechtem Zustand

żyć ponad stan

über seine Verhältnisse leben

4. stan (nastrój: apatii, podniecenia, przygnębienia):

stan

Zustand m. spol

5. stan (warstwa społeczna):

stan

Stand m. spol

stan mieszczański

Bürgerstand m. spol

stan mieszczański

Bürgertum sr. spol

6. stan brez mn. POLIT.:

mąż stanu

Staatsmann m. spol

racja stanu

Staatsraison ž. spol

sekretarz stanu

Staatssekretär

Trybunał Stanu

Staatstribunal sr. spol

zamach stanu

Staatsstreich m. spol

zamach stanu

Putsch m. spol

zdrada stanu

Hochverrat m. spol

7. stan (wcięcie w pasie):

stan

Taille ž. spol

8. stan (część sukni od ramion do talii):

stan

Kleidoberteil sr. spol

haftowany stan

gesticktes Kleidoberteil

sten <rod. ‑a, mn. ‑y> [sten] SAM. m. spol

1. sten ZGOD.:

sten

Sten [Gun] ž. spol

2. sten FIZ.:

sten

Stehn sr. spol

syn <rod. ‑a, mn. ‑owie> [sɨn] SAM. m. spol

syn

Sohn m. spol

Syn Boży [lub człowieczy] REL.

der Sohn Gottes

Syn Boży [lub człowieczy] REL.

der Menschensohn