poljsko » nemški

poljski)

zacisk: samostalnik
zacisze: samostalnik
zaciek: samostalnik
zairski: pridevnik in prislov
zaciąć
zacier: samostalnik
zaciąg: samostalnik
zaciec
zacinać: I. prehodni glagol II. neprehodni glagol III. pregibni glagol
zacięty: pridevnik in prislov
niski: pridevnik in prislov
bliski: pridevnik in prislov
spiski: pridevnik in prislov
śliski: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: zacisk , zairski , zaciek , zacisze , śliski , spiski , bliski , niski , zacięty , zacinać , zaciec , zaciąg , zacier in zaciąć

zacisk <rod. ‑u, mn. ‑i> [zatɕisk] SAM. m. spol

1. zacisk ELEK.:

zacisk

Buchse ž. spol

2. zacisk TEH.:

zacisk

Klemme ž. spol

zacisk

Zwinge ž. spol

zacisk dodatni

positive Klemme

zacisze <rod. ‑sza, mn. ‑sza> [zatɕiʃe] SAM. sr. spol več. lp

1. zacisze (ustronie):

zacisze

Abgeschiedenheit ž. spol

domowe zacisze

häusliche Abgeschiedenheit

2. zacisze (miejsce osłonięte):

zacisze

geschützter Ort m. spol [o. Platz m. spol ]

zaciek <rod. ‑u, mn. ‑i> [zatɕek] SAM. m. spol

zaciek

[Wasser]fleck m. spol

zacieki na ścianach

Wasserflecke m. spol mn. an den Wänden

zairski [zairski] PRID.

zairski

zairisch

zaciąć [zatɕoɲtɕ]

zaciąć dov. obl. od zacinać

glej tudi zacinać

I . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zacinać (kaleczyć):

zacinać

schneiden

zacinać

verletzen

2. zacinać (ściskać):

zacinać wargi, usta

zusammenkneifen

zacinać wargi, usta

zusammenpressen

zaciąć zęby

die Zähne zusammenbeißen pog.

II . zacinać <‑na> [zatɕinatɕ] GLAG. nepreh. glag.

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

peitschen

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

heftig regnen

zacinać (śnieg)

heftig schneien

III . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zacinać (kaleczyć się):

zacinać

sich tož. schneiden

zacinać

sich tož. verletzen

2. zacinać (jąkać się):

zacinać

stottern

zacinać

stocken

3. zacinać (upierać się przy czymś):

zacinać się w uporze

sich tož. auf etw tož. verbeißen

zacinać się w gniewie/uporze/milczeniu

im Zorn/Widerstand/Schweigen verharren

4. zacinać:

zacinać (źle funkcjonować) (mechanizm, szuflada)

klemmen

zacier <rod. ‑u, mn. ‑y> [zatɕer] SAM. m. spol GASTR.

zacier

Maische ž. spol

zacier ziemniaczany

Kartoffelmaische ž. spol

zaciąg <rod. ‑u, mn. ‑i> [zatɕoŋk] SAM. m. spol nav. v mn.

1. zaciąg ADMIN. JEZ.:

zaciąg

Anwerbung ž. spol

zaciąg do armii

Aushebung ž. spol [o. Einrückung ž. spol ] zum Militär

2. zaciąg (zarzucenie sieci):

zaciąg

Fischzug m. spol

zaciec [zatɕets]

zaciec → zacieknąć

glej tudi zacieknąć

zacieknąć [zatɕeknoɲtɕ]

zacieknąć dov. obl. od zaciekać

I . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zacinać (kaleczyć):

zacinać

schneiden

zacinać

verletzen

2. zacinać (ściskać):

zacinać wargi, usta

zusammenkneifen

zacinać wargi, usta

zusammenpressen

zaciąć zęby

die Zähne zusammenbeißen pog.

II . zacinać <‑na> [zatɕinatɕ] GLAG. nepreh. glag.

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

peitschen

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

heftig regnen

zacinać (śnieg)

heftig schneien

III . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zacinać (kaleczyć się):

zacinać

sich tož. schneiden

zacinać

sich tož. verletzen

2. zacinać (jąkać się):

zacinać

stottern

zacinać

stocken

3. zacinać (upierać się przy czymś):

zacinać się w uporze

sich tož. auf etw tož. verbeißen

zacinać się w gniewie/uporze/milczeniu

im Zorn/Widerstand/Schweigen verharren

4. zacinać:

zacinać (źle funkcjonować) (mechanizm, szuflada)

klemmen

zacięty [zatɕentɨ] PRID. ur. jez.

zacięty opór

verbissen

zacięty opór

hartnäckig

zacięty mina

verbissen

zacięty mina

verkniffen

zacięty bój, walka

verbissen

zacięty bój, walka

erbittert

zacięty wróg

erbittert

zacięty wróg

hartnäckig

niski <niższy> [ɲiski] PRID.

1. niski (mający niewielką wysokość, wzrost):

niski góra, drzewo, wieża

niedrig

niski człowiek

klein [gewachsen]

przeskoczył niski płot

er übersprang den niedrigen Zaun

2. niski (nisko położony, pochylony):

niski piętro

untere(r, s)

niski piętro

niedrig [gelegen]

niski sufit

niedrig

niski ukłon, pokłon, chmury

tief

niski poziom czegoś

ein niedriges Niveau sr. spol von etw

3. niski (w hierarchii):

niski stanowisko, urzędnik

niedrig

niski stanowisko, urzędnik

untere(r, s)

tief

7. niski fig. (podły):

niski instynkty, pobudki

niedrig

bliski¹ [bliski] PRID.

1. bliski (w przestrzeni, w czasie):

bliski

nahe

Bliski Wschód

der Nahe Osten m. spol

w bliskiej przyszłości

in naher Zukunft

była bliska płaczu

sie war dem Weinen nahe

coś jest bliskie prawdy

etw kommt der Wahrheit nahe

na bliższą metę

auf kurze Sicht

2. bliski (serdeczny):

bliski

vertraut

bliski związek, przyjaciel

eng

bliski krewny

ein naher Verwandter m. spol

ona jest mi bliska

sie steht mir nahe [o. ist mir vertraut]

to jest mi bardzo bliskie

das ist mir sehr vertraut

ktoś bliski sercu

jd Vertrautes [o. Nahestehendes]

spiski [spiski] PRID.

spiski

Zipser

śliski [ɕliski] PRID.

1. śliski (gładki):

śliski droga, posadzka

glatt

śliski droga, posadzka

schlüpfrig

śliski tkanina

glatt

2. śliski fig. (niebezpieczny, drażliwy):

śliski sprawa, temat

heikel

śliski sprawa, temat

kritisch

poruszać się po śliskim gruncie fig.

sich tož. auf dünnem Eis bewegen fig.

3. śliski fig. (dwuznaczny):

śliski dowcip

schlüpfrig slabš.

śliski dowcip

zweideutig

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „zaciski“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

zacisk <rod. ‑u, mn. ‑i> [zatɕisk] SAM. m. spol

1. zacisk ELEK.:

2. zacisk TEH.:

zacisze <rod. ‑sza, mn. ‑sza> [zatɕiʃe] SAM. sr. spol več. lp

1. zacisze (ustronie):

2. zacisze (miejsce osłonięte):

zaciek <rod. ‑u, mn. ‑i> [zatɕek] SAM. m. spol

zairski [zairski] PRID.

zaciąć [zatɕoɲtɕ]

zaciąć dov. obl. od zacinać

glej tudi zacinać

I . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zacinać (kaleczyć):

2. zacinać (ściskać):

II . zacinać <‑na> [zatɕinatɕ] GLAG. nepreh. glag.

III . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zacinać (kaleczyć się):

2. zacinać (jąkać się):

3. zacinać (upierać się przy czymś):

4. zacinać:

zacier <rod. ‑u, mn. ‑y> [zatɕer] SAM. m. spol GASTR.

zaciąg <rod. ‑u, mn. ‑i> [zatɕoŋk] SAM. m. spol nav. v mn.

1. zaciąg ADMIN. JEZ.:

2. zaciąg (zarzucenie sieci):

zaciec [zatɕets]

zaciec → zacieknąć

glej tudi zacieknąć

zacieknąć [zatɕeknoɲtɕ]

zacieknąć dov. obl. od zaciekać

I . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zacinać (kaleczyć):

2. zacinać (ściskać):

II . zacinać <‑na> [zatɕinatɕ] GLAG. nepreh. glag.

III . zacinać <‑na dov. obl. zaciąć> [zatɕinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zacinać (kaleczyć się):

2. zacinać (jąkać się):

3. zacinać (upierać się przy czymś):

4. zacinać:

zacięty [zatɕentɨ] PRID. ur. jez.

niski <niższy> [ɲiski] PRID.

1. niski (mający niewielką wysokość, wzrost):

2. niski (nisko położony, pochylony):

3. niski (w hierarchii):

4. niski (zły):

5. niski (niewielki):

6. niski (mający małą częstotliwość drgań):

7. niski fig. (podły):

bliski1 [bliski] PRID.

1. bliski (w przestrzeni, w czasie):

2. bliski (serdeczny):

spiski [spiski] PRID.

śliski [ɕliski] PRID.

1. śliski (gładki):

2. śliski fig. (niebezpieczny, drażliwy):

3. śliski fig. (dwuznaczny):

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj

bliski¹ [bliski] PRID.